Οι τράπεζες είναι οι μεγαλύτεροι ξενοδόχοι καθώς εκατοντάδες ξενοδοχεία λόγω υπερδανεισμού αλλά και πτώσης κερδών ουσιαστικά είναι στη διάθεση τραπεζών οι οποίες αναζητούν τον τρόπο για να τα αξιοποιήσουν, ξεκαθαρίζοντας παράλληλα τα χαρτοφυλάκιά τους.
Τα ξενοδοχεία περνούν σε μια θυγατρική η οποία προσπαθεί να τα διαχειριστεί ή στην καλύτερη περίπτωση να τα πουλήσει ή να τα μισθώσει.
Κλασικό παράδειγμα η τράπεζα Eurobank, που μέσω και της Eurobank Properties αναζητά μισθωτές ή και αγοραστές. Στο χαρτοφυλάκιό της περιλαμβάνονται περίπου 200 ξενοδοχεία μεταξύ των οποίων και το εμβληματικό King George, της πλατείας Συντάγματος, για τα οποία υπάρχει ενδιαφέρον από Τούρκους και Ρώσους επενδυτές.
Θεωρητικό ενδιαφέρον όμως...
Τα πράγματα δεν είναι καθόλου εύκολα για τις τράπεζες. Ο λόγος είναι οτι θέλουν να πουλήσουν τα ξενοδοχεία σε πολύ ψηλές για την εποχή και τις συνθήκες της αγοράς, τιμές, ενώ ακριβώς εξαιτίας των ίδιων συνθηκών, οι αγοραστές περιμένουν προσφέροντας πολύ χαμηλότερες τιμές. Η αλήθεια είναι οτι μέχρι στιγμής η απόσταση τιμών μεταξύ πωλητών και αγοραστών είναι τεράστια.
Πρόκειται για ένα παιχνίδι αντοχής. Οι σημερινές διοικήσεις αρνούνται να πουλήσουν σε χαμηλές τιμές, κανείς δεν ξέρει τι θα γίνει και σε ποιόν ιδιοκτήτη αλλά και σε ποιά διοίκηση θα καταλήξουν οι ελληνικές τράπεζες, οπότε όλα έχουν παγώσει.
Εχουμε λοιπόν το σπάνιο φαινόμενο, να υπάρχει πωλητής, να υπάρχει αγοραστής και η τιμή να μην μπορεί να προσδιορισθεί.
«Όσο το ρίσκο της χώρας, το country risk, παραμένει, δεν πρόκειται ούτε γκαρσονιέρα να πωληθεί» δηλώνει στέλεχος corporate banking μεγάλης τράπεζας στο “R”
Η ανακεφαλαιοποίηση των τραπεζών, οι συγχωνεύσεις και η «αξιοποιήση» των αποτελεσμάτων της έρευνας της Βlack Rock σίγουρα θα είναι το κομβικό σημείο για το μέλλον των μονάδων, που και η Eurobank αλλά κι άλλες τράπεζες διαθέτουν ως εγγυήσεις, ωστόσο σε υψηλές τιμές άλλων εποχών…. Αυτό είναι και το ζητούμενο για πολλούς ξένους, που βλέπουν το 30% της αξίας κάθε μονάδας τέτοιας μορφής ως αφετηρία για παζάρι.
Γιώργος Αλεξάκης