Όλα τα επίσημα στοιχεία συνηγορούν ότι η φετινή τουριστική χρονιά για την Ελλάδα χαρακτηρίζεται ιδιαίτερα δύσκολη. Παρά την άνοδο των διεθνών αφίξεων, καταγράφηκε, μετά από χρόνια, πτώση των ταξιδιωτικών εισπράξεων. Αυτό συνέβη γιατί η Ελλάδα φέτος έζησε ακόμα μια χρονιά αβεβαιότητας - θυμίζω την καθυστέρηση κλεισίματος της πρώτης αξιολόγησης - ακόμα μια χρονιά υπερφορολόγησης του τουριστικού προϊόντος, ακόμα μια χρονιά διεθνών αναταράξεων.
Πρέπει να υπενθυμίσουμε ότι το τελευταίο 18μηνο έχουν επιβληθεί στις ξενοδοχειακές επιχειρήσεις διπλασιασμός του ΦΠΑ στη διαμονή, αύξηση του ΦΠΑ στην εστίαση από 13% σε 24%, καθώς και κατάργηση της εξαίρεσης των ιδιοχρησιμοποιούμενων ακινήτων των ξενοδοχείων από τον συμπληρωματικό ΕΝΦΙΑ. Ταυτόχρονα, ο ΦΠΑ μεταφορών αυξήθηκε από 13% σε 24%, ενώ αυξήσεις καταγράφηκαν σε πολλά καταναλωτικά αγαθά.
Είναι αδιαμφισβήτητο γεγονός ότι η υπερφορολόγηση έχει καταστήσει πολύ πιο ακριβό το τουριστικό πακέτο έναντι των ανταγωνιστών μας, εξανεμίζοντας τα όποια έσοδα των επιχειρήσεων. Την ίδια στιγμή, το νέο εφεύρημα φοροεισπρακτικής λογικής - το τέλος διανυκτέρευσης - που έχει ήδη νομοθετηθεί για τα ξενοδοχεία από την 1/1/2018, θα μειώσει ακόμα περισσότερο τις ταξιδιωτικές εισπράξεις. Αν όντως τεθεί σε εφαρμογή το τέλος διανυκτέρευσης, πολύ λίγες ξενοδοχειακές επιχειρήσεις θα είναι σε θέση να απορροφήσουν τη νέα επιβάρυνση. Σε αυτή την αλυσίδα προβλημάτων, δεν θα πρέπει να ξεχνάμε τους μεγάλους κινδύνους που γεννά η ιστορία των κόκκινων δανείων για την ελληνική επιχειρηματικότητα.
Παράλληλα με όλα τα παραπάνω, η προσφυγική κρίση, ο τρόπος αντιμετώπισης της αλλά και οι γεωπολιτικές εξελίξεις στην γεωγραφική περιοχή του Ανατολικού Αιγαίου έχουν αφήσει τα δικά τους σημάδια στον ελληνικό τουρισμό. Η απόφαση του Ηνωμένου Βασιλείου να αποχωρήσει από την Ευρωπαϊκή Ένωση αποτέλεσε ένα επιπλέον μεγάλο ερωτηματικό που είναι πιθανό να επηρεάσει και την επόμενη περίοδο.
Με όλα τα παραπάνω δεδομένα, η νέα χρονιά προμηνύεται δύσκολη. Ωστόσο ακόμα και στις πιο σκοτεινές περιόδους αυτό που χρειάζεται είναι κάποιος να ανοίξει το φως. Έτσι λοιπόν και στον τουρισμό, που γνωρίζει να δίνει μάχες μέσα στην κρίση και να τις κερδίζει, ο δρόμος για την ανάταση της ανταγωνιστικότητάς του περνάει μέσα από πολύ συγκεκριμένες κινήσεις: την επαναφορά των συντελεστών φορολόγησης σε χαμηλότερα επίπεδα ώστε να ενισχυθεί η επιχειρηματικότητα, περνάει μέσα από τη δημιουργία περιβάλλοντος προσέλκυσης επενδύσεων και επανατροφοδότησης της ρευστότητας στην πραγματική οικονομία. Περνάει τέλος, μέσα από την χάραξη μια μακροχρόνιας στρατηγικής που θα εφαρμόζεται ανεξάρτητα από αλλαγές κυβερνήσεων, ή προσώπων. Αν θέλουμε να ξεφύγουμε από τις μεγάλες δυσκολίες και τις ανασφάλειες που η κρίση τα τελευταία χρόνια ορίζει, οφείλει η πολιτεία να θέσει σε εφαρμογή μια συστηματική και καλά μελετημένη στρατηγική. Να συντονιστούμε, να συνεργαστούμε και να συνδυάσουμε δυνάμεις και πόρους, προς αυτήν την κατεύθυνση. Η κυβέρνηση οφείλει να εμπιστευθεί και να αφουγκραστεί την αγορά. Ο μόνος δρόμος για την ανάπτυξη του τουρισμού είναι η συνεργασία και η συνεννόηση μεταξύ πολιτείας και ιδιωτικού τομέα.
Ο Γιάννης Ρέτσος είναι Πρόεδρος της Πανελλήνιας Ομοσπονδίας Ξενοδόχων (ΠΟΞ) και Α’ Αντιπρόεδρος του Συνδέσμου Ελληνικών Τουριστικών Επιχειρήσεων (ΣΕΤΕ)