Ουσιαστικά ο Παναθηναϊκός ζητεί να κατεδαφιστεί το γήπεδο «Απόστολος Νικολαΐδης» επί της Λεωφόρου Αλεξάνδρας, μετά την ολοκλήρωση και τη λειτουργία του νέου γηπέδου στο Βοτανικό.

Ειδικότερα, ο ΠΑΟ υποστηρίζει ότι από τις αλλαγές που έχουν γίνει διαδοχικά στο νομοθετικό πλαίσιο (νόμοι 3481/2006, 3983/2011 και 4117/2013) για τη διπλή ανάπλαση και την απόφαση της Ολομέλειας του ΣτΕ του 2011, έχει δημιουργηθεί παρερμηνεία των κανόνων του δικαίου ως προς το χρόνο κατεδάφισης του γηπέδου στη Λ. Αλεξάνδρας και τη δυνατότητα χρησιμοποίησης του νέου γηπέδου.

Μετά την έκδοση αυτού του νομοθετικού πλαισίου, εκδόθηκε στη συνέχεια το ΠΔ 161/2013 για την έγκριση της στρατηγικής μελέτης περιβαλλοντικών επιπτώσεων της διπλής ανάπλασης, η οποία στηρίχθηκε στο νόμο 4117/2013.

Όμως, υπογραμμίζεται στην προσφυγή ότι από τις αλλαγές που έγιναν στα νομοθετικά κείμενα, προκύπτει ότι προηγείται η ολοκλήρωση της κατεδάφισης του γηπέδου της Λ. Αλεξάνδρας που καθημερινά χρησιμοποιούνται από τους ερασιτέχνες αθλητές του ΠΑΟ και μετά εκδίδεται η άδεια λειτουργίας των νέων αθλητικών εγκαταστάσεων στο Βοτανικό, πλην του γηπέδου ποδοσφαίρου. Μάλιστα, όπως χαρακτηριστικά αναφέρεται η συμφωνία του ΠΑΟ ήταν: «Γήπεδο δίνουμε, γήπεδο παίρνουμε».

Όλα αυτά είχαν ως συνέπεια κάποιο διάστημα να αδρανοποιείται το αθλητικό σωματείο και να περιορίζεται η ελεύθερη δραστηριότητα του, κατά παράβαση του άρθρου 12 του Συντάγματος που καθιερώνει την ελευθερία του συνεταιρίζεσθαι. Σύμφωνα με αυτή τη συνταγματική επιταγή, επισημαίνεται στην προσφυγή, πρέπει πρώτα να ολοκληρωθεί η κατασκευή του νέου γηπέδου και να εκδοθεί η άδεια λειτουργίας όλων των κτιριακών εγκαταστάσεων, ακόμη και του γηπέδου ποδοσφαίρου και έπειτα να εκδοθεί η άδεια κατεδάφισης των παλαιών εγκαταστάσεων στην Λ. Αλεξάνδρας.

Τέλος, υποστηρίζει ο ΠΑΟ ότι παραβιάζεται και το άρθρο 16 του Συντάγματος που προβλέπει την υποχρεωτική προστασία του αθλητισμού από το κράτος, όπως επίσης παραβιάζονται οι νομοθετικοί κανόνες που αφορούν τις κατεδαφίσεις.