Ωστόσο, η συνοδεία τεθωρακισμένων οχημάτων και φορτηγών ανεφοδιασμού σταμάτησε μέσα σε λίγες μέρες και η επίθεση απέτυχε, κυρίως λόγω μιας σειράς νυχτερινών ενεδρών που πραγματοποιήθηκαν από μια ομάδα 30 μελών των ουκρανικών ειδικών δυνάμεων και χειριστών drone που κινούνταν με τετράτροχα μηχανάκια, σύμφωνα με ένα Ουκρανό διοικητή.
Σύμφωνα με δημοσίευμα της Guardian, οι χειριστές drone προέρχονταν από μια μονάδα εναέριας αναγνώρισης, την Aerorozvidka, η οποία ξεκίνησε πριν από οκτώ χρόνια ως μια ομάδα εθελοντών που ήταν ειδικοί στα κομπιούτερ και χομπίστες που σχεδίαζαν τις δικές τους μηχανές και έχουν εξελιχθεί σε βασικό στοιχείο της επιτυχημένης αντίστασης “Δαβίδ και Γολιάθ” της Ουκρανίας.
Ωστόσο, ενώ οι δυτικοί υποστηρικτές της Ουκρανίας έχουν προμηθεύσει χιλιάδες αντιαρματικά και αντιαεροπορικά βλήματα και άλλο στρατιωτικό εξοπλισμό, η Aerorozvidka αναγκάστηκε να καταφύγει σε έρανο από τον κόσμο και σε ένα δίκτυο προσωπικών επαφών για να συνεχίσει τη δράση της χρησιμοποιώντας εξαρτήματα όπως προηγμένα μόντεμ και κάμερες θερμικής απεικόνισης, παρά τους ελέγχους εξαγωγών που απαγορεύουν την αποστολή τους στην Ουκρανία.
Ο εξοπλισμός
Ο διοικητής της μονάδας, αντισυνταγματάρχης Γιάροσλαβ Χόντσαρ έδωσε μια περιγραφή της ενέδρας κοντά στην πόλη Ιβάνβικ που βοήθησε να σταματήσει η τεράστια ρωσική επίθεση. Είπε ότι οι Ουκρανοί μαχητές με τα τετράτροχα μηχανάκια μπόρεσαν να πλησιάσουν τη ρωσική πομπή που προχωρούσε τη νύχτα, περνώντας μέσα από το δάσος εκατέρωθεν του δρόμου που οδηγεί νότια προς το Κίεβο, από την κατεύθυνση του Τσερνομπίλ.
Οι Ουκρανοί στρατιώτες ήταν εξοπλισμένοι με γυαλιά νυχτερινής όρασης, τουφέκια ελεύθερου σκοπευτή, νάρκες που πυροδοτούνται από απόσταση, και drones εξοπλισμένα με κάμερες θερμικής απεικόνισης καθώς και άλλα ικανά να ρίξουν μικρές βόμβες 1,5 κιλών.
«Αυτή η μικρή μονάδα κατέστρεψε τη νύχτα δύο ή τρία οχήματα στην κεφαλή αυτής της πομπής η οποία στη συνέχεια κόλλησε. Έμειναν εκεί άλλες δύο νύχτες και κατέστρεψαν πολλά οχήματα», είπε ο Χόντσαρ.
Οι Ρώσοι τότε, έσπασαν την πομπή σε μικρότερες μονάδες για να προσπαθήσουν να προχωρήσουν προς την ουκρανική πρωτεύουσα, αλλά η ίδια ομάδα επίθεσης κατάφερε να επιτεθεί στην αποθήκη ανεφοδιασμού της, ακρωτηριάζοντας την ικανότητα των Ρώσων να προχωρήσουν. «Το πρώτο κλιμάκιο της ρωσικής δύναμης είχε κολλήσει χωρίς θέρμανση, χωρίς πετρέλαιο, χωρίς βόμβες και χωρίς αέριο. Και όλα συνέβησαν λόγω της δουλειάς 30 ατόμων», είπε ο Χόντσαρ.
Χρησιμοποιώντας drones
Η μονάδα Aerorozvidka ισχυρίζεται επίσης ότι βοήθησε να νικήσει μια ρωσική αερομεταφερόμενη επίθεση στο αεροδρόμιο Χόστομελ, βορειοδυτικά του Κιέβου, την πρώτη ημέρα του πολέμου, χρησιμοποιώντας drones για τον εντοπισμό της, και να βομβαρδίσει περίπου 200 Ρώσους αλεξιπτωτιστές που ήταν κρυμμένοι στο ένα άκρο του αεροδρομίου.
Όπως υπογραμμίζεται στο δημοσίευμα, δεν ήταν δυνατόν να επιβεβαιωθούν όλοι αυτοί οι ισχυρισμοί, μα Αμερικανοί αξιωματούχοι έχουν πει ότι ουκρανικές επιθέσεις συνέβαλαν στην παύση της προέλασης του κονβόι κοντά στο Ιβανκίβ. Επίσης, ο μεγάλος αριθμός βίντεο μάχης από αέρος που δημοσιεύονται από την ουκρανική πλευρά υπογραμμίζει τη σημασία που έχουν τα drones για την αντίστασή τους.
Η μονάδα ξεκίνησε από νεαρούς Ουκρανούς με πανεπιστημιακή εκπαίδευση που συμμετείχαν στην εξέγερση του Μάινταν το 2014 και προσφέρθηκαν εθελοντικά να χρησιμοποιήσουν τις τεχνικές τους δεξιότητες στην αντίσταση κατά της πρώτης ρωσικής εισβολής στην Κριμαία και την περιοχή του Ντονμπάς. Ο ιδρυτής του, Βολοντίμιρ Κοτσέτκοφ-Σούκατς ήταν ένας τραπεζίτης που σκοτώθηκε σε μάχη το 2015 στο Ντονμπάς. Οι Ρώσοι μπορούν να “κλειδώσουν” την ηλεκτρονική υπογραφή του drone και να χτυπήσουν γρήγορα με όλμους, έτσι οι ομάδες Aerorozvidka πρέπει να ρίξουν και να τρέξουν.
Ο Χόντσαρ είναι ένας πρώην στρατιώτης που έγινε σύμβουλος μάρκετινγκ πληροφορικής, και επέστρεψε στο στρατό μετά την πρώτη ρωσική εισβολή. Ο Τάρας, ο οποίος ζήτησε να μην χρησιμοποιήσει το επώνυμό του, ήταν σύμβουλος διαχείρισης, ο οποίος ειδικεύτηκε στη συγκέντρωση κεφαλαίων για τη μονάδα και εντάχθηκε με πλήρη απασχόληση ως μαχητής μόλις τον Φεβρουάριο.
Τα πρώτα «βήματα»
Στις πρώτες μέρες της, η μονάδα χρησιμοποιούσε εμπορικά drones επιτήρησης, αλλά η ομάδα μηχανικών της, σχεδιαστών λογισμικού και λάτρεις των drone ανέπτυξαν αργότερα τα δικά τους σχέδια.
Κατασκεύασαν μια σειρά από μη επανδρωμένα αεροσκάφη παρακολούθησης, καθώς και μεγάλες μηχανές οκτώ ρότορων μήκους 1,5 μέτρου ικανές να ρίχνουν βόμβες και αντιαρματικές χειροβομβίδες, και δημιούργησαν ένα σύστημα που ονομάζεται Delta, ένα δίκτυο αισθητήρων κατά μήκος της πρώτης γραμμής που τροφοδοτούσε ένα ψηφιακό χάρτη ώστε οι διοικητές να μπορούν να βλέπουν τις κινήσεις του εχθρού την ώρα που συνέβαιναν. Τώρα η ομάδα χρησιμοποιεί το δορυφορικό σύστημα Starlink, που παρέχεται από τον Elon Musk, για να τροφοδοτεί ζωντανά δεδομένα σε μονάδες ουκρανικού πυροβολικού, επιτρέποντάς τους να εκμηδενίζουν ρωσικούς στόχους.
Η μονάδα διαλύθηκε το 2019 από τον τότε υπουργό Άμυνας, αλλά αναβίωσε βιαστικά τον Οκτώβριο του περασμένου έτους, καθώς διαφαινόταν η ρωσική απειλή εισβολής.
Η δυνατότητα παρατήρησης των ρωσικών κινήσεων είναι κρίσιμης σημασίας για την επιτυχία των ουκρανικών τακτικών, που θυμίζουν ανταρτοπόλεμο, μα οι προσπάθειες της Aerorozvidka για επέκταση και αντικατάσταση χαμένου εξοπλισμού αντιμετωπίζουν δυσκολίες λόγω περιορισμένης διαθεσιμότητας drones και εξαρτημάτων, ενώ οι προσπάθειες προμήθειάς τους μέσω του υπουργείου Άμυνας δεν έχουν αποδώσει και πολύ καλά αποτελέσματα, κυρίως επειδή η μονάδα θεωρείται νέα προσθήκη στις ένοπλες δυνάμεις. Επιπλέον, κάποια από τα πιο εξελιγμένα εξαρτήματα κατασκευάζονται σε ΗΠΑ και Καναδά και υπόκεινται σε ελέγχους εξαγωγών- ως εκ τούτου τα μέλη της στρέφονται στο crowdfunding και ζητούν από ένα διεθνές δίκτυο φίλων και υποστηρικτών να τα βρίσκουν για λογαριασμό τους στο eBay και άλλες ιστοσελίδες.
Τα εμπόδια που ξεπεράστηκαν
Η Μαρίνα Μπορόζνα η οποία ήταν φοιτήτρια Οικονομικών στο πανεπιστήμιο διερευνά τρόπους για να αγοράσει ό,τι χρειάζεται η μονάδα και να βρει διαδρομές για να μεταφέρει τις προμήθειες πέρα από τα σύνορα.
«Ξέρω ότι υπάρχουν άνθρωποι που θέλουν να τους βοηθήσουν να πολεμήσουν, άνθρωποι που θέλουν να κάνουν κάτι περισσότερο από την ανθρωπιστική βοήθεια», είπε η Μπορόζνα. «Αν θέλετε να αντιμετωπίσετε τη βασική αιτία αυτού του ανθρώπινου πόνου, πρέπει να νικήσετε τη ρωσική εισβολή. Η Aerorozvidka κάνει τεράστια διαφορά και χρειάζονται την υποστήριξή μας».
Ο σύντροφός της, Κλάους Χέντριτς, μοριακός βιολόγος στο Κέμπριτζ, βοηθά επίσης την προσπάθεια, βασιζόμενος στην εμπειρία του ως στρατεύσιμος στον γερμανικό στρατό.
«Ήμουν ο ίδιος σε μια μονάδα αναγνώρισης πυροβολικού, οπότε συνειδητοποίησα αμέσως τον μεγάλο αντίκτυπο που έχει η Aerorozvidka. Δίνουν ουσιαστικά μάτια στο πυροβολικό τους», είπε ο Χέντριτς. «Εκεί που μπορούμε να κάνουμε τη διαφορά είναι να συγκεντρώσουμε διεθνή υποστήριξη, είτε πρόκειται για οικονομικές συνεισφορές, είτε για βοήθεια στην απόκτηση πιο δυσεύρετων τεχνικών εξαρτημάτων ή δωρεές κοινών μη επανδρωμένων αεροσκαφών».
Η μονάδα εξετάζει επίσης τρόπους για να ξεπεράσει το ρωσικό μπλοκάρισμα του ηλεκτρονικού πολέμου που διεξάγεται παράλληλα με τις βόμβες, τις οβίδες και τους πυραύλους. Προς το παρόν, η Aerorozvidka τυπικά περιμένει τους Ρώσους να απενεργοποιήσουν τον εξοπλισμό παρεμβολών τους για να εκτοξεύσουν τα δικά τους drones. Στη συνέχεια, η μονάδα συγκεντρώνει τη δύναμη πυρός της στα οχήματα ηλεκτρονικού πολέμου.
Ο Χόντσαρ περιγράφει αυτές τις τεχνολογικές μάχες, και τον τρόπο μάχης της Aerorozvidka, ως το μέλλον του πολέμου, όπου σμήνη μικρών ομάδων δικτυωμένων μεταξύ τους με αμοιβαία εμπιστοσύνη και προηγμένες επικοινωνίες μπορούν να συντρίψουν έναν μεγαλύτερο και πιο βαριά οπλισμένο αντίπαλο.
«Είμαστε σαν μια κυψέλη μελισσών», είπε. «Μια μέλισσα δεν είναι τίποτα, αλλά αν βρεθείς αντιμέτωπος με χίλιες, μπορείς να νικήσεις μια μεγάλη δύναμη. Είμαστε σαν τις μέλισσες, αλλά δουλεύουμε τη νύχτα».
