Το Συμβούλιο της Επικρατείας αναγνώρισε ότι το καζίνο υπέστη ηθική βλάβη από τη μη λειτουργία του λόγω της παράνομης συμπεριφοράς των οργάνων της διοίκησης.

Συγκεκριμένα το Ανώτατο Δικαστήριο παρά το γεγονός ότι η κοινοπραξία «Καζίνο Φλώρινας» ανταποκρίθηκε άμεσα σε όλες τις νόμιμες υποχρεώσεις της, κάτι μάλιστα που δεν αμφισβητείται από το Δημόσιο και παρά τις επανειλημμένες οχλήσεις της και χωρίς να γνωστοποιηθεί σε αυτήν η ύπαρξη οποιουδήποτε κωλύματος (πραγματικού ή νομικού) ή λόγος δημοσίου συμφέροντος, «δεν ολοκληρώθηκε η διοικητική διαδικασία με έγκριση της λειτουργικής του καζίνο από τον αρμόδιο υπουργό αρχικά Τουρισμού, στη συνέχεια Ανάπτυξης και ήδη Τουριστικής Ανάπτυξης, ενέργεια απαραίτητη για τη νόμιμη λειτουργία του καζίνο σύμφωνα με τις διατάξεις του Ν. 2206/1994 και της υπουργικής απόφασης 2554/21.12.1995».

Όπως υπογραμμίζουν οι δικαστές «η μη ολοκλήρωση της διοικητικής διαδικασίας από τον αρμόδιο υπουργό, ο οποίος είχε δέσμια αρμοδιότητα να εκδώσει πράξη επί του αιτήματος της κοινοπραξίας, συνιστά παράλειψη οφειλόμενης νόμιμης ενέργειας και ότι η συμπεριφορά αυτή της Διοίκησης παραβιάζει τις διατάξεις του άρθρου 3 παράγραφοι 4 και 20 του Ν. 2206/1994, των άρθρων 10 παράγραφος 1 και 5 παράγραφος 1 του Συντάγματος και την αρχή της συνέπειας της διοικητικής δράσης και της προστατευόμενης εμπιστοσύνης του διοικουμένου».

Τα πήγαινε έλα της υπόθεσης χρονολογούνται από το 1995 όταν διενεργήθηκε διεθνής πλειοδοτικός διαγωνισμός για την παραχώρηση άδειας καζίνο στη Φλώρινα. Το «πράσινο φως» για την κατασκευή του καζίνο δόθηκε στην επίμαχη κοινοπραξία που είχε έδρα τη Φλώρινα. Αν και –σύμφωνα με την απόφαση- ολοκλήρωσε εγκαίρως όλες τις εργασίες για τις οποίες είχε δεσμευθεί εντούτοις η έκδοση της οριστικής άδειας λειτουργίας κόλλησε για χρόνια στα γρανάζια της κρατικής μηχανής.