Παράλληλα πάντως με τα τεχνικά θέματα, πολλά είναι τα αιτήματα για αποκλεισμούς από τα μέτρα, καθώς π.χ. έχουν εξαιρεθεί χιλιάδες οικογενειακές, μικρές επιχειρήσεις, οι οποίες δεν απασχολούν προσωπικό, καθώς οι ίδιοι οι μέτοχοι «τρέχουν» την επιχείρηση.

Σημειώνεται ότι αυτού του είδους ο επιχειρήσεις καλούνται να καλύψουν τα έξοδά τους από τα 800 ευρώ της ειδικής αποζημίωσης και θεωρητικά από τις τράπεζες, οι οποίες, όμως, συχνά δεν χρηματοδοτούν τέτοιου είδους επιχειρήσεις. Ακόμη βέβαια κι αν το κάνουν, θέτουν αυστηρά κριτήρια, γεγονός που καταδεικνύει ότι οι μικρές επιχειρήσεις είναι που θα βρεθούν στη μέγγενη.

Επίσης άλλο ένα θέμα που καίει τους «μικρούς», είναι αυτό των επιταγών, καθώς ουσιαστικά η παράταση των 75 ημερών ναι μεν έχει δώσει ανάσα σε πολλούς, όμως έχει οδηγήσει άλλους σε ασφυξία. Προβλέπεται πάντως ένα «εργαλείο» του Ταμείου Εγγυοδοσίας, για να θα καλύψει κατά προτεραιότητα τις επιταγές που «πάγωσαν» για 75 ημέρες. Υπολογίζεται ότι μέσω του Ταμείου θα δοθούν ως και 7 δισ. ευρώ δανείων για κεφάλαια κίνησης και φαίνεται ότι θα ικανοποιηθούν τα λογικά αιτήματα του εμπορικού κόσμου και των μικρομεσαίων, για κρατικές εγγυήσεις προς τις τράπεζες, προκειμένου αυτές να καλύψουν στο 100% της αξίας των επιταγών είτε τους εκδότες είτε τους κομιστές.

Αξίζει να σημειωθεί ότι πολλοί παράγοντες της αγοράς τονίζουν ότι πρέπει να γίνει εστίαση σε προγράμματα άμεσης ρευστότητας για ΜμΕ και όχι τόσο δανειοδοτήσεων καθώς οι περισσότερες μικρομεσαίες επιχειρήσεις έχουν ήδη μεγάλο φορτίο δανείων.

Γιώργος Αλεξάκης