Ο συνεταιρισμός ήταν από τους παλιότερους και μεγαλύτερους στην Ελλάδα μαζί με την Ένωση Ηρακλείου που ήταν στην κορυφή των συνεταιριστικών οργάνωσεων όπως και με την Ένωση Αρχανών λίγα χιλιόμετρα μακρύτερα. Μάλιστα το «Κρασί της Παρέας» από την τοπική ποικιλία «βηλάνα» πριν χρόνια θεωρήθηκε success story κι έδωσε ανάσα στο συνεταιρισμό.

Τώρα τίποτα δε θυμίζει το ένδοξο παρελθόν, που ωστόσο βαρύνεται με τις γνωστές αμαρτίες του συνεταιριστικού κινήματος.

Το άρθρο 99 του πτωχευτικού κώδικα όπου οδηγήθηκε μετά από 83 χρόνια ζωής ο ιστορικός συνεταιρισμός της Ελλάδας, η Ένωση Πεζών από τον Νομό Ηρακλείου ήλθε να σφραγίσει μια πορεία δύσκολη τα τελευταία χρόνια μετά βέβαια από τις μέρες των παχιών αγελάδων με τα δάνεια της άλλοτε ΑΤΕ.

Οι εποχές που οι τιμές της Ένωσης ήταν οι καλύτερες πέρασαν. Τα τελευταία χρόνια η Ένωση πλήρωνε σε «είδος» τους παραγωγούς με παροχή εφοδίων. Ωστόσο, πέρυσι μετά τα capital controls αυτό σταμάτησε δυσκολεύοντας την παρουσία της Ένωσης στην περιοχή.

Σημειώνεται ότι μόνο τα τραπεζικά χρέη του συνεταιρισμού φέρεται να ξεπερνούν τα 23 εκατ. ευρώ κι αυτά κυρίως στην Πειραιώς. Συνολικά εκτιμάται ότι οι οφειλές φτάνουν τα 30 εκατ.

Πάντως, ενώπιον του Πολυμελούς Πρωτοδικείου Ηρακλείου οι συνήγοροι της Ένωσης παρουσίασαν ένα λεπτομερές σχέδιο εξυγίανσης με στόχο την αποπληρωμή του συνόλου των χρεών το οποίο έχει και την στήριξη των εργαζομένων. Η ελπίδα υπάρχει.

Άλλωστε η περιοχή διακρίνεται για την εξωστρέφεια της παραγωγής της, ενώ έχει συνάφεια με τη βαριά βιομηχανία του τουρισμού. Οι εξαγωγές των επιτραπέζιων είναι σημαντικές, ενώ μέσα από ένα δίκτυο νέων ιδιωτικών Οινοποιείων η περιοχή δίνει ισχυρό παρόν στο σύγχρονο οινικό γιγνεσθαι.

Σημειώνεται ότι η Ένωση Πεζών η οποία δραστηριοποιείται κυρίως στον χώρο του κρασιού και του ελαιόλαδου οινοποιεί ετησίως 15.000 τόνους οινοστάφυλα ενώ στα 2 ιδιόκτητα ελαιουργεία της αλέθονται 6.000 τόνοι ελαιόκαρπου. Η εμφιάλωση του ελαιολάδου αγγίζει τους 2.000 τόνους ετησίως ενώ του κρασιού 8.000 τόνους.

Γιώργος Αλεξάκης