Ωστόσο, τις προηγούμενες ημέρες είχαν προηγηθεί άλλα δύο «χτυπήματα». Η μητρική πολυεθνική Lafarge υπέβαλε αίτημα για έξοδο της μετοχής της ΑΓΕΤ Ηρακλής από το Χρηματιστήριο Αθηνών, ενώ μόλις πρόσφατα είχε ανακοινωθεί η έναρξη της διαδικασίας απορρόφησης της ΕΛΒΑΛ από τη «μαμά» Viohalco, με τη θυγατρική να οδεύει προς διαγραφή από το Χ.Α. στο πλαίσιο της διασυνοριακής συγχώνευσης.
Σε κάθε περίπτωση, η «Λεωφόρος Αθηνών» δέχεται απανωτά πλήγματα και ξεμένει από εισηγμένες, όσο κι αν αυτό ακούγεται κάπως… υπερβολικό. Η απουσία επαρκούς χρηματοδότησης, το κόστος, το country risk, η έλλειψη επενδυτικού ενδιαφέροντος για το 80% των επιχειρήσεων που είναι στο Χ.Α., αποτελούν κάποιους από τους λόγους που οδηγούν τις διοικήσεις εταιρειών, ομίλων ή διεθνών πολυεθνικών σε «διαγραφές». Ενίοτε, αυτό συμβαίνει με εισαγωγή σε κάποιο διεθνές χρηματιστήριο καθώς οι επιχειρήσεις θεωρούν ότι θα εξασφαλίσουν ευκολότερα εκεί φτηνότερο χρήμα ή θα αντλήσουν κεφάλαια για να προωθήσουν τα επενδυτικά τους πλάνα.
Η εγχώρια χρηματιστηριακή αγορά καθίσταται κάθε χρόνο φτωχότερη σε κεφαλαιοποίηση και φήμη, και οδηγούμαστε σε αποχωρήσεις εισηγμένων επιχειρήσεων με μέση κεφαλαιοποίηση άνω των 300 εκατομμυρίων. Πάντως, κάποιες επιχειρήσεις, ιδίως οι πολυεθνικές, «βγάζουν» τις μετοχές-θυγατρικές από το ταμπλό όχι μόνο για λόγους τακτικής (π.χ. δεν θέλουν πολλές συμμετοχές σε χρηματιστήρια) αλλά και γιατί εκμεταλλεύονται τις χαμηλές αποτιμήσεις στο Χ.Α. που ευνοούν την υποβολή δημοσίων προτάσεων. Δηλαδή, οι ξένες εταιρείες με χαμηλό κόστος οδηγούν σε έξοδο τις θυγατρικές τους καταβάλλοντας χαμηλότερα ποσά σε σχέση με την αξία των εταιρειών. Και ίσως οι αρχές θα πρέπει να εξετάσουν γενικότερα αυτή την παράμετρο, όπως και όλες τις πρακτικές εισηγμένων που βαίνουν ενάντια στα συμφέροντα των μετόχων μειοψηφίας.
Σημειώνεται ότι ήδη από το 2013 η Viohalco μετέφερε την έδρα της στις Βρυξέλλες και βρίσκεται εισηγμένη, πέραν του Χ.Α., και στο Euronext, ακολουθώντας τα βήματα της Coca Cola HBC που μεταφέρθηκε στην Ελβετία και εισήχθη στο χρηματιστήριο του Λονδίνου, ενώ ο μεταλλευτικός όμιλος είχε απορροφήσει και τη Σιδενόρ, πριν λάβει την απόφαση για την ΕΛΒΑΛ.
Η κίνηση της AΓΕΤ Ηρακλής εντάσσεται στη διαδικασία συγχώνευσης μεταξύ Lafarge και Holcim και αποτελεί άλλη μια περίπτωση πολυεθνικού ομίλου που βγάζει την εν Ελλάδι θυγατρική από το Χ.Α. την τελευταία 15ετία, αφήνοντας στην συγκεκριμένη κατηγορία 3 μετοχές. Τη Nexans, που ανήκει στον γαλλικό όμιλο Alcatel και επίσης προωθεί την αποχώρησή της από το Χρηματιστήριο, την ακτοπλοϊκή εταιρεία Μινωικές Γραμμές, που ελέγχεται από τον ιταλικό εφοπλιστικό όμιλο Grimaldi Compagnia, και τον ΟΤΕ, που ελέγχεται μετοχικά από τον γερμανικό όμιλο Deutsche Telekom.
Θυμίζουμε ότι το τελευταίο διάστημα είχαν προηγηθεί διεργασίες όπως το delisting της HoL μετά την εξαγορά της από τη Vodafone Hellas, η έξοδος της S&B, η απορρόφηση της Μοχλός από την Τεχνική Ολυμπιακή ή της Eurodrip (εξαγορά από την Paine) και της Inform Lykos (διασυνοριακή συγχώνευση με απορρόφηση) κ.λπ.
Ειδικά μάλιστα για τις θυγατρικές πολυεθνικών, λόγω του επικείμενου squeeze out της ΑΓΕΤ Ηρακλής, τα τελευταία 14-15 χρόνια έχουν αποσυρθεί από το ελληνικό Χρηματιστήριο ονόματα όπως οι Interamerican, Παυλίδου, Παπαστράτος, Panafon, Κωτσόβολος, Ελαΐς-Unilever, Ρόκας, Δέλτα Βιομηχανία Παγωτού, Φοίνιξ Metrolife Εμπορική, Βασιλόπουλος, Crown Hellas Can, Rilken κ.λπ.
Γιώργος Παπακωνσταντίνου