1) Πώς αποτιμάτε το 2016 μέχρι τώρα σε ό,τι αφορά στην πορεία της ασφαλιστικής αγοράς; Πώς εν μέσω τόσο σφοδρής κρίσης και μείωσης της αγοραστικής δυνατότητας, οι ασφαλιστικές εταιρείες καταφέρνουν να διατηρήσουν και να ενισχύσουν την κερδοφορία τους;
Η διείσδυση της Ιδιωτικής Ασφάλισης στην Ελλάδα είναι χαμηλή σε σχέση με το μέσο ευρωπαϊκό όρο και αντί να αυξάνεται, με την οικονομική κρίση μειώνεται. Η ασφάλιση και ιδιαίτερα οι Γενικές Ασφαλίσεις (αυτοκίνητο, περιουσία, επαγγελματικές ασφαλίσεις, ασφαλίσεις εμπορευμάτων και μεταφορών κ.λπ.) είναι στενά συνδεδεμένες με την οικονομική δραστηριότητα. Όταν οι οικονομία ανθεί, η ασφαλιστική αγορά γράφει παραγωγή και όταν η οικονομία βρίσκεται σε ύφεση και το εισόδημα μειώνεται, η ασφαλιστική παραγωγή ακολουθεί. Το 2016 είναι ένα ακόμα έτος ύφεσης για την ελληνική οικονομία, γεγονός που δε θα μπορούσε να αφήσει ανεπηρέαστη την ελληνική ασφαλιστική αγορά. Επιπλέον βρίσκονται ακόμα σε ισχύ οι κεφαλαιακοί περιορισμοί (capital controls) που επηρεάζουν αρνητικά τα επενδυτικά προγράμματα ζωής. Έτσι με βάση τα τελευταία διαθέσιμα στοιχεία που αφορούν στο 7μηνο του 2016 η συνολική παραγωγή ασφαλίστρων παρουσιάζει μείωση 3,2%.
Σε ό,τι αφορά στην κερδοφορία, λαμβάνοντας υπόψη το γεγονός ότι η παραγωγή μειώνεται, γίνεται μεγάλη προσπάθεια από τις εταιρίες να συγκρατήσουν το κόστος της λειτουργίας τους χρησιμοποιώντας μεταξύ άλλων τις δυνατότητες που προσφέρει η σύγχρονη τεχνολογία. Επιπλέον, οι εταιρίες προσαρμόζονται στις σημερινές οικονομικές συνθήκες με ασφαλιστικές λύσεις που ανταποκρίνονται στις ανάγκες αλλά και τις δυνατότητες των πολιτών.
2) Η οικονομική κρίση δημιούργησε και ευκαιρίες για την ασφαλιστική αγορά, καθώς αύξησε τις ανάγκες των ανθρώπων για ασφάλεια, ελλείψει ενός επαρκούς κράτους πρόνοιας;
Η ανάγκη για τις υπηρεσίες που προσφέρει η ασφαλιστική αγορά είναι γεγονός πως γίνεται ακόμα πιο έντονη τις δύσκολες οικονομικά εποχές. Ο λόγος είναι ότι όταν μειώνονται τα οικονομικά αποθέματα των πολιτών λόγω της ύφεσης, είναι εξαιρετικά δύσκολο να βρουν από μόνοι τους πόρους να καλύψουν μια ενδεχόμενη ζημιά στην περιουσία, την επιχείρησή τους, ένα πρόβλημα υγείας κ.ά. Έτσι αναζητούν λύσεις κάλυψης στην ασφαλιστική αγορά.
Επιπλέον, η μεγάλη μείωση των παροχών του Κράτους στους τομείς της υγείας και της σύνταξης οδηγεί τους πολίτες στην αναζήτηση ασφαλιστικών προγραμμάτων υγείας και αποταμίευσης. Οι πολίτες καταλαβαίνουν πως δεν μπορούν πλέον να βασίζονται αποκλειστικά στο Κράτος για την υγεία και τη σύνταξή τους και παρά την εξαιρετικά δύσκολη οικονομική συγκυρία αντιλαμβάνονται πως πρέπει οι ίδιοι να προνοήσουν για το μέλλον τους. Η συνειδητοποίηση αυτή βέβαια δεν μεταφράζεται άμεσα σε αύξηση παραγωγής λόγω του περιορισμένου διαθέσιμου εισοδήματος των πολιτών. Με την επιστροφή της οικονομίας σε ανάπτυξη, όμως, αναμένουμε να δούμε αύξηση παραγωγής, ιδιαίτερα στις ασφαλίσεις υγείας και σύνταξης. Σε κάθε περίπτωση, η ελληνική ασφαλιστική αγορά έχει μεγάλη εμπειρία και τεχνογνωσία στην παροχή προϊόντων υγείας και σύνταξης και διαθέτει ποικιλία προϊόντων που καλύπτουν όλες σχεδόν τις ανάγκες.
3) Όπως αναφέρετε στη μηνιαία έρευνά σας η παραγωγή ασφαλίστρων μειώνεται. Πώς οι ασφαλιστικές ανταποκρίνονται στη συγκυρία και τι κάνουν για να προσελκύσουν νέους πελάτες;
Οι ασφαλιστικές επιχειρήσεις προσαρμόζονται στην οικονομική συγκυρία με διάφορους τρόπους. Αρχικά ανανεώνουν και εμπλουτίζουν το προϊόντικό
τους χαρτοφυλάκιο. Διαθέτουν πλέον μεγάλη γκάμα ασφαλιστικών προγραμμάτων που καλύπτουν διαφορετικές ανάγκες αλλά και οικονομικές δυνατότητες έτσι ώστε να απευθύνονται σε όσο το δυνατό περισσότερους πολίτες. Επιπλέον χρησιμοποιούν πολλά και διαφορετικά κανάλια διανομής ώστε να προσεγγίσουν τους καταναλωτές και εκμεταλλεύονται τις δυνατότητες επικοινωνίας με τους πελάτες που προσφέρει η τεχνολογία.
4) Πόσο κομβικός είναι ο ασφαλιστικός κλάδος δεδομένου ότι μπορεί να εγγυηθεί σε έναν βαθμό την ομαλή λειτουργία της αγοράς;
Ο ρόλος της ασφάλισης στην οικονομία είναι πραγματικά καθοριστικός και για αυτό το λόγο οι σύγχρονες και ανεπτυγμένες κοινωνίες δεν νοούνται χωρίς ασφαλιστική προστασία. Στην ουσία αυτό που κάνει η ασφάλιση είναι να μειώνει το ρίσκο και μέσα σε ένα περιβάλλον που γίνεται όλο και πιο ρευστό και πολύπλοκο. Ο κίνδυνος είναι αναπόφευκτο μέρος της ζωής μας. Προστασία απέναντι στις οικονομικές επιπτώσεις των κάθε λογής κινδύνων αποτελεί ο θεσμός της ιδιωτικής ασφάλισης, ο οποίος συμβάλλει καθοριστικά στη μείωση της ανάγκης για πρόσθετα αποθεματικά της κοινωνίας και στην αποκατάσταση των ζημιών και βοηθά ώστε να μην ανακόπτεται η πορεία των επιχειρήσεων.
Η ελληνική ασφαλιστική αγορά παρέχει αποζημιώσεις € 2,5 - € 3 δισ. ετησίως στους ασφαλισμένους της, βοηθώντας τους να αποκαταστήσουν ζημιές που διαφορετικά θα ήταν εξαιρετικά δύσκολο να καλύψουν μόνοι τους. Συμβάλλει άρα στη σταθερότητα, την ηρεμία και τη διατήρηση αισθήματος ασφάλειας τόσο στους πολίτες ως άτομα όσο στους επιχειρηματίες. Επιπλέον, διατηρεί € 12 δισ. σε επενδύσεις που τόσο ανάγκη έχει η χώρα για να επανέλθει σε ρυθμούς ανάπτυξης. Απασχολεί 7.500 μισθωτούς εργαζόμενους και άλλους 20.000 περίπου συνεργάτες. Είναι σημαντική πηγή φορολογικών εσόδων για το Κράτος. Και αντιλαμβάνεστε ότι με το κατάλληλο θεσμικό πλαίσιο και τα κίνητρα που θα ενθαρρύνουν την ανάπτυξη της Ιδιωτικής Ασφάλισης στην Ελλάδα τα νούμερα αυτά μπορεί να γίνουν σημαντικά μεγαλύτερα προς όφελος της ελληνικής κοινωνίας και οικονομίας.
5) Πόσο μεγάλος είναι ο κίνδυνος από τη λειτουργία των ασφαλιστικών ΕΠΥ;
Πρώτα από όλα να ξεκαθαρίσω ότι η δραστηριοποίηση με ελεύθερη παροχή υπηρεσιών (Ε.Π.Υ.) σε οποιοδήποτε κράτος μέλος της Ευρωπαϊκής Ένωσης αποτελεί αναμφίβολα δικαίωμα κάθε κοινοτικής ασφαλιστικής επιχείρησης. Το ζήτημα είναι ο τρόπος που λειτουργεί το καθεστώς αυτό.
Η συνεχώς εντονότερη δραστηριοποίηση στον κλάδο ασφάλισης αυτοκινήτων στην Ελλάδα ασφαλιστικών επιχειρήσεων με το καθεστώς της Ε.Π.Υ. δημιουργεί δικαιολογημένο προβληματισμό στην αγορά μας στο βαθμό που η δραστηριοποίηση αυτή έχει τα χαρακτηριστικά της μόνιμης και σταθερής λειτουργίας, ακριβώς όπως και η δραστηριοποίηση των εγκατεστημένων ασφαλιστικών επιχειρήσεων. Έτσι, όμως, ο προσωρινός και περιστασιακός χαρακτήρας της λειτουργίας των Ε.Π.Υ. που αποτελεί στοιχείο αυτής σύμφωνα με την ευρωπαϊκή νομοθεσία, στην πράξη εκλείπει.
Επιπλέον, στην περίπτωση εταιριών που δραστηριοποιούνται με Ε.Π.Υ. χωρίς να έχουν παραγωγή στην χώρα της έδρας τους, παρατηρείται το φαινόμενο της ελλιπούς κατ΄ ουσίαν εποπτείας καθώς ο επόπτης της έδρας τους που είναι υπεύθυνος για την φερεγγυότητά τους δεν μπορεί να έχει πλήρη αντίληψη για τον τρόπο λειτουργίας τους ενώ συγχρόνως ο επόπτης της χώρας παροχής υπηρεσιών δεν νομιμοποιείται να ασκεί χρηματοοικονομική εποπτεία.
Τίθενται, λοιπόν, διάφορα ζητήματα που αφορούν τόσο ζητήματα ανταγωνισμού με τις εγκατεστημένες ασφαλιστικές επιχειρήσεις όσο και ζητήματα
επαρκούς εποπτείας και άρα αξιοπιστίας.
6) Αρκεί το Solvency II για τη διασφάλιση των συμφερόντων των πελατών και για την ενίσχυση της εμπιστοσύνης;
To Solvency II είναι στην ουσία η νέα νομοθεσία για τη λειτουργία και εποπτεία των ασφαλιστικών επιχειρήσεων σε ευρωπαϊκό επίπεδο. Είναι ένα ιδιαίτερα αυστηρό και απαιτητικό πλαίσιο που αλλάζει πολλά στον τρόπο λειτουργίας των ασφαλιστικών εταιριών και στα κεφάλαια που υποχρεούνται να διατηρούν σε σχέση με τους κινδύνους που αναλαμβάνουν αλλά και διατρέχουν σας επιχειρήσεις. Περιέχει μία σειρά από δικλείδες ασφαλείας που θωρακίζουν την αξιοπιστία των ασφαλιστικών εταιριών και ενισχύουν την προστασία του καταναλωτή. Πέραν του πλαισίου σημαντικό ρόλο παίζει και ο τρόπος που αυτό εφαρμόζεται. Καθοριστικός παράγοντας αξιοπιστίας της ασφαλιστικής αγοράς είναι η Εποπτική Αρχή του κλάδου, η Τράπεζα της Ελλάδος (ΤτΕ). Η ΤτΕ επιτελεί το έργο της αποτελεσματικότητα : παρακολουθεί την εφαρμογή της νομοθεσίας και πραγματοποιεί συνεχείς ελέγχους στις ασφαλιστικές επιχειρήσεις.
7) Συχνά ο ασφαλιστικός κλάδος επισημαίνει ότι τα περιθώρια για την αντιμετώπιση του ασφαλιστικού είναι ασφυκτικά. Πότε θεωρείτε ότι θα ωριμάσει στον πολιτικό κόσμο η ιδέα της συμπληρωματικής ιδιωτικής ασφάλισης;
Το πρόβλημα που αντιμετωπίζει το ασφαλιστικό έχει τη ρίζα του στην αύξηση του προσδόκιμου ζωής και τη γήρανση του πληθυσμού. Στην Ευρώπη, τα τελευταία 60 χρόνια για κάθε 4 χρόνια κερδίζουμε 1 επιπλέον έτος ζωής! Στην ουσία εφόσον ζούμε πλέον πολύ περισσότερα χρόνια ως συνταξιούχοι, χρειάζεται περισσότερη συνταξιοδοτική αποταμίευση, κάνοντας χρήση της Ιδιωτικής Ασφάλισης.
Όντως τα περιθώριο για την επίλυση του ασφαλιστικού είναι ασφυκτικά, κάθε ημέρα που χάνεται είναι εις βάρος όλων. Είναι γεγονός πως κάποια χρόνια πριν κανείς δεν ήθελε να ακούσει ούτε για μεταρρυθμίσεις στο ασφαλιστικό ούτε για το συμπληρωματικό ρόλο που μπορεί να παίξει η Ιδιωτική Ασφάλιση. Υπό τα σημερινά δεδομένα, όμως, το κλίμα έχει ξεκινήσει να μεταστρέφεται τόσο στις αντιλήψεις των πολιτών όσο και των πολιτικών. Ελπίζω ότι σύντομα θα ανοίξει ένας ουσιαστικός διάλογος για το πώς μπορεί να ενισχυθεί η συμμετοχή των ασφαλιστικών επιχειρήσεων στο κομμάτι των συντάξεων προς όφελος κυρίως των πολιτών.