Η έρημη εδώ και αρκετά χρόνια έκταση περιλαμβάνει το κτίριο, το οποίο μέχρι πρότινος βρισκόταν υπό τον έλεγχο του Εθνικού Οργανισμού Φαρμάκων (ΕΟΦ), ενώ το υπόλοιπο κομμάτι ανήκει στον Όμιλο Χαραγκιώνη.
Η Πολιτεία Καινοτομίας που φιλοδοξεί να δημιουργήσει η κυβέρνηση αφορά το ακίνητο του ΕΟΦ, το οποίο μετά από ενέργειες του υφυπουργού Ανάπτυξης και Επενδύσεων, Χρίστου Δήμα, περνά στη δικαιοδοσία του υπουργείου. Η διαδικασία της επένδυσης αφορά μία έκταση 17.893 τ.μ. και θα «τρέξει» μέσω ΣΔΙΤ. Ερευνητικά κέντρα, startups και μεγάλες βιομηχανίες θα έχουν την ευκαιρία να ανταλλάξουν ιδέες και να υλοποιήσουν projects.
Το υπόλοιπο τμήμα της έκτασης
Ωστόσο, αυτό το σχέδιο δεν αφορά την έκταση, η οποία βρίσκεται υπό την κατοχή του Ομίλου Χαραγκιώνη. Κύκλοι της εταιρείας σημειώνουν στο Reporter πως ο στόχος για την κατασκευή εμπορικού κέντρου σε συνεργασία με την πορτογαλική Sonae Sierra παραμένει στην ατζέντα. Ειδικότερα, τονίζουν πως οι ξένοι εταίροι, εξεπλάγησαν από τα γραφειοκρατικά προβλήματα που υπάρχουν στη χώρα μας, με αποτέλεσμα να μείνει πίσω ο σχεδιασμός. Ωστόσο, ο «επενδυτικός αέρας» που αποπνέει η κυβέρνηση, δίνει ελπίδες για την ολοκλήρωση των απαιτούμενων διαδικασιών και την εκκίνηση του έργου.
Το πλάνο αξιοποίησης του συγκεκριμένου ακινήτου, έκτασης 45.000 τ.μ. χρονολογείται από πολύ παλιά, ενώ σύμφωνα με την τελευταία πρόταση, το σύνολο της επένδυσης θα έφτανε τα 300 εκατ. ευρώ. Εκτιμάται πως ενδεχόμενη ολοκλήρωση των διαδικασιών θα συνέβαλε στη συνολική αναβάθμιση της περιοχής.
Οι δύο εταιρίες διαθέτουν και το Κλειστό Ολυμπιακό Γυμναστήριο του Γαλατσίου, το οποίο επίσης προοριζόταν για εμπορικό κέντρο. Μετά από χρόνια μελετών, το έργο «έπεσε» πάνω στον τοίχο της γραφειοκρατίας και έμεινε κι αυτό στον «πάγο».
Η ιστορία της ΧΡΩΠΕΙ
Η ΧΡΩΠΕΙ, η «Χρωματουργεία Πειραιώς» εμφανίστηκε το 1883 και ήταν δημιούργημα των χημικών Σπήλιου και Λεόντιου Οικονομίδη.
Εξελίχθηκε ως κλάδος της χημικής βιομηχανίας, ενώ έμεινε περισσότερο γνωστή για τη δημιουργία του αναλγητικού «Αλγκόν», της ελληνικής δηλαδή εκδοχής της ασπιρίνης.
Η οικογενειακή αυτή επιχείρηση εγκαταστάθηκε στο Νέο Φάληρο το 1899 και κατάφερε να κατακτήσει ηγετική θέση στον κλάδο της ελληνικής χρωματουργίας. Μετά το 1950, επιχειρήθηκε ριζικός επαναπροσανατολισμός της παραγωγής και της στρατηγικής προς άλλους τύπους προϊόντων και στις αρχές του '80 εντάσσεται στις προβληματικές επιχειρήσεις και βάζει οριστικό «λουκέτο» το 1989.
Γιώργος Γεωργίου