Με το αξιόπλοο τους να τίθεται από αμφισβήτηση, καθώς υπάρχουν αρκετές πληροφορίες ότι οι εργασίες συντήρησης που εκτελούντα σε αυτά εδώ και πέντε χρόνια – από τότε που πωλήθηκαν οι Ολυμπιακές Αερογραμμές – είναι ελλιπείς η αναζήτηση αγοραστή μετατρέπεται σε σταυρόλεξο για δυνατούς λύτες.

Η ακινησία των Airbus και ο χρόνος που περνά από πάνω τους έχουν περιορίσει σημαντικά την αξία τους καθώς το 2009 η αποτίμησή τους τα ήθελε να κοστίζουν 180 εκατ. ευρώ. Είναι ενδεικτικό ότι ο δεύτερος διαγωνισμός που πραγματοποιήθηκε – ύστερα από τον άγονο του 2010 λόγω υψηλού ελάχιστου τιμήματος που είχε θέσει το Ελληνικό Δημόσιο – «έκλεισε» στην εταιρεία  Apollo Aviation αντί μόλις 40 εκατ. δολαρίων ΗΠΑ.

Η σχετική σύμβαση πώλησης των τεσσάρων αεροσκαφών καθυστέρησε να υπογραφεί μέσα στο 2012.

Αποτέλεσμα ήταν η Apollo Aviation να ζητήσει νέες επιθεωρήσεις των αεροσκαφών, που έδειξαν πρόσθετες ζημιές στα αεροσκάφη και ζητήθηκε αναδιαπραγμάτευση της σύμβασης με μείωση του τιμήματος. Η εταιρεία συμφώνησε να αποκτήσει τα δύο αεροσκάφη αντί 20 εκατ. δολ., ενώ για τα άλλα δύο, επικαλούμενη τις νέες αναφορές ζημιών, ζήτησε τη μείωση του τιμήματος στα 16 εκατ. δολάρια.

Ύστερα από πολύμηνες διαπραγματεύσεις της Apollo με το ΤΑΙΠΕΔ, συμφώνησε στην παράδοση των αεροσκαφών αντί 18 εκατ. δολαρίων. Τη σχετική σύμβαση ωστόσο απέρριψε το Ελεγκτικό Συνέδριο το 2013, το οποίο την έκρινε μη συμφέρουσα για το ελληνικό δημόσιο.