«Άργησαν οι άδειες για τη χρήση γης και έτσι η επένδυση των 60 εκατ. ευρώ που είχε δρομολογηθεί στην Δυτική Αττική δεν πρόκειται να γίνει». Αυτό αποκαλύπτει ο γενικός διευθυντής πολυεθνικής που δραστηριοποιείται στην χώρα εδώ και πολλά χρόνια και η οποία σκόπευε να εντείνει ακόμη περισσότερο την παρουσία της στην ελληνική αγορά, αναγνωρίζοντας τα περιθώρια που αυτή έχει. Σύμφωνα με τον ίδιο, αν δεν «πεθάνει» το τέρας της γραφειοκρατίας, η Ελλάδα όχι μόνο δεν πρόκειται να ξαναδεί επένδυση από πολυεθνική, αλλά και αυτές που έχουν δημιουργήσει επιχειρηματικά παρακλάδια στη χώρα θα τα μαζέψουν και θα φύγουν σε άλλες ανεπτυγμένες αγορές, που συν τοις άλλοις θεωρούνται πια και φορολογικοί παράδεισοι.

Αλισβερίσι

Η γραφειοκρατία και το αλισβερίσι, που αυτή απαιτεί ανάμεσα στον επιχειρηματία και τις κρατικές υπηρεσίες, είναι το μεγαλύτερο «αγκάθι» της ελληνικής οικονομίας, τονίζει ο οικονομικός διευθυντής λιανεμπορικού ομίλου. Όπως αποκαλύπτει εξαιτίας της γραφειοκρατίας, κατάστημα του ομίλου που ήταν έτοιμο να εγκαινιαστεί άργησε να λειτουργήσει κατά… 1 χρόνο. Και πάλι καλά, λέει χαριτολογώντας ο ίδιος αφού σε κάποια άλλη επένδυση του ομίλου, η οποία μάλιστα είχε ολοκληρωθεί τα μαζέψαμε και φύγαμε. Αναφέρεται στο κατάστημα των Γιαννιτσών το οποίο αν και κόστισε στην εταιρεία 500.000 ευρώ τελικά δεν άνοιξε ποτέ, καθώς δημιουργήθηκε εμπλοκή ανάμεσα στην Αγροτική Τράπεζα που ήταν ο ιδιοκτήτης και στο Δημόσιο.

Τέσσερις μήνες έως τέσσερα χρόνια!

Από 4 μήνες έως και 4 χρόνια έχει χρειαστεί άλλος λιανεμπορικός όμιλος για να ανοίξει τα καταστήματά του. Αυτό υποστηρίζει στέλεχος στον όμιλο και αναρωτιέται πως μπορεί να πάει η χώρα μπροστά και να ανταγωνιστεί τους γείτονές της, όταν για τη δημιουργία ενός σούπερ μάρκετ απαιτούνται έως και 80 άδειες. Την ίδια στιγμή, όπως λέει, στην Ανατολική Ευρώπη τα σούπερ μάρκετ ανοίγουν το ανώτερο χρονικό διάστημα εντός πενταμήνου και οι απαιτούμενες άδειες δεν είναι ούτε οι μισές, ενώ ακόμη καλύτερα είναι τα πράγματα στα κράτη της Δυτικής Ευρώπης αλλά και στην Αμερική. Το πρόβλημα όπως λέει δεν ξεκινά τόσο πολύ από τους δημόσιους υπαλλήλους, αλλά από το γεγονός ότι εμπλέκονται πολλά υπουργεία και υπηρεσίες τα οποία ακολουθούν διατάξεις αντικρουόμενες φέρνοντας την πλειονότητα των επιχειρηματιών στα όριά τους. Θεωρεί βέβαιο ότι αν τελικά κάποιος «ξέμπλεκε» το κουβάρι της γραφειοκρατίας και απλοποιούσε τις όλες διαδικασίες, αυτή η ωφέλεια αυτόματα θα μετακυλίονταν στον καταναλωτή, ο οποίος θα προμηθευόταν προϊόντα σε χαμηλότερες τιμές.

Άδειες

Τουλάχιστον 10% θα μειώνονταν οι τιμές στα τοπογραφικά αναφέρει επαγγελματίας του χώρου, εάν η απαιτούμενη ενημέρωση και εν συνεχεία αδειοδότηση γίνονταν ηλεκτρονικά. Κάτι που δεν ισχύει καθώς έτσι όπως είναι δομημένες οι πολεοδομίες, οι εφορίες, το δασαρχείο, το κτηματολόγιο η ΕΥΔΑΠ κ.λπ. δηλαδή υπηρεσίες που χρειάζονται ανάλογα με την περίπτωση για την διαμόρφωση του τοπογραφικού χρειάζονται πολλές εργατοώρες να καλυφθούν, γεμάτη τσέπη για παράβολα και φωτοτυπίες και βεβαίως πολύ κουράγιο για να ξεμπλέξεις το κουβάρι. Το κόστος έκδοσης ενός τοπογραφικού μπορεί να ξεκινά από από 300 ευρώ και να φθάνει και τα 11.000 ευρώ. Όσον αφορά το χρόνο που απαιτείται για την έκδοσή του αυτός μπορεί να είναι και 3 ημέρες αλλά και δύο χρόνια, όπως συμβαίνει και στον ίδιο με ένα ακίνητο που διαχειρίζεται στην Ανδρο...

Δέσποινα Καραγιαννοπούλου