Σύμφωνα με τον πρόεδρο της ΕΕΝΕ, το κράτος μπορεί και οφείλει να διευκολύνει την ανάκαμψη χωρίς επιπρόσθετη επιβάρυνση των δημοσίων οικονομικών. Απαιτείται μια «επανάσταση» του ορθολογισμού, της εφαρμογής των νόμων και της ταχείας απονομής δικαιοσύνης, απλουστεύσεις και «ελάφρυνση» της συχνά αντιπαραγωγικής γραφειοκρατίας μας, έξυπνα κίνητρα αλλά και άμεσες κυρώσεις για τους παραβάτες. Πρέπει το κράτος να μειώσει την παρουσία του εκεί που δεν χρειάζεται και να είναι πιο αποφασιστικό εκεί που οι παρεμβάσεις του είναι αναγκαίες.
Βασικό πάγιο αίτημα των Ελλήνων επιχειρηματιών, όπως αναφέρει ο πρόεδρος της ΕΕΝΕ, είναι να υπάρξει σταθερότητα. «Η διαρκής αστάθεια, αβεβαιότητα και φορολογική μεταβλητότητα πλήττει «θανάσιμα» το επιχειρείν, πόσο μάλλον σε συνθήκες ύφεσης και αλλεπάλληλων κρίσεων. Πρέπει να δοθεί ένας ορίζοντας σταθερότητας με στοχευμένα κίνητρα σε όλο το φάσμα του επιχειρείν ώστε να αρχίσει μια παραγωγική ανασύνθεση της ελληνικής επιχειρηματικότητας», επισημαίνει ο πρόεδρος της ΕΕΝΕ.
Ο Δρ. Βασίλης Αποστολόπουλος στη συνέντευξή του επισημαίνει ότι προϋπόθεση για να δρομολογηθεί η στροφή στην ανάπτυξη είναι να επιτευχθεί πολυεπίπεδη σταθερότητα (σταθερή πολιτική κατάσταση, συνέχεια στη διοίκηση και το κράτος, σταθερό φορολογικό πλαίσιο). Παράλληλα και συμπληρωματικά με την εφαρμογή του νέου αναπτυξιακού νόμου, πρέπει να δοθούν άμεσα κίνητρα σε όλο το φάσμα της επιχειρηματικότητας και να διευκολυνθεί η πρόσβαση σε επενδυτικά κεφάλαια.
Ακολουθεί η συνέντευξη του προέδρου της ΕΕΝΕ Δρ. Βασίλη Γ. Αποστολόπουλου στο ΑΠΕ-ΜΠΕ.
«ΕΡ: Ποιες είναι οι θέσεις της Ελληνικής Ένωσης Επιχειρηματιών για την ελληνική οικονομία;
ΑΠ: Η ελληνική οικονομία, κοινωνία και επιχειρηματικότητα έχουν πληγεί βαρύτατα από την κρίση, η οποία έχει μεταβάλλει δραματικά, τόσο το βιοτικό επίπεδο των πολιτών, όσο και το επιχειρηματικό τοπίο. Ο αριθμός των επιχειρήσεων, των εργαζομένων και των αμοιβών τους συρρικνώθηκε απίστευτα, με τραγικές συνέπειες για την κοινωνία, την ανεργία (με αποτέλεσμα – παράλληλα - το διαρκές brain drain), αλλά και συνολικά τον τόπο. Καθότι, λιγότερες επιχειρήσεις σημαίνει μικρότερα εισοδήματα, μικρότερη καταναλωτική δύναμη και μικρότερη φορολογητέα ύλη – δηλαδή έσοδα για το κράτος.
Το κλειδί για να "σπάσει" οριστικά ο φαύλος αυτός κύκλος και να μπούμε σε τροχιά ανάκαμψης είναι μια δυναμική επανεκκίνηση της ελληνικής επιχειρηματικότητας. Στην Ελληνική Ένωση Επιχειρηματιών μέσα από τις Ετήσιες Οικονομικές Διασκέψεις μας και με τις συστηματικές επαφές και συναντήσεις μας με εκπροσώπους της ελληνικής οικονομικής και πολιτικής ηγεσίας, προσπαθούμε να υπογραμμίσουμε την συμβολή και το ρόλο της επιχειρηματικότητας, την κρισιμότητα μιας ουσιαστικής παραγωγικής ανασυγκρότησης και προτείνουμε συγκεκριμένα μέτρα άμεσης εφαρμογής (μεταβατικός φορολογικός συντελεστής, κ.α.) που ενισχύουν την κοινωνική και οικονομική πρόοδο.
Το κράτος μπορεί και οφείλει να διευκολύνει την ανάκαμψη χωρίς επιπρόσθετη επιβάρυνση των δημοσίων οικονομικών. Απαιτείται μια "επανάσταση" του ορθολογισμού, της εφαρμογής των νόμων και της ταχείας απονομής δικαιοσύνης, απλουστεύσεις και "ελάφρυνση" της συχνά αντιπαραγωγικής γραφειοκρατίας μας, έξυπνα κίνητρα αλλά και άμεσες κυρώσεις για τους παραβάτες. Πρέπει το κράτος να μειώσει την παρουσία του εκεί που δεν χρειάζεται και να είναι πιο αποφασιστικό εκεί που οι παρεμβάσεις του είναι αναγκαίες.
Η οικονομία μας έχει πολλές δυνατότητες και είναι στο χέρι όλων μας να τις εκμεταλλευτούμε και να τις καλλιεργήσουμε. Χρειάζονται περισσότερες συνεργασίες και έξυπνες συνέργειες. Μεγαλύτερη εξωστρέφεια με έμφαση στην ποιότητα και την ανταγωνιστικότητα στον Ευρωπαϊκό και παγκόσμιο χάρτη. Απαιτείται αποφασιστικότητα και όραμα ώστε να ξεφύγουμε από κακές πρακτικές και φαινομενικά ‘εύκολες’ λύσεις που δεν έχουν όμως παραγωγικό βάθος και βιώσιμο ορίζοντα. Οφείλουμε τέλος να επενδύσουμε ουσιαστικά στην έρευνα, την καινοτομία και την παραγωγικότητα.
ΕΡ: Ποια είναι τα αιτήματα των Ελλήνων επιχειρηματιών;
ΑΠ: Το βασικότερο, πάγιο, αίτημά μας τα τελευταία χρόνια είναι να υπάρξει σταθερότητα. Η διαρκής αστάθεια, αβεβαιότητα και φορολογική μεταβλητότητα πλήττει "θανάσιμα" το επιχειρείν, πόσο μάλλον σε συνθήκες ύφεσης και αλλεπάλληλων κρίσεων. Πρέπει να δοθεί ένας ορίζοντας σταθερότητας με στοχευμένα κίνητρα σε όλο το φάσμα του επιχειρείν ώστε να αρχίσει μια παραγωγική ανασύνθεση της ελληνικής επιχειρηματικότητας. Υπό μία έννοια, τα πάντα εξαρτώνται από αυτό. Η καταπολέμηση της ανεργίας, η έξοδος από τα προγράμματα επιτήρησης και την ασφυκτική εποπτεία, η σταδιακή ανάκαμψη - όλα προϋποθέτουν να αναπτυχθεί εκ νέου η επιχειρηματικότητα σε υγιή, βιώσιμη κατεύθυνση δημιουργώντας νέες θέσεις εργασίας και εισοδήματα.
Στον ίδιο άξονα ζητάμε καθαρούς, διάφανους, σταθερούς κανόνες και πλαίσιο για την επιχειρηματική δραστηριότητα. Κανόνες που να ισχύουν και να εφαρμόζονται το ίδιο για όλους. Ταυτόχρονα, όπως οι επιχειρηματίες καλούμαστε να είμαστε σωστοί στις υποχρεώσεις μας απέναντι στο κράτος, έτσι πρέπει και το κράτος να λειτουργεί σωστά, αμερόληπτα, καλύπτοντας πλήρως και έγκαιρα τις υποχρεώσεις και τις δεσμεύσεις του προς τους επιχειρηματίες.
Στην διάρκεια της κρίσης και τη διαχείρισή της για παράδειγμα, φάνηκε ξεκάθαρα μία από τις ‘παθογένειες’ του τόπου που είναι η περιορισμένη μέριμνα για τον ιδιωτικό τομέα. Χάθηκαν πάνω από μισό εκατομμύριο επιχειρήσεις, εκατοντάδες χιλιάδες θέσεις εργασίας, ένας στους δύο νέους οδηγήθηκαν στην ανεργία - χωρίς αυτό να έχει αποτελέσει την βασική ανησυχία ούτε του πολιτικού κόσμου, ούτε της πλειοψηφίας των ΜΜΕ. Ενώ την ίδια στιγμή, δίνεται δυσανάλογα μεγάλη έμφαση στις προκλήσεις του δημοσίου τομέα, που είναι φυσικά κρίσιμες αλλά δεν είναι το ‘όλον’ του προβλήματος.
ΕΡ: Ποιες πιστεύετε ότι είναι οι προϋποθέσεις για να δρομολογηθεί η στροφή στην ανάπτυξη και την ανάκαμψη;
ΑΠ: Καίρια προϋπόθεση είναι να επιτευχθεί πολυεπίπεδη σταθερότητα (σταθερή πολιτική κατάσταση, συνέχεια στη διοίκηση και το κράτος, σταθερό φορολογικό πλαίσιο). Παράλληλα, και συμπληρωματικά με την εφαρμογή του νέου αναπτυξιακού νόμου, πρέπει να δοθούν άμεσα κίνητρα σε όλο το φάσμα της επιχειρηματικότητας - από τις μικρές επιχειρήσεις μέχρι τις πολύ μεγάλες ώστε να επενδύσουν εκ νέου, εδώ στην Ελλάδα, να αναπτυχθούν, να επεκτείνουν τις δραστηριότητές τους, να δημιουργήσουν πλούτο και νέες θέσεις εργασίας, αλλά και νέοι άνθρωποι και επιχειρηματίες να έχουν την ευκαιρία να ξεκινήσουν κάτι δικό τους με δυνατότητες να επιτύχουν.
Ταυτόχρονα με τη σταθεροποίηση και τα κίνητρα, πρέπει να διευκολυνθεί η πρόσβαση σε επενδυτικά κεφάλαια. Τόσο από το εγχώριο χρηματοπιστωτικό σύστημα, όσο και από την έξυπνη μόχλευση Ευρωπαϊκών επενδυτικών πόρων και κεφαλαίων σε επιχειρηματικά πλάνα με παραγωγικό χαρακτήρα και προοπτικές ανάπτυξης. Να ενισχυθούν-χρηματοδοτηθούν κατά προτεραιότητα σχήματα που υπόσχονται νέο πλούτο και νέες θέσεις εργασίας. Να ενθαρρυνθούν επιχειρήσεις και συνέργειες που ο εξωστρεφής τους προσανατολισμός και κατεύθυνση έχουν πραγματικό αντίκρισμα στο δύσκολο τοπίο του παγκοσμιοποιημένου ανταγωνισμού.
Ακούμε τα τελευταία χρόνια πως η κεντρική κυβέρνηση και οι περιφέρειες θα ενισχύσουν τις καινοτόμες, νεοφυείς, startup επιχειρήσεις και τους νέους επιχειρηματίες. Δυστυχώς όμως, η τελευταία τάση είναι τα νέα παιδιά και οι νέες επιχειρήσεις να ανοίγουν με έδρα το εξωτερικό (π.χ. Λονδίνο) όπου το πλαίσιο είναι ευνοϊκότερο. Πρέπει επιτέλους η ρητορική να γίνει πράξη ώστε να σταματήσουν οι εκροές σε χρήματα, ταλέντο και δημιουργικότητα - ανεκτίμητος εθνικός πλούτος που δυστυχώς μέχρι τώρα δεν φαίνεται να αναπληρώνεται.
ΕΡ: Πόσο ευνοϊκό πιστεύετε ότι είναι το οικονομικό κλίμα για την υλοποίηση επενδύσεων αλλά και την προσέλκυση ξένων επενδύσεων;
ΑΠ: Δεν είναι τυχαίο πως αλλεπάλληλες έγκριτες παγκόσμιες μελέτες κατατάσσουν την Ελλάδα πολύ χαμηλά στον χάρτη των ελκυστικών χωρών για να επενδύσει κανείς.
Η ελληνική αγορά παραμένει πολύ δύσκολη για τους ίδιους τους Έλληνες επιχειρηματίες που αγωνίζονται να αποφύγουν την "κινούμενη άμμο" της διαρκώς μεταβαλλόμενης υπερβολικής φορολογίας και των αέναων αλλαγών στο τοπίο. Πόσο μάλλον για τους ξένους, που βλέπουν μία δύσκολη, απρόβλεπτη και αφιλόξενη αγορά που ταλαντεύεται ανάμεσα στην ασφυκτική επιτήρηση και την χρεοκοπία.
Το κλίμα και το πλαίσιο δεν είναι ευνοϊκά. Υπάρχει τεράστια απόσταση μεταξύ της ρητορικής των ελληνικών κυβερνήσεων και της πραγματικότητας της Ελληνικής αγοράς. Το κλίμα είναι αντίξοο και το κάδρο αφιλόξενο. Αυτά είναι τα κακά νέα.
Τα καλά νέα είναι η ελληνική αντίφαση – δηλαδή από τη μία έχουμε το αντίξοο περιβάλλον, και από την άλλη, με μερικές στοχευμένες βελτιώσεις, οι επενδυτές θα μπορέσουν να "δουν" και να επενδύσουν στις απέραντες ευκαιρίες που προσφέρει ο τόπος. Ενδεικτικά, προσφέρουμε ένα ιδιαίτερα υψηλής κατάρτισης, μόρφωσης και ικανοτήτων, έμπειρο, ανθρώπινο δυναμικό, έναν απίστευτο φυσικό πλούτο για επενδύσεις στην ενέργεια, τις ανανεώσιμες πηγές και τον τουρισμό που μπορεί με συστηματική δουλειά να αναδείξει τον τόπο σε υπερδύναμη του χώρου (συνεδριακό, θρησκευτικό, εναλλακτικό, ιατρικό, αγροτουρισμό κ.ο.κ, 365 μέρες το χρόνο) αναφέροντας μόνο μερικά παραδείγματα.
Καταλυτικής σημασίας θα ήταν να δοθεί και ένα ισχυρό κίνητρο-"σημαία" για την προσέλκυση των επενδύσεων. Συγκεκριμένα, η Ένωσή μας προτείνει ένα σταθερό φόρο της τάξεως του 10% για τα νέα παραγόμενα εισοδήματα. Να χαμηλώσουμε δηλαδή τη φορολογία για τον νέο παραγόμενο πλούτο - μέτρο με μηδενική δημοσιονομική επιβάρυνση που δεν επηρεάζει τις διαπραγματεύσεις με τους θεσμούς και προσφέρει πολλαπλά οφέλη. Να δώσουμε ώθηση στις επιχειρήσεις, εγχώριες και μη, να αναπτυχθούν και να επενδύσουν εδώ, στην Ελλάδα.
ΕΡ: Πως βλέπετε την επόμενη ημέρα στην ελληνική οικονομία και τη χώρα;
ΑΠ: Βλέπω δύο σενάρια για την επόμενη μέρα:
Το πρώτο λέει ότι αποδεχόμαστε πως η νέα κατάσταση, η λεγόμενη "κρίση", είναι η νέα πραγματικότητα, το "νέο normal" και συνεχίζουμε να ασφυκτιούμε υπό την δυσβάσταχτη φορολογία, προσπαθούμε να ‘επιβιώσουμε’ στις νέες συνθήκες, με το θετικότερο σενάριο να είναι μια συνεχιζόμενη σταδιακή κάθοδος που είτε κάποια στιγμή θα σταθεροποιηθεί, είτε επωφελούμενοι μια θετικότερη εξωτερική συγκυρία (που δεν διαφαίνεται άμεσα), σιγά σιγά θα αντιστραφεί.
Η άλλη επόμενη μέρα είναι μεν πιο δύσκολη στην αρχή αλλά είναι και πιο όμορφη και πιο φωτεινή. Είναι μια Ελλάδα που σύσσωμη αποφασίζει να πραγματοποιήσει ένα άλμα στην παραγωγή, στην καινοτομία, με τόλμη και αποφασιστικότητα, με ένα κράτος ορθολογικό και φιλικό προς την επιχειρηματικότητα και τις επενδύσεις, με ένα σταθερό νομικό και φορολογικό περιβάλλον με δίκαιους κανόνες που εφαρμόζονται, με ένα τραπεζικό σύστημα που παίρνει και πάλι παραγωγικά ρίσκα δίδοντας τη δύναμη στις επιχειρήσεις να επεκταθούν και στους νέους επιχειρηματίες τη δυνατότητα να ξεκινήσουν, ένα κράτος και μια κοινωνία νοικοκυρεμένη και αποφασισμένη να κάνει ένα νέο ξεκίνημα, με ανταγωνιστικότητα και δυναμισμό σε ένα ολοένα και πιο αντίξοο παγκόσμιο τοπίο.
Εμείς στην Ελληνική Ένωση Επιχειρηματιών πιστεύουμε και δουλεύουμε με όλες μας τις δυνάμεις εδώ στην Ελλάδα για αυτήν την επόμενη ημέρα».