Οι εδαφικοί στόχοι της Ρωσίας φαίνονται να αλλάζουν, ανάλογα με τα βραχυπρόθεσμα οφέλη που ο Πούτιν πιστεύει ότι μπορούν να αποκομίσουν τα στρατεύματά του στο πεδίο της μάχης. Ο Ρώσος πρόεδρος έκανε πίσω σε ό,τι αφορά το σχέδιό του να καταλάβει κεντρικές περιοχές, συμπεριλαμβανομένου του Κιέβου, και προχώρησε σε νέες επιθέσεις που έχουν στόχο την ανατολική περιοχή του Ντονμπάς.
Ωστόσο, στους στόχους της Ρωσίας, τους οποίους ο Πούτιν έχει καταστήσει σαφείς, συμπεριλαμβάνεται και η πτώση του ουκρανικού κράτους, και αυτό είναι κάτι που παραμένει αμετάβλητο, σύμφωνα με άτομα που εμπλέκονται στις προσπάθειες επίτευξης μιας ειρηνευτικής συμφωνίας μεταξύ Μόσχας και Κιέβου, τα οποία επικαλούνται σε δημοσίευμά τους οι Financial Times.
Σύμφωνα με τις εκτιμήσεις τους, αυτό σημαίνει ότι ο Πούτιν έχει προετοιμαστεί για μια παρατεταμένη σύγκρουση που θα επεκτείνεται σε μεγάλο βαθμό πέρα από τον στόχο της «απελευθέρωσης» του Ντονμπάς.
Ο Πούτιν επιθυμεί να καταλάβει όλη τη νοτιοδυτική Ουκρανία, ώστε να αποκόψει τη χώρα από τη Μαύρη Θάλασσα και να δημιουργήσει ένα ορμητήριο για περαιτέρω επιθέσεις, αναφέρουν τα ίδια άτομα.
Ένας μεγιστάνας με έδρα τη Μόσχα δήλωσε ότι ο Πούτιν θα συνεχίσει τη σύγκρουση όσο χρειάζεται, ώστε να την πλασάρει ως επιτυχία στο εσωτερικό της Ρωσίας.
Η Ρωσία φαίνεται να έχει πάρει μαθήματα από κάποια στρατιωτικά λάθη της κατά τις πρώτες ημέρες της εισβολής της στην Ουκρανία. Αυτό οδήγησε σε ανασύνταξη των δυνάμεών της στο Ντονμπάς και στον διορισμό ενός και μόνο διοικητή στο πεδίο της μάχης.
Ωστόσο, ο τρόπος που βλέπει την κατάσταση ο Πούτιν φαίνεται να είναι στρεβλός, λόγω ανακριβών ενημερώσεων από το πεδίο της μάχης και πληροφοριών από την κρατική τηλεόραση, αναφέρουν τα άτομα που εμπλέκονται στις διαπραγματεύσεις, σύμφωνα με τους FT. Τα γεγονότα δεν μεταδίδονται με ακρίβεια, αναφέρει ο Πάβελ Λουζίν, ανεξάρτητος στρατιωτικός αναλυτής. Αυτό με τη σειρά του, αναμένεται να σταθεί εμπόδιο στην επίθεση της Ρωσίας και να την αναγκάσει να διακόψει τις στρατιωτικές της επιχειρήσεις κάποια στιγμή μέσα στον επόμενο μήνα.
«Πρόκειται για μια τεράστια ιεραρχία, και όταν κάποιος χαμηλόβαθμος αναλυτής… γράφει μια έκθεση σχετικά με το τι συμβαίνει στην πραγματικότητα, περνάει από 10 αφεντικά και όταν φτάνει στην ανώτατη βαθμίδα, λέει ότι όλα πάνε τέλεια. Έτσι λειτουργεί το σύστημα», αναφέρει ο Λουζίν.
«Χρειάζονται ένα διάλειμμα για να συνειδητοποιήσουν την κατάσταση στην οποία βρίσκονται. Δεν ξέρουν πόσοι μισθοφόροι τους απομένουν, δεν γνωρίζουν τον ακριβή αριθμό των απωλειών τους και δεν ξέρουν πόσος εξοπλισμός τους απομένει, ούτε σε τι κατάσταση βρίσκεται», προσθέτει ο ίδιος.
Εκτιμώντας ότι η Ρωσία θα χρειαζόταν να ανασυνταχθεί, Ουκρανοί αξιωματούχοι θεωρούσαν αρχικά ότι ο Πούτιν θα έψαχνε τρόπο να κηρύξει μία νίκη μέχρι τις 9 Μαΐου, κατά τον εορτασμό της επικράτησης της Σοβιετικής Ένωσης στον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο με την παραδοσιακή, μεγάλη στρατιωτική παρέλαση στην Κόκκινη Πλατεία της Μόσχας.
Αλλά με τόσο λίγες στρατιωτικές νίκες μέχρι στιγμής και με τις ειρηνευτικές συνομιλίες να αντιμετωπίζουν εμπόδια, υπάρχουν σημάδια ότι το Κρεμλίνο ετοιμάζεται για μια παρατεταμένη μάχη, την οποία βλέπει ως «πόλεμο δι’ αντιπροσώπου» με τη Δύση.
Ο Πούτιν δήλωσε αυτόν τον μήνα ότι «το πιο σημαντικό [που συμβαίνει σήμερα]» δεν είναι τα «τραγικά γεγονότα» στην Ουκρανία, αλλά η «αποδόμηση του μονοπολικού διεθνούς συστήματος που διαμορφώθηκε μετά με την κατάρρευση της Σοβιετικής Ένωσης».
Η ρητορική της κρατικής τηλεόρασης άλλαξε αναλόγως. Δεδομένου ότι ο Πούτιν δεν μετρά πολλούς θριάμβους, οι παρουσιαστές μιλούν για έλλειψη προόδου σε ό,τι αφορά τη στήριξη της Δύσης στην Ουκρανία.
Κάποιοι εξ αυτών, κάνουν μάλιστα λόγο για το ενδεχόμενο χρήσης πυρηνικών όπλων κατά της Δύσης, προτάσσοντας την πρόσφατη δοκιμή του νέου διηπειρωτικού βαλλιστικού πυραύλου Sarmat, και επικαλούμενοι ένα σχόλιο του Πούτιν το 2018 στο οποίο αστειευόταν ότι θα προκαλέσει παγκόσμια πυρηνική καταστροφή, διότι «τι αξία έχει ένας κόσμος χωρίς τη Ρωσία;».
Προκειμένου να κερδίσει έδαφος στις πρώτες γραμμές των μαχών, η Ρωσία χρειάζεται σημαντική αύξηση στον αριθμό στρατιωτών της, ώστε να προστατεύσουν τον πιο πολύτιμο εξοπλισμό της. Αυτό μπορεί να γίνει μόνο μέσω της επιστράτευσης, της πρόσκλησης εφέδρων ή της κινητοποίησης εθελοντών. Για να γίνουν όλα αυτά, θα πρέπει το Κρεμλίνο να παραδεχθεί ότι η εισβολή της στην Ουκρανία είναι πόλεμος και όχι μια «ειδική επιχείρηση», σύμφωνα με τον Τζακ Γουόλτινγκ από τη δεξαμενή σκέψης του Ινστιτούτου Royal United Services.
