Η συνάντηση έγινε σε κλίμα πολύ θετικό και με πνεύμα κατανόησης, από τους κ.κ. Υπουργούς, των προβλημάτων που τέθηκαν από τα μέλη του ΣΕΒΚ και αποτελούν τροχοπέδη για τον κλάδο.
Κατά την συνάντηση, οι φορείς του κλάδου επέδωσαν στον Υπουργό εμπεριστατωμένο υπόμνημα, με τις θέσεις και προτάσεις τους, για τα μέτρα και τις ενέργειες άμεσης απόδοσης για την διάσωση των βιομηχανιών του κλάδου.
Ακολουθεί ολόκληρο το υπόμνημα:
«Η ελληνική Κλωστοϋφαντουργία είναι από τους σημαντικούς μεταποιητικούς & εξαγωγικούς κλάδους της χώρας, για πολλές δεκαετίες υπήρξε η ατμομηχανή της ελληνικής οικονομίας, παράγει εθνικό πλούτο, απασχολεί χιλιάδες εργαζομένους, συνεισφέροντας το 12% επί των συνολικών μεταποιητικών εξαγωγών της χώρας.
Ακόμη και σήμερα, ο κλάδος εξάγει το 70% της παραγωγής του, μολονότι έχει συρρικνωθεί σημαντικά, λόγω της συνεχιζόμενης ύφεσης της ελληνικής οικονομίας.
Η κλωστοϋφαντουργία θα μπορούσε να συμβάλλει στην ενίσχυση της παραγωγικής βάσης της χώρας και στην αύξηση του ΑΕΠ της, εάν υπάρξει πολιτική βούληση για τη στήριξη του κλάδου, ο οποίος σήμερα υπολειτουργεί, παρά τις μεγάλες εξαγωγικές του δυνατότητες, και να επανέλθει σε πλήρη λειτουργία.
Προβλήματα και Προτάσεις για την επανεκκίνηση της κλωστοϋφαντουργίας:
- ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΠΡΟΤΕΡΑΙΟΤΗΤΑ – ΣΤΗΡΙΞΗ ΕΛΛΗΝΙΚΗΣ ΒΙΟΜΗΧΑΝΙΑΣ
α) Xάραξη νέας πολιτικής προς την κατεύθυνση της επαναβιομηχάνισης της χώρας υιοθετώντας μια εθνική στρατηγική για ταχύτερη ανάκαμψη και μια ανταγωνιστική Βιομηχανία, η οποία να συνεισφέρει στο ΑΕΠ 12% έναντι 8,8% που είναι σήμερα.
β) Στοχευμένες ενέργειες για την ενίσχυση της κλωστοϋφαντουργίας, που μπορεί να συμβάλει στην επίτευξη του στόχου αύξησης του ΑΕΠ στο 12%, οι φορείς της οποίας, έχουν κάνει σοβαρές επενδύσεις και διαθέτουν ήδη σε λειτουργία σύγχρονες εγκαταστάσεις.
- ΤΡΑΠΕΖΕΣ – ΕΛΛΕΙΨΗ ΡΕΥΣΤΟΤΗΤΑΣ – ΠΙΣΤΩΤΙΚΗ ΑΣΦΥΞΙΑ ΕΠΙΧΕΙΡΗΣΕΩΝ
α) Άμεση διευθέτηση των ¨προβληματικών¨ δανείων, με ευνοϊκούς όρους, των βιώσιμων κλωστοϋφαντουργικών επιχειρήσεων, ώστε να επαναλειτουργήσει ένας σημαντικός αριθμός εργοστασίων που σήμερα αργεί, λόγω «μη ρύθμισης οφειλών» προς τις τράπεζες.
β) Τραπεζική χρηματοδότηση των βιομηχανιών του κλάδου, καθότι προκαλείται πιστωτική ασφυξία στις επιχ/σεις λόγω της έλλειψης ρευστότητας.
γ) Το κόστος τραπεζικού δανεισμού των επιχ/σεων του κλάδου, οι περισσότερες των οποίων είναι εξαγωγικές, είναι σχεδόν τριπλάσιο των ανταγωνιστριών ευρωπαϊκών χωρών, και αποτελεί βασική αιτία για την κάμψη της παραγωγής και των εξαγωγών του. Οι πρόσφατες αυξημένες επιβαρύνσεις και επιπλέον χρεώσεις και τραπεζικά έξοδα, αυξάνουν περισσότερο το τραπεζικό κόστος.
δ) Χρηματοδότηση για επενδύσεις και για αγορά πρώτων υλών.
- ΕΝΕΡΓΕΙΑΚΟ ΚΟΣΤΟΣ - ΚΛΩΣΤΟΫΦΑΝΤΟΥΡΓΙΑ
α) Το ενεργειακό κόστος, για έναν κατ’ εξοχήν ενεργοβόρο κλάδο, όπως είναι η κλωστοϋφαντουργία, αποτελεί το 40% της προστιθέμενης αξίας του προϊόντος, και συνιστά σημαντικό ανταγωνιστικό μειονέκτημα για τις βιομηχανίες του κλάδου.
β) Έχουμε το ακριβότερο ρεύμα Μέσης Τάσης στην Ευρώπη, το οποίο εκτοξεύτηκε, τα τελευταία χρόνια, με την τιμή του να είναι υπερ-διπλάσια από τις τιμές των ευρωπαίων ανταγωνιστών μας.
γ) Το συνολικό κόστος ηλεκτρικής ενέργειας για τον κλάδο, δεν θα πρέπει να ξεπερνάει τα 55 ευρώ /ΜWΗ (ανταγωνιστικό κόστος - ρυθμιζόμενες χρεώσεις).
δ) Ο ειδικός φόρος κατανάλωσης (ΕΦΚ) για τον κλάδο (του οποίου οι περισσότερες επιχ/σεις είναι εξαγωγικές), από 5 ευρώ, θα πρέπει να γίνει μηδενικός, προκειμένου να καθίσταται το προϊόν ανταγωνιστικό.
- ΑΣΦΑΛΙΣΤΙΚΕΣ ΕΙΣΦΟΡΕΣ
α) Εναρμόνιση του ύψους των ασφαλιστικών και εργοδοτικών εισφορών που στον κλάδο μας φτάνουν μέχρι και το 50%, με τον Μ.Ο. των χωρών του ΟΟΣΑ και βασικών ανταγωνιστριών του κλάδου, που είναι 26%, και αποτελούν τροχοπέδη για την ανταγωνιστικότητα των προϊόντων μας.
β) Το εργασιακό κόστος υπεισέρχεται κατά 35% στο κόστος προστιθέμενης αξίας προϊόντος, συνεπώς κάθε αύξησή του θα πρέπει να είναι συνδεδεμένη με την ανταγωνιστικότητα του κλάδου.
- ΑΝΑΠΤΥΞΙΑΚΟΣ ΝΟΜΟΣ:
α) Τα κριτήρια επιλεξιμότητας, έτσι όπως έχουν ορισθεί, καθιστούν επί της ουσίας, απαγορευτική οποιαδήποτε επένδυση στον κλάδο, θέτοντας τις κλωστοϋφαντουργικές εταιρείες εκτός Αναπτυξιακού, αφού ο συντελεστής κερδοφορίας είναι απαραίτητη προϋπόθεση για την επιλογή τους και δυστυχώς, ο κλάδος, τα τελευταία χρόνια της κρίσης, δεν παρουσιάζει κέρδη.
β) Να αναθεωρηθούν τα ευεργετήματα του νόμου προς τις επιχειρήσεις με περισσότερο έμφαση στην αύξηση των χρηματικών επιδοτήσεων.
γ) Επίσης, στο πλαίσιο του Αναπτυξιακού Νόμου, θα μπορούσε να προβλεφθεί ειδικό καθεστώς για την κλωστοϋφαντουργία (λόγω της 10ετούς κρίσης) με την άδεια της ΕΕ, όπως έκανε η Ισπανία το 2006, και Ιταλία, Πορτογαλία το 2007(λόγω της κρίσης από την παγκοσμιοποίηση).
δ) Δυνατότητα ένταξης, στο νέο αναπτυξιακό νόμο και σε λοιπά ευρωπαϊκά προγράμματα, και των μεσαίων και μεγάλων κλωστοϋφαντουργικών βιομηχανιών με στόχο την ενεργειακή εξοικονόμηση, ποιοτική αναβάθμιση και εξωστρέφεια.
ζ) Όσον αφορά τα Ερευνητικά Προγράμματα θα μπορούσαμε να προτείνουμε για τον κλάδο: να γίνει εθνική προσπάθεια καθετοποιημένης παραγωγής brand προϊόντων (σπόρος - έτοιμο προϊόν, από το χωράφι στο ράφι) στο πλαίσιο συμμετοχής ελληνικών επιχειρήσεων και φορέων σε ερευνητικά προγράμματα, δηλ. Αλυσίδα Προστιθέμενης Αξίας.
η) Τα ίδια ακριβώς (κριτήρια επιλεξιμότητας ως ανωτέρω) θα πρέπει να ισχύσουν και για τα Ερευνητικά Προγράμματα, τα οποία απαιτούν συντελεστή κερδοφορίας για τις επιχειρήσεις που συμμετέχουν.
- ΕΠΙΒΡΑΒΕΥΣΗ ΤΩΝ ΣΥΝΕΠΩΝ ΕΠΙΧΕΙΡΗΣΕΩΝ, οι οποίες, ουδέποτε καθυστέρησαν στην καταβολή των υποχρεώσεών τους, φόρων, εισφορών, δεδουλευμένων, καθ όλη την διάρκεια της κρίσης (κάτι που συζητείται να γίνει με την μορφή Λευκού Μητρώου Επιχειρήσεων)
- ΕΦΑΡΜΟΓΗ ΑΥΣΤΗΡΩΝ ΠΟΙΟΤΙΚΩΝ ΠΡΟΔΙΑΓΡΑΦΩΝ ΣΤΙΣ ΕΙΣΑΓΩΓΕΣ προϊόντων κλωστοϋφαντουργίας από τρίτες χώρες όπως η Τουρκία, Αίγυπτος, Ινδονησία, Κίνα, Ινδία, κ.ά., οι οποίες οδηγούν σε μαρασμό την ελληνική παραγωγή.
- ΝΟΜΟΘΕΤΙΚΗ ΡΥΘΜΙΣΗ των «ΟΙΚΙΣΤΙΚΩΝ ΠΥΚΝΩΣΕΩΝ» λόγω του ότι αρκετές επιχειρήσεις του κλάδου μας αντιμετωπίζουν σοβαρά προβλήματα. Η ρύθμιση αυτή θα διευκολύνει και θα ενισχύσει την παραγωγική διαδικασία στις επιχειρήσεις που βρίσκονται υπό αυτό το καθεστώς και θα δημιουργήσει επενδυτική προοπτική.
- ΜΕΙΩΣΗ ENΦΙΑ ΚΑΙ ΓΙΑ ΤΙΣ ΕΠΙΧΕΙΡΗΣΕΙΣ, όπως ισχύει σήμερα για τα φυσικά πρόσωπα.
Το μεγάλο ζητούμενο για την Ελλάδα της κρίσης ήταν και παραμένει ένα εθνικό συλλογικό μεταρρυθμιστικό σχέδιο που θα μας οδηγήσει σε μια νέα παραγωγική και σύγχρονη οικονομία, με την συμβολή μιας σύγχρονης, ποιοτικής και ανταγωνιστικής κλωστοϋφαντουργίας.»