Όπως αναφέρει ο Επίτροπος, «το Δικαστήριο συμφωνεί με την Επιτροπή ότι δεν μπορεί να εφαρμόζεται μειωμένος συντελεστής ειδικού φόρου κατανάλωσης στο τσίπουρο και την τσικουδιά, διότι η οδηγία 92/83/ΕΟΚ2 και η οδηγία 92/84/ΕΟΚ3 δεν προβλέπουν τους εν λόγω μειωμένους συντελεστές, και διότι τα κράτη μέλη δεν επιτρέπεται να θεσπίζουν, κατά τη διακριτική τους ευχέρεια, καθεστώτα που παρεκκλίνουν από τα προβλεπόμενα στις προαναφερόμενες οδηγίες».
Στην από 19 Ιουλίου 2019 γραπτή του ερώτηση προς την Κομισιόν, ο Έλληνας ευρωβουλευτής, είχε επισημάνει ότι:
- Με βάση την απόφαση του ΔΕΕ στην υπόθεση C-91/18, η Ελλάδα απειλείται με την επιβολή κυρώσεων, αν δεν συμμορφωθεί με τις ευρωενωσιακές οδηγίες 92/83 και 92/84 σε σχέση με τη φορολόγηση του τσίπουρου και της τσικουδιάς.
- Η εφαρμογή τους θα επιφέρει με μαθηματική ακρίβεια την εξόντωση 6.000 αμβυκούχων — διήμερων αποσταγματοποιών και θα συμπιέσει περαιτέρω το εισόδημα 30.000 αμπελοκαλλιεργητών, μικρών στην πλειονότητά τους παραγωγών, που διαθέτουν άδειες απόσταξης, καθώς, στην καλύτερη περίπτωση, θα εννεαπλασιαστεί η φορολόγηση των προϊόντων τους.
- Πλήγμα θα δεχτούν και τα δεκάδες μικρά και μεσαία αποστακτήρια — εμφιαλωτήρια τσίπουρου και τσικουδιάς λόγω του επιβαλλόμενου σε αυτά διπλασιασμού του ισχύοντος Ειδικού Φόρου Κατανάλωσης στα προϊόντα τους.
Eρωτούσε δε την Κομισιόν, πώς τοποθετείται έναντι της προοπτικής εξόντωσης των μικρών αποσταγματοποιών και της περαιτέρω συμπίεσης του εισοδήματος των αμπελουργών στην Ελλάδα.
Ακολουθεί η πλήρης και «διαφωτιστική» απάντηση του Επιτρόπου:
Απάντηση του κ. Moscovici εξ ονόματος της Ευρωπαϊκής Επιτροπής (30.8.2019)
«Η Επιτροπή οφείλει να εξασφαλίζει την ορθή εφαρμογή των ειδικών φόρων κατανάλωσης στην ΕΕ, ώστε να αποφεύγεται η στρέβλωση του ανταγωνισμού εντός της εσωτερικής αγοράς.
Η Επιτροπή χαιρετίζει την απόφαση του Δικαστηρίου της Ευρωπαϊκής Ένωσης στην υπόθεση Επιτροπή κατά Ελλάδας (Τσίπουρο)1. Το Δικαστήριο συμφωνεί με την Επιτροπή ότι δεν μπορεί να εφαρμόζεται μειωμένος συντελεστής ειδικού φόρου κατανάλωσης στο τσίπουρο και την τσικουδιά, διότι η οδηγία 92/83/ΕΟΚ2 και η οδηγία 92/84/ΕΟΚ3 δεν προβλέπουν τους εν λόγω μειωμένους συντελεστές, και διότι τα κράτη μέλη δεν επιτρέπεται να θεσπίζουν, κατά τη διακριτική τους ευχέρεια, καθεστώτα που παρεκκλίνουν από τα προβλεπόμενα στις προαναφερόμενες οδηγίες.
Όσον αφορά τους μικρούς διήμερους αποσταγματοποιούς, το Δικαστήριο της Ευρωπαϊκής Ένωσης διευκρίνισε εκ νέου ότι μια εθνική παράδοση δεν μπορεί από μόνη της να απαλλάξει τα κράτη μέλη από τις υποχρεώσεις που υπέχουν βάσει του ενωσιακού δικαίου.
Κατά την άποψη της Επιτροπής, η προστασία της κληρονομιάς των κρατών μελών, μεταξύ άλλων, με τη χρήση μέτρων που ευνοούν τους διήμερους αποσταγματοποιούς, θα πρέπει να επιδιώκεται με μέσα που είναι σύμφωνα με το δίκαιο της Ένωσης και αποφεύγουν τις διακρίσεις εις βάρος προϊόντων της αλλοδαπής. Σε κάθε περίπτωση, η Επιτροπή δεν συμμερίζεται την άποψη ότι οι μικροί αποσταγματοποιοί θα εκτοπιστούν αναπόφευκτα λόγω της ορθής εφαρμογής της νομοθεσίας.
Νίκος Ρούσσης – Στρασβούργο