Κι είναι να απορεί κανείς πώς είναι δυνατόν μετά από τόσα χρόνια κρίσης, πακέτα μεταρρυθμίσεων και τρία Μνημόνια, πηγαίνουμε από το κακό στο χειρότερο.

Στην έκθεση που έδωσε στη δημοσιότητα η Παγκόσμια Τράπεζα, η Ελλάδα υποχωρεί στην παγκόσμια κατάταξη, καταλαμβάνοντας την 67η θέση από την 61η θέση που ήταν στην περσινή έκθεση και βρίσκεται πίσω από χώρες, όπως η Αλβανία, η Βουλγαρία, η Τουρκία, η Ρουμανία, ακόμα και η ΠΓΔΜ.

Πώς γίνεται, όμως, μετά από τόσες μεταρρυθμίσεις που υποτίθεται ότι στοχεύουν στην ενίσχυση της ανταγωνιστικότητας η χώρα μας να σημειώνει για ακόμη μία χρονιά αρνητικά ρεκόρ;

Η απάντηση μοιάζει απλή. Η αύξηση της φορολογίας είναι αυτή που… γονατίζει την ανταγωνιστικότητα, ενώ φυσικά και το τέρας της γραφειοκρατίας, παραμένει ακόμη ζωντανό.

Σύμφωνα με την έκθεση, μια επιχείρηση στην Ελλάδα καταβάλλει το 51,7% των κερδών της σε φόρους και εισφορές, ποσοστό που στην περσινή έκθεση ήταν στο 50,7%. Ο αντίστοιχος μέσος όρος στις ανεπτυγμένες χώρες του ΟΟΣΑ είναι 40,1%! 

Η πληρωμή τόσων φόρων μεταφράζεται σε απώλεια όχι μόνο χρημάτων, αλλά και χρόνου. Για τις σχετικές διαδικασίες απαιτούνται στην Ελλάδα 193 ώρες ενώ ο μ.ο. του ΟΟΣΑ είναι 160,7 ώρες.

Αναλυτικά η Ελλάδα εμφανίζει τις ακόλουθες επιδόσεις:

- Έναρξη επιχείρησης: 37η θέση                           

- Διαχείριση κατασκευαστικών αδειών: 58η θέση

- Ηλεκτροδότηση: 76η θέση

- Καταχώρηση ακίνητης περιουσίας: 145η θέση

- Εξασφάλιση πίστωσης: 90η θέση

- Προστασία επενδυτών μειοψηφίας: 43η θέση

- Πληρωμή φόρων: 65η θέση

- Διασυνοριακό εμπόριο: 29η θέση

- Επιβολή συμβάσεων: 131η θέση

- Επίλυση πτωχεύσεων: 57η θέση

Σπύρος Πολυχρονόπουλος