Το θέμα αφορά περίπου 70 άτυπες βιομηχανικές συγκεντρώσεις που έχουν καταγραφεί, δηλαδή ομάδες μεταποιητικών επιχειρήσεων που είναι εγκατεστημένες κυρίως στη Δυτική Αττική (π.χ. Ελευσίνα, Αιγάλεω) αλλά και στα Μεσόγεια, τον Ελαιώνα κ.α., όπου απασχολούνται χιλιάδες εργαζόμενοι.
Πρόκειται για επιχειρήσεις από τους κλάδους κυρίως τροφίμων, φαρμάκων, χημικών (χρώματα), συσκευασίας, πλαστικών, ηλεκτρολογικών υλικών, υαλουργίες κ.α., οι οποίες - σύμφωνα με εκπροσώπους του κλάδου- στερούνται των πλεονεκτημάτων που συνεπάγεται η εγκατάσταση σε οργανωμένες επιχειρηματικές περιοχές ως προς το καθεστώς αδειοδότησης, επέκτασης, χρηματοδότησης κ.α.
Σύμφωνα με τις ίδιες πηγές, τις οποίες επικαλείται το ΑΠΕ - ΜΠΕ, το θέμα τέθηκε από τον πρόεδρο του Συνδέσμου Βιομηχανιών Αττικής και Πειραιώς Δημήτρη Μαθιό προς τον υπουργό Ανάπτυξης και Επενδύσεων Άδωνι Γεωργιάδη τόσο με γραπτό υπόμνημα όσο και στο πλαίσιο εκδήλωσης του ΣΕΒ στην οποία συμμετείχε ο υπουργός και η συζήτηση έγινε σε καλό κλίμα.
Υπενθυμίζεται ότι με διάταξη του υπουργείου Περιβάλλοντος και Ενέργειας στο Αναπτυξιακό Διυπουργικό Νομοσχέδιο αίρεται το «εμπάργκο» στην εγκατάσταση νέων μεταποιητικών επιχειρήσεων στην Αττική, η οποία θα επιτρέπεται στο εξής για δραστηριότητες μέσης όχλησης (τώρα επιτρέπονται μόνο δραστηριότητες χαμηλής όχλησης) εφόσον εγκαθίστανται εντός οργανωμένων βιομηχανικών περιοχών/ βιομηχανικών πάρκων/ επιχειρηματικών πάρκων.
Έτσι, σύμφωνα με το ΥΠΕΝ, αποφεύγεται κάθε περιβαλλοντική επιβάρυνση πλησίον των αστικών περιοχών και αξιοποιούνται οι δυνατότητες που έχουν τα βιομηχανικά πάρκα για οργανωμένη και καλύτερη πρόληψη και αντιμετώπιση της ρύπανσης. Παράλληλα, αξιοποιούνται οι δομές των επιχειρηματικών πάρκων, προσελκύονται επενδύσεις και δημιουργούνται νέες θέσεις εργασίας.
Σύμφωνα με την εισηγητική έκθεση του νομοσχεδίου το ισχύον νομοθετικό πλαίσιο αντανακλά τα προβλήματα προηγούμενων δεκαετιών και δεν ανταποκρίνεται στις συνθήκες της εποχής, με την αποβιομηχάνιση και την ανεργία, ειδικά στην Αθήνα. Παράλληλα τονίζεται ότι η αποβιομηχάνιση της Αθήνας επιβάρυνε τις γειτονικές περιφέρειες της Βοιωτίας και της Κορινθίας. Η «μετανάστευση» αυτή των βιομηχανιών είχε ως αποτέλεσμα να δαπανώνται καθημερινά πόροι και ανθρωποώρες στις μετακινήσεις υλικών, προϊόντων και εργαζομένων με περαιτέρω επιβάρυνση στις τιμές των τελικών προϊόντων.
Εξάλλου και το Ρυθμιστικό Σχέδιο Αθήνας του 2014, προβλέπει ότι η προσέλκυση και ανάπτυξη νέων μεταποιητικών μονάδων μέσης όχλησης στην Αττική πρέπει να είναι στόχος. Αξίζει να σημειωθεί ότι η Αττική διαθέτει μόλις πέντε οργανωμένες επιχειρηματικές περιοχές έκτασης 5.708 στρεμμάτων, που αντιστοιχεί στο 8,4% της συνολικής έκτασης των οργανωμένων υποδοχέων. Την ίδια στιγμή στην Αττική παράγεται το 40% της Ακαθάριστης Προστιθέμενης Αξίας στον τομέα της μεταποίησης και δραστηριοποιείται το 34,4% των επιχειρήσεων που απασχολούν το 39% των εργαζομένων.