Το ακανθώδες θέμα των πλειστηριασμών που κρύβει μεγάλους πολιτικούς και κοινωνικούς κινδύνους είναι μπροστά. Αυτό είναι κάτι που ο υπουργός Οικονομικών το γνωρίζει καλά και γι’ αυτό επιχειρεί να κερδίσει μια σχετική ανοχή από τους εταίρους.

Δεν είναι τυχαίο ότι η Αθήνα εκτιμά ότι μετά τα όσα σημαντικά έχουν περάσει και γίνει η 3η αξιολόγηση θα μπορούσε ακόμη και χτες να είχε κλείσει εφόσον οι εταίροι έδειχναν λίγο ανοχή, ειδικά όταν, κατά την ελληνική πλευρά, οι δύο βασικές εκκρεμότητες συνδέονται με το ΣτΕ και με τους συμβολαιογράφους, όπου η δυνατότητα παρέμβασης της κυβέρνησης είναι περιορισμένη ή και ανύπαρκτη, εάν φυσικά μιλάμε για μια συντεταγμένη πολιτεία.

Ωστόσο, την αντίληψη αυτή δεν τη συμμερίζονται οι θεσμοί, καθώς αφενός το βεβαρημένο παρελθόν έχει φέρει πολλούς αστερίσκους στη σχέση Βρυξελλών - Αθήνας κι αφετέρου οι ίδιοι οι εταίροι κινούνται βάσει συγκεκριμένων δεσμεύσεων, που πρέπει κάθε φορά να υλοποιούνται.

Κοντολογίς οι Βρυξέλλες κινούνται by the book,ασκούν πίεση για την τήρηση του οδικού χάρτη του μνημονίου και αφήνουν ελάχιστα περιθώρια για πολιτικούς ελιγμούς κάτι που δημιουργεί «αγανάκτηση» στην ελληνική πλευρά.

Στο κλίμα αυτό εγγράφηκε η έντονη ανταλλαγή απόψεων ανάμεσα στον Έλληνα υπουργό Οικονομικών Ευκλείδη Τσακαλώτο και στον επικεφαλής της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας Μάριο Ντράγκι.

Ο τελευταίος εν όψει και των τεστ αντοχής των ελληνικών τραπεζών ζήτησε ο τρόπος λειτουργίας των πλειστηριασμών να είναι εύρυθμος και αποτελεσματικός ώστε να βρίσκεται στα πλαίσια των στόχων του προγράμματος.

Βέβαια κάτι τέτοιο είναι γνωστό ότι θα επιφέρει εντάσεις και πολιτική φθορά στην κυβέρνηση που καλείται να διαχειριστεί έτσι μια πολύ δύσκολη κατάσταση που επηρεάζει και τη βιωσιμότητα των τραπεζών.

Γι' αυτό και ζητεί επιείκεια ανάλογη με αυτή που έχει επιδειχτεί σε άλλες περιπτώσεις από τους θεσμούς. Ουσιαστικά ο κ. Τσακαλώτος αντέδρασε γιατί η ΕΚΤ είναι ιδιαιτέρως αυστηρή  στο θέμα των πλειστηριασμών κάτι που στο παρελθόν δεν έχει κάνει για άλλες περιπτώσεις...

Γιώργος Αλεξάκης