Το project (9 χλμ.) είναι ύψους 74 εκατ. ευρώ, το μεγαλύτερο της «σειράς» που έχει «βγει» έως τώρα προς δημοπράτηση, και η κοινοπραξία Τοξότης-Ομάδα Κατασκευών προσέφερε έκπτωση 50%-51%. Έχει το ενδιαφέρον του να επισημάνουμε ότι παραλίγο να γίνει η έκπληξη από μικρότερες εταιρίες που έδωσαν έκπτωση 47% με 49,5%, όταν οι μεγαλύτερες εταιρείες του κλάδου, π.χ. Ακτωρ και J&P ΑΒΑΞ, έδωσαν προσφορά με έκπτωση κάπου στο 35% με 36%.
Έχει τη σημασία του να σημειώσουμε ότι οι μεγάλες κατασκευαστικές εταιρείες είτε δεν συμμετείχαν στον διαγωνισμό, όπως η ΤΕΡΝΑ, είτε «κατέβηκαν» με πολύ μικρές εκπτώσεις, δείχνοντας προφανώς τη δυσφορία τους στην πρακτική των υψηλών εκπτώσεων. Άλλωστε, και στις άλλες 3 εργολαβίες που προηγήθηκαν η κοινοπραξία συμφερόντων ομίλου Καλογρίτσα, αναδείχθηκε μειοδότης με προφορές 53% με 57%.
Βέβαια, στην κατασκευαστική πιάτσα εγείρονται μια σειρά από ερωτήματα και ζητήματα. Σε πρώτη φάση τίθεται το θέμα αν και πότε θα υπογραφούν οι συμβάσεις, μια και η υπογραφή των συμβάσεων για τις πρώτες τρεις εργολαβίες εκκρεμεί εδώ και αρκετούς μήνες, ενώ η δημοπράτηση των υπολοίπων μετατίθεται συνεχώς, εάν το έργο συνολικά θα μπορεί πλέον να κατατεθεί στην Ε.Ε. ως «φάκελος μεγάλου έργου», προς έγκριση και ένταξη στο νέο ΕΣΠΑ κ.λπ.
Σε επόμενο στάδιο όμως εγείρεται το σοβαρότατο ερώτημα αν τελικά το έργο θα κατασκευαστεί, με ποιον τρόπο (θα τελειώσει ή θα μείνει μισό), με ποιο κόστος και σε ποιον χρονικό ορίζοντα.
Και κάπου εδώ στην κατασκευαστική πιάτσα θυμίζουν «το φάντασμα του Πετάλου του Μαλιακού» και «τις αστοχίες στο Άκτιο-Αμβρακία». Στην πρώτη περίπτωση, οι εργολαβίες κατατμήθηκαν σε πολλές μικρότερες και τελικά τα τελευταία τμήματα δόθηκαν το 2015, δηλαδή καμιά 10αριά χρόνια μετά από τους αρχικούς στόχους. Για το Ακτίο-Αμβρακία, πάλι είχαμε το φαινόμενο με τις «κομμένες» εργολαβίες, με εκπτώσεις 50% περίπου, και μετά από 6-7 χρόνια ακόμα το έργο είναι στον «αέρα» και ημιτελές, με αποτέλεσμα να απαιτείται μάλλον «εργολαβία σκούπα».
Στην κατασκευαστική αγορά επιμένουν ότι λόγω της οικονομικής δυστοκίας και των «σκοτωμένων» εκπτώσεων, κάποια έργα οδηγούνται σε κατάρρευση, μαζί με την οικονομική κατακρήμνιση των αναδόχων.
Γ. Παπακωνσταντίνου