Μετά την ανακεφαλαιοποίηση του 2015, οι ελληνικές τράπεζες είναι επαρκώς κεφαλαιοποιημένες για να διαχειριστούν τα δάνεια σε καθυστέρηση, όμως το ζητούμενο είναι η ταχεία αντιμετώπισή τους προκειμένου να υπάρξει το πλεονέκτημα της απελευθέρωσης του τραπεζικού ενεργητικού. Διαφορετικά, υπάρχει κίνδυνος και για νέα ανακεφαλαιοποίηση στο μέλλον.
Και αυτό να συμβεί σε μια χρονιά, το 2017, κρίσιμη για τις τράπεζες της Ευρωζώνης, καθώς ήδη εκφράζονται ανησυχίες ότι τα νέα stress tests που αναμένεται να διενεργηθούν εντός του ερχόμενου έτους θα αναδείξουν νέα προβλήματα σχετιζόμενα με τα μη εξυπηρετούμενα δάνεια.
Σε αυτό το τοπίο, ο SSM παρακολουθεί πολύ στενά τις κινήσεις των ελληνικών τραπεζών για την αντιμετώπιση των μη εξυπηρετούμενων ανοιγμάτων τους, με επισκέψεις τεχνικών κλιμακίων του στις τράπεζες κατά τον τελευταίο μήνα, βάζοντας με έμφαση πάνω στο τραπέζι το θέμα «πλειστηριασμοί».
Όπως αναφέρουν πληροφορίες από τραπεζικές πηγές, οι πιέσεις από την πλευρά του SSM ολοένα και εντείνονται, με βασικό αίτημα να προχωρήσουν άμεσα οι πλειστηριασμοί που θα ελαφρύνουν τους ισολογισμούς των τραπεζών από τα βάρη των μη εξυπηρετούμενων δανείων και θα απομακρύνουν το ενδεχόμενο μίας νέας ανακεφαλαιοποίησης.
Όμως οι διοικήσεις των τραπεζών, γνωρίζοντας καλά την ελληνική πραγματικότητα και βλέποντας τις έντονες αντιδράσεις (που εκφράζονται από διάφορες συλλογικότητες, αλλά και από τους συμβολαιογράφους) κατά των πλειστηριασμών, προσπαθούν να αντιμετωπίσουν τις απαιτήσεις των στελεχών του SSM, ενώ αναδεικνύουν την έλλειψη πλήρους νομοθετικού πλαισίου που να επιτρέπει δραστικές κινήσεις έναντι επιχειρηματιών που μπλοκάρουν τις αναδιαρθρώσεις υπερχρεωμένων επιχειρήσεων.
Υπό μία μάλιστα οπτική, οι τράπεζες ήδη σπεύδουν να προκαταβάλλουν τη διαφαινόμενη αποτυχία στην επίτευξη των στόχων για τη μείωση των «κόκκινων» δανείων, ζητώντας την επιείκεια του SSM.
Για την ώρα οι εξηγήσεις αυτές δεν κάμπτουν την πίεση του SSM. Προς αυτή την κατεύθυνση, καλεί τις τράπεζες να προχωρήσουν στη δίκαιη αντιμετώπιση των μη εξηπηρετούμενων δανείων, όχι μόνο διαχωρίζοντας την αντιμετώπιση των συνεργάσιμων από τους μη συνεργάσιμους δανειολήπτες, αλλά αποβλέποντας στην απελευθέρωση πόρων για τη χρηματοδότηση της Οικονομίας και στην προστασία των καταθετών από την πιθανότητα να κληθούν να καλύψουν ενδεχόμενες νέες κεφαλαιακές ανάγκες των τραπεζών.
Γεγονός είναι πάντως ότι ο SSM δύσκολα θα περιορίσει τις πιέσεις προς τις διοικήσεις των ελληνικών τραπεζών για άμεσους πλειστηριασμούς, καθώς το ζήτημα των μη εξυπηρετούμενων δανείων στις τράπεζες της Ευρωζώνης αποτελεί προτεραιότητα αυτήν την περίοδο για τον Μηχανισμό Σταθερότητας.