Δείτε όλες τις τελευταίες Ειδήσεις από την Ελλάδα και τον Κόσμο, τη στιγμή που συμβαίνουν, στο reporter.gr

Συγκεκριμένα, σε μελέτη της Compass Lexecon που συντάχθηκε για λογαριασμό της Ένωσης Βιομηχανικών Καταναλωτών Ενέργειας, που εκπροσωπεί τις ενεργοβόρες βιομηχανίες, (ΕΒΙΚΕΝ), σημειώνεται ότι απαιτούνται διαρθρωτικές αλλαγές, όπως η μετάβαση από το gross pool στο net pool. Αυτό σημαίνει ότι δεν θα πρέπει να περνάει όλη η παραγόμενη ηλεκτρική ενέργεια υποχρεωτικά μέσα από το Χρηματιστήριο Ενέργειας όπως συμβαίνει σήμερα.
Με στόχο ένα ανταγωνιστικό κόστος ηλεκτρικής ενέργειας, γίνεται, χαρακτηριστικά, λόγος και στις διαρθρωτικές αλλαγές που απαιτούνται, ώστε οι τιμές στη χονδρεμπορική αγορά να μειωθούν στο επίπεδο μιας ευνομούμενης ευρωπαϊκής αγοράς.
Στη μελέτη, μάλιστα, που αναμένεται να δοθεί από την ΕΒΙΚΕΝ στην πολιτική ηγεσία του υπουργείου Περιβάλλοντος και Ενέργειας, καθώς και στους σχετιζόμενους φορείς, μεταξύ άλλων, προτάσσεται το “Ιταλικό μοντέλ﨔, ως η πλέον ενδεδειγμένη λύση για τις ελληνικές βιομηχανίες. Κάτι ανάλογο, όπως αναφέρεται, εφαρμόζεται στην Γαλλία, Βέλγιο, ενώ σχεδιάζεται να εφαρμοστεί στη Βουλγαρία και Γερμανία.
Με βάση τη μελέτη πρέπει να μην περνάει υποχρεωτικά όλη η παραγόμενη ηλεκτρική ενέργεια, μέσα από το χρηματιστήριο, αλλά μέρος της, να διοχετεύεται στην αγορά και δη στη βιομηχανία, μέσα από έναν κρατικό φορέα με ρόλο διαμεσολαβητή μεταξύ των μεγάλων βιομηχανικών καταναλωτών και των σταθμών παραγωγής ΑΠΕ.
Συγκεκριμένα, όπως περιγράφεται, ο φορέας θα συνάπτει συμβάσεις διαφορικής προσαρμογής (CfDs) με παραγωγούς ΑΠΕ και στη συνέχεια θα διαθέτει την πράσινη ενέργεια σε βιομηχανικούς καταναλωτές μέσω PPAs. Αντίστοιχα με το ιταλικό παράδειγμα, οι βιομηχανίες θα αναλάβουν υποχρεώσεις ανάπτυξης νέων μονάδων ΑΠΕ και επιστροφής ενέργειας σε μακροχρόνιο ορίζοντα, διασφαλίζοντας με αυτόν τον τρόπο τη βιωσιμότητα του μηχανισμού.
Όπως σημειώνει η μελέτη, με βάση το παραπάνω σχήμα, το Ιταλικό μοντέλο Energy Release 2.0, , για τρία έτη o GSE διαθέτει 24TWh στις ενεργοβόρες βιομηχανίες (περίπου 25% της κατανάλωσης τους) με τιμή 65€/MWH πράσινη ενέργεια με αναφορά στη μέση τιμή της αγοράς.
Όπως, αναφέρεται, με τον τρόπο αυτό μειώνεται η έκθεση του νέου φορέα (που στην ελληνική περίπτωση θα μπορούσε να είναι ο ΔΑΠΕΕΠ) στη μεταβλητότητα των τιμών της αγοράς αφού μεταφέρει μέρος του ρίσκου στις βιομηχανίες. Εξετάζεται επίσης η εναλλακτική λύση ο φορέας να διαθέτει και προϊόντα αποθήκευσης.
Επίσης η μελέτη προτείνει την ανάπτυξη «πράσινης» ευελιξίας μέσω της διαμόρφωσης και κοινοποίησης στην Κομισιόν ενός μηχανισμού ευελιξίας που αφορά στην απόκριση ζήτησης από μονάδες μη ορυκτών καυσίμων αλλά και συμπληρωματικά μέτρα που αποσκοπούν στη διασφάλιση ανταγωνιστικού κόστους για τις βιομηχανίες μέσω σύναψης ΡΡΑs και μέσω ενίσχυσης της ρευστότητας στην Προθεσμιακή Αγορά.