«Είμαι υποχρεωμένος να εκφράσω την απογοήτευσή μου για τα αποτελέσματα που αφορούν στις Γεωγραφικές Ενδείξεις και το έλλειμμα προστασίας που επιφυλάσσει στη "Φέτα"».
Θα ήθελα για μια ακόμη φορά να υπογραμμίσω ότι, η Φέτα δεν είναι απλά μια από τις σημαντικότερες Γεωγραφικές Ενδείξεις για την Ελλάδα, είναι η σημαία της .
Γι’ αυτό και στη πρώτη μου παρουσία στο Συμβούλιο ως Υπουργός, τον Μάρτιο του 2015, σε ανάλογη συζήτηση για το διεθνές εμπόριο είχα τονίσει ότι αυτή η συμφωνία δεν θα γίνει δεκτή από την ελληνική κοινωνία και είναι δύσκολο να περάσει από το ελληνικό Κοινοβούλιο» ανέφερε ο υπουργός μιλώντας στο συμβούλιο υπουργών της ΕΕ. «Η σημασία που αποδίδετε, αγαπητοί συνάδελφοι κι εσείς σε δικά σας κορυφαία αγροτικά προϊόντα, στο πλαίσιο των εμπορικών διαπραγματεύσεων. Κι εμείς έχουμε συμμεριστεί και υποστηρίξει ανησυχίες σας, όπως πρόσφατα για την προσφορά δασμολογικών ποσοστώσεων προς την Μερκοσούρ, περίπτωση στην οποία, μάλιστα, η Επιτροπή αντέδρασε θετικά. Δεν μπορούμε λοιπόν να συμφωνήσουμε στα αποτελέσματα της CETA για τη Φέτα. Διατάξεις που εξασφαλίζουν εμπορικές χρήσεις, ακόμα και σε διαδόχους και δικαιοδόχους τους, αλλά και άλλες χρήσεις χωρίς χρονικό πλαίσιο, δημιουργούν εύλογα ερωτηματικά για την σκοπιμότητά τους.
Κατά την άποψή μας, προκαλούν αθέμιτο ανταγωνισμό τόσο από τις τρίτες χώρες όσο και μεταξύ των κρατών μελών της Ε. Ένωσης, έστω κι αν αυτός ο ανταγωνισμός μεταφέρεται σε διεθνές επίπεδο. Ανταγωνισμό, μάλιστα, από ανόμοια προϊόντα που παράγονται από αγελαδινό, αντί από αιγοπρόβειο γάλα» συμπλήρωσε.

Ωστόσο όπως φαίνεται λιγοστά είναι τα αποτελέσματα που μπορούν να προέλθουν στην κατεύθυνση της προστασίας ενός βασικούς ελληνικού εξαγωγικού πορϊόντος. Άρα επιβάλλεται η χάραξη εθνικής στρατηγικής που θα βασίζεται σε χρήσιμα συμπεράσματα από τη διεθνή εμπειρία (υπόθεση ΦΑΓΕ - Cobani στις ΗΠΑ για το γιαούρτι, όπου η ελληνική εταιρία δικαιώθηκε) αλλά και σε μια συγκροτημένη εμπορική πολιτική προώθησης του προϊόντος.

Γιώργος Αλεξάκης