Οι προοπτικές για τις ελληνικές αξιολογήσεις είναι σταθερές, όμως, όπως επισημαίνει ο κ. Cullinan, εάν επιτευχθεί δημοσιονομική πρόοδος σε δομικό επίπεδο, με ορατή τάση προς πλεονάσματα ανάλογα με αυτά που εμφανίσθηκαν στα τέλη της δεκαετίας του '90 (περίπου 5% του ΑΕΠ), και εάν το δημόσιο χρέος σημειώσει άμεση και σημαντική μείωση, τότε, ο οίκος θα αναβαθμίσει την ελληνική οικονομία. Αντίθετα, πιθανή αύξηση του χρέους θα ασκούσε νέες πιέσεις στις ελληνικές αξιολογήσεις. Σε κάθε περίπτωση, η Standard & Poor’s αναγνωρίζει πως το έργο της μείωσης των δημοσιονομικών ελλειμμάτων παραμένει δύσκολο, με τους στόχους που έχει θέσει η ελληνική κυβέρνηση να αποτελούν πρόκληση. Κατά την εκτίμηση του οίκου, το momentum των μεταρρυθμιστικών προσπαθειών παραμένει αργό, ενώ και οι κίνδυνοι για την ανάπτυξη επιμένουν, αφού το έλλειμμα τρεχουσών συναλλαγών που ξεπερνά το 6% του ΑΕΠ προϊδεάζει για διόρθωση στην εσωτερική ζήτηση. Για μία ακόμα φορά, η Standard & Poor’s αμφισβητεί τους στόχους της κυβέρνησης, επικαλούμενη και τις σημαντικές αποκλίσεις των εσόδων του πρώτου εξαμήνου, έναντι των στόχων του προϋπολογισμού. Τα σχέδια της κυβέρνησης για αναπλήρωση των εσόδων με έκτακτα μέτρα δεν λύνουν το πρόβλημα, δείχνει να πιστεύει ο κ. Cullinan, αφού προβλέπει διατήρηση του ελλείμματος πάνω από το 3% του ΑΕΠ, μέχρι και το 2008. Ο αναλυτής εντοπίζει προοπτικές για οριακή μείωση του δημοσίου χρέους, σε μεσοπρόθεσμο ορίζοντα, όμως, τονίζει πως ο στόχος για μείωση του ελλείμματος κάτω από το 3% μέχρι το 2006 είναι ανέφικτος, εάν δεν ληφθούν πρόσθετα μέτρα, ή εάν η ελληνική κυβέρνηση δεν καταφύγει και πάλι σε έκτακτες συναλλαγές. Βέβαια, θα πρέπει να σημειωθεί ότι η S&P αναγνωρίζει πως η εκλογίκευση του δημοσίου τομέα θα μετριάσει τις πιέσεις στα δημόσια οικονομικά, βελτιώνοντας την ευελιξία, ειδικά εν όψει της αναμενόμενη αύξησης των συνταξιοδοτικών δαπανών, μετά το 2010. Κ.Σαμ.