Βέβαια, στην έκθεσή της με τίτλο “No Friends In Need: Low Probability Of Sovereign Bailouts Among Eurozone Members”, η Standard & Poor’s τονίζει πως η πιθανότητα κάποια από τις χώρες της Ευρωζώνης να χρειαστεί τη διάσωση από τις υπόλοιπες είναι πολύ μακρινή. Ωστόσο, είναι γεγονός πως η Ευρωζώνη έχει εισέλθει σε τάση επιδείνωσης των πιστοληπτικών ικανοτήτων από τα τέλη του 2004. Στο διάστημα αυτό, έχει σημειωθεί μόλις μία αναβάθμιση (η Ισπανία αναβαθμίσθηκε σε AAA/Stable/A-1+), ενώ οι αξιολογήσεις της Ελλάδας και της Πορτογαλίας υποβαθμίσθηκαν, όπως υποβαθμίσθηκαν και οι προοπτικές της Ιταλίας. Στο πλαίσιο αυτό, η πορεία σύγκλισης που συνεχιζόταν επί μία δεκαετία, μέχρι το 2003, έχει πλέον ανατραπεί, με τις πιστοληπτικές ικανότητες των χωρών της Ευρωζώνης να αποκλίνουν. Υπό τις συνθήκες αυτές, η S&P επισημαίνει πως πολλοί από τους εμπλεκόμενους στις αγορές ομολόγων υποθέτουν πως οι υπόλοιπες χώρες της Ευρωζώνης δεν θα άφηναν κάποιο μέλος του Ευρώ να χρεοκοπήσει, αλλά θα παρείχαν οικονομική στήριξη, θέτοντας, πρακτικά και άτυπα, ένα κατώτατο όριο στις πιστοληπτικές ικανότητες. Η πραγματικότητα είναι διαφορετική, ισχυρίζεται η Standard & Poor’s, χρησιμοποιώντας και την εμπειρία των τοπικών κυβερνήσεων της Γερμανίας. Όπως οι υπερχρεωμένες τοπικές κυβερνήσεις αντιμετώπισαν την απροθυμία του υπουργείου Οικονομικών και των πλουσιότερων ομοσπονδιακών κρατιδίων για την παροχή οικονομικής στήριξης, έτσι και οι πλουσιότερες ευρωπαϊκές χώρες αναμένεται να αποφύγουν τη στήριξη χώρας μέλους που αντιμετωπίζει πρόβλημα. Εξάλλου, στην ευρωπαϊκή περίπτωση, τα πιθανά χρέη είναι πολύ υψηλότερα σε σχέση με τη γερμανική εμπειρία, ενώ και οι θεσμικοί δεσμοί είναι πολύ πιο αδύναμοι. Υπό τις συνθήκες αυτές, οι αναλυτές της Standard & Poor’s εκτιμούν πως κάποια δυνατή κυβέρνηση θα προτιμούσε να αποχωρήσει από τη Ζώνη του Ευρώ, παρά να αναγκαστεί να επιβαρύνει την εθνική της οικονομία, ή να εξηγήσει στους πολίτες της το λόγο για τον οποίο «πληρώνει» τα λάθη κάποιας άλλης χώρας. Συνεπώς, η απειλή χρεοκοπίας στην Ευρωζώνη θα μπορούσε να επιβεβαιώσει το ρητό του βρετανού οικονομολόγου του 16ου αιώνα, Sir Thomas Gresham, ότι το κακό χρήμα διώχνει το καλό, καταλήγουν οι αναλυτές της Standard & Poor's. Κ.Σαμ.