Κατά την υπό εξέταση περίοδο, οι ελληνικών συμφερόντων ναυτιλιακές εταιρίες άντλησαν 13,5 δισεκ. δολάρια σε ίδια κεφάλαια, ποσό που αντιστοιχεί στο 44% των αντίστοιχων κεφαλαίων που άντλησε το σύνολο των ναυτιλιακών εταιριών παγκοσμίως στις κεφαλαιαγορές των ΗΠΑ.

Από την εξέταση των σχετικών στοιχείων διαχρονικά και ανά κατηγορία πλοίου, διαπιστώνεται μια σαφής συσχέτιση μεταξύ του ύψους των αντληθέντων κεφαλαίων και του επιπέδου της ναυλαγοράς. Οι εταιρίες φαίνεται ότι πιο εύκολα συγκεντρώνουν περισσότερα ίδια κεφάλαια όταν η ναυλαγορά βρίσκεται στην υψηλή φάση του κύκλου της. Ευνοείται έτσι η επένδυση κεφαλαίων όταν οι αξίες των πλοίων είναι υπερβολικά υψηλές, ενώ αντίθετα δημιουργείται ο κίνδυνος της υπερβολικής κεφαλαιακής μόχλευσης όταν οι αξίες των πλοίων υποχωρούν, κατά την είσοδο στη χαμηλή φάση του ναυτιλιακού κύκλου.

Το μέσο μέγεθος των υπό εξέταση προσφορών ήταν 133 εκατ. δολάρια, ενώ το 31% των αντληθέντων κεφαλαίων αφορούσε αρχικές δημόσιες προσφορές για την εισαγωγή των εταιριών στο χρηματιστήριο. Το 81% των περιπτώσεων αφορά την έκδοση νέων μετοχών, δηλαδή την εισροή νέων κεφαλαίων στις εταιρίες προς χρηματοδότηση των δραστηριοτήτων τους.

Όσον αφορά τους όρους των δημόσιων προσφορών, το 56% των εκδόσεων τιμολογήθηκε εντός του ενδεικτικού εύρους τιμών που είχαν γνωστοποιήσει στο επενδυτικό κοινό οι ανάδοχες τράπεζες. Σε σχεδόν όλες τις εκδόσεις, η περίοδος υποχρεωτικής διακράτησης μετοχών για τους βασικούς μετόχους (lock-up provision) είχε συνήθως διάρκεια 90 ημέρες. Η απόδοση ένα μήνα μετά την έκδοση των μετοχών ήταν κατά μέσο όρο θετική στο 3,1%.

Η μεγάλης κλίμακας άντληση ιδίων κεφαλαίων στις κεφαλαιαγορές των ΗΠΑ κρίνεται ότι συνέβαλε καθοριστικά στην ανάπτυξη και τον εκσυγχρονισμό του ελληνόκτητου στόλου κατά τις δύο τελευταίες δεκαετίες, καθώς και στην εδραίωση της πρωτεύουσας θέσης της ελληνικής ναυτιλίας διεθνώς.