Τράπεζες: Το «ξεκαθάρισμα» στις μεγάλες «κόκκινες» επιχειρήσεις

09:14 - 02 Φεβ 2017 | ΤΡΑΠΕΖΕΣ

Επιχειρήσεις από κλάδους όπως οι κατασκευές, το real estate, η βιομηχανία, τα ξενοδοχεία και ο τουρισμός, τα τρόφιμα, το εμπόριο ή οι μεταφορές (π.χ. η αγορά του αυτοκινήτου) αποτελούν κάποιες από τις περιπτώσεις «κόκκινων» ομίλων μεγάλου μεγέθους που αναμένεται να βρεθούν στο στόχαστρο των τραπεζών, με σκοπό βέβαια την επίλυση των οικονομικών ανοιγμάτων τους.

Με την αρωγή ειδικών συμβούλων που θα συντονίσουν τις προσπάθειές τους, οι τράπεζες θα επιχειρήσουν να βρούνε λύσεις, όχι μεσοβέζικες, αλλά οριστικές και ενδεχομένως επώδυνες, για περίπου 50-60 περιπτώσεις μεγάλων «κόκκινων» επιχειρηματικών δανείων που αντιμετωπίζουν προβλήματα επιβίωσης ή εκτιμάται ότι προσεχώς θα χρειαστούν… «χειρουργικές επεμβάσεις» καθώς είναι έτοιμες να «νοσήσουν».

Τα μεγάλα επιχειρηματικά δάνεια αφορούν σημαντικούς κλάδους και το σύνολο της οικονομίας ενώ χρήζουν ειδικού χειρισμού και συντονισμένης δράσης αφού κάθε τράπεζα έχει τη δική της ατζέντα και συμφέροντα.

Σε κάθε περίπτωση, η λογική της μετάθεσης των λύσεων στο μέλλον μέσω ημίμετρων έχει παρέλθει και το νέο ασφυκτικό πλαίσιο, η ανάγκη να γίνουν δραστικές κινήσεις προς την κατεύθυνση της διαχείρισης των μη εξυπηρετούμενων ανοιγμάτων πριν… έρθουν τα χειρότερα (από νέες ΑΜΚ μέχρι bail in) επιβάλουν την ανάληψη πρωτοβουλιών που θα οδηγήσουν σε «ξεκαθάρισμα», σε εξυγίανση του επιχειρηματικού τοπίου. Κινήσεις βέβαια που μοιραία θα έχουν και «δύσκολες» αποφάσεις και θα οδηγήσουν σε αναδιάταξη του επιχειρηματικού χάρτη, καθώς άλλες εταιρείες θα διασωθούν, άλλες θα «κλείσουν», κάποιες θα συγχωνευθούν ή θα εξαγοραστούν, άλλες θα αλλάξουν επενδυτή ή και management.

Πλέον τα συσσωρευμένα μη εξυπηρετούμενα δάνεια των μεγάλων επιχειρήσεων έρχονται στο προσκήνιο, σηματοδοτώντας μια δραστική αλλαγή της αγοράς προσεχώς, όπου θα διαφανεί πόσες από τις μεγάλες «κόκκινες» επιχειρήσεις είναι βιώσιμες, υπό ποιες προϋποθέσεις (π.χ. και «κούρεμα» χρεών), αλλά και ποιες θα «βγούνε από την πρίζα» προκειμένου να μη γίνεται στρέβλωση ανταγωνισμού.

Βέβαια, προκειμένου να «πιάσουν δουλειά» με ακόμα πιο ενεργό τρόπο οι τράπεζες πρέπει να αρθούν αγκυλώσεις και αβεβαιότητες που ξεκινούν από την ολοκλήρωση της β’ αξιολόγησης και φτάνουν μέχρι την τελική θέσπιση νόμων που θα «λύνουν τα χέρια¨» τους τραπεζίτες (ακαταδίωκτο, εξωδικαστικός συμβιβασμός κ.λπ.).

Σημειώνεται ότι στο γενικότερο στόχο της μείωσης των μη εξυπηρετούμενων ανοιγμάτων κατά περίπου 41 δισ. ευρώ μέχρι τα τέλη του 2019, τα επιχειρηματικά δάνεια «θα συμβάλλουν» σε ποσοστό 58%, εκ του οποίου ποσοστό 16% αφορά τις μεγάλες επιχειρήσεις.

Γιώργος Παπακωνσταντίνου

Ετικέτες