ΕΚΤΥΠΩΣΗ
Εκτύπωση αυτής της σελίδας

Στις τράπεζες πηγαίνουν οι ληξιπρόθεσμες οφειλές του Δημοσίου προς τις επιχειρήσεις

00:01 - 12 Νοε 2013 | Οικονομία
Στις τράπεζες πηγαίνουν οι ληξιπρόθεσμες οφειλές του Δημοσίου προς τις επιχειρήσεις
Πρόκειται στην ουσία για έναν άτυπο διακανονισμό ανάμεσα σε επιχειρήσεις και τράπεζες.

Στις τράπεζες πηγαίνουν οι ληξιπρόθεσμες οφειλές του Δημοσίου προς τον ιδιωτικό τομέα. Σύμφωνα με στελέχη εισηγμένων, πρόκειται στην ουσία για έναν άτυπο διακανονισμό μεταξύ επιχειρήσεων (και εν προκειμένω εισηγμένων) με τις τράπεζες, ο οποίος προβλέπει ότι οφειλές του Δημοσίου, όπως επιστροφές ΦΠΑ, οφειλές του ΕΟΠΥΥ, οφειλές των Δήμων και του Δημοσίου σε κατασκευαστικές εταιρείες, πηγαίνουν κατευθείαν προς την κάλυψη των υποχρεώσεων προς τα πιστωτικά ιδρύματα. Όπως εξηγούν οι ίδιες πηγές, πρόκειται για τις παλαιές οφειλές από το 2007 και όχι για αυτές που έχουν δημιουργηθεί τον τελευταίο χρόνο.

 

Σύμφωνα με τραπεζικά στελέχη, αυτός είναι και ο λόγος που σε πολλές περιπτώσεις τα πιστωτικά ιδρύματα δεν τραβούν το σωλήνα από τις επιχειρήσεις, ενώ ουδείς γνωρίζει τι μέλλει γενέσθαι αν πολλά από τα προβληματικά δάνεια που έχουν στα χαρτοφυλάκιά τους οι τράπεζες περάσουν στα distress funds. Ίσως σε αυτές τις περιπτώσεις δούμε, υποστηρίζουν παράγοντες της αγοράς παραδοσιακές επιχειρήσεις να αλλάζουν χέρια.                                                                                                           

Aποτελέσματα γ' 3μήνου

Οι εκτιμήσεις των χρηματιστών κάνουν λόγο για δραματική εικόνα στα αποτελέσματα των εισηγμένων κατά το τρίτο τρίμηνο, αλλά και για το υπόλοιπο του έτους, ενώ ουδείς είναι σε θέση να γνωρίζει πόσα κεφάλαια θα χρειαστούν πάλι οι τράπεζες μετά τον έλεγχο της Blackrock, που σημαίνει ότι για τον ιδιωτικό τομέα, τις επιχειρήσεις και τις εισηγμένες, τα γκισέ των τραπεζών θα παραμείνουν κλειστά. Η κατάσταση θα παραμείνει θολή όταν είναι γνωστό πως κατ' εντολή της τρόικα οι τράπεζες θα πρέπει να ξεκαθαρίσουν τα δανειακά χαρτοφυλάκιά τους, κόβοντας τις διευκολύνσεις σε προβληματικές εταιρείες ή πουλώντας τα σε χαμηλές αξίες σε distress funds. Μάλιστα στην αγορά, κάνουν λόγο χρηματιστηριακοί παράγοντες, ότι θα υπάρχει «πλειστηριασμός» δανείων και πως ήδη υπάρχουν επαφές επιχειρηματιών απευθείας με το ΤΧΣ να αγοράσουν τα δάνειά τους στο 30 ή στο 40% της αξίας τους, καταφέρνοντας με αυτό τον τρόπο την «κάθαρση» των εταιρειών τους.

 

Δεν είναι τυχαίο ότι εισηγμένες, όπως η Forthnet, o όμιλος της ΓΕΚ/ΤΕΡΝΑ, κατάφεραν να πουλήσουν ποσοστά τους ή αυτά θυγατρικών τους εταιρειών, εξασφαλίζοντας έτσι σημαντική ρευστότητα για τα δεδομένα της εποχής και των καιρών, όταν οι πληρωμές του Δημόσιου και του ιδιωτικού τομέα είναι απελπιστικά αργές. Σύμφωνα με την αγορά, αναμένονται αντίστοιχες πρωτοβουλίες και από άλλες εισηγμένες το επόμενο διάστημα, αρκεί να «πουλήσουν» στους υποψήφιους ενδιαφερόμενους το κατάλληλο growth story.

Υπάρχουν πάνω από 90 εισηγμένες που αδυνατούν να καλύψουν τις μηνιαίες ανάγκες τους είτε αυτές αφορούν τη μισθοδοσία του προσωπικού, είτε την κάλυψη της αγοράς πρώτων υλών, ή ακόμη και μεταφοράς των προϊόντων τους εντός της χώρας.

 

Ο βρόχος των χρεών πνίγει τις εισηγμένες οι οποίες θα πρέπει μέσα στο 2013 να διατηρήσουν ανοιχτές τις γραμμές πίστωσης των τραπεζών για να επιβιώσουν. Ακόμη, από τους ισολογισμούς προέκυψε ότι αυξάνεται ο αριθμός των εισηγμένων που η σχέση ιδίων προς ξένα κεφάλαια επιδεινώνεται, με απρόβλεπτες συνέπειες για τη νέα οικονομική χρήση.

 

Αρκετοί αναλυτές εκτιμούν ότι ένας «ισολογισμός που ιδρώνει», που έχει δηλαδή αρκετά δάνεια, επιβάλλει στο management να περιορίσει τις σπατάλες και να σκέφτεται κάθε φορά τον καλύτερο και αποδοτικότερο τρόπο, προκειμένου να υλοποιηθεί ένας προκαθορισμένος στόχος της εταιρείας.

 

Οι περισσότεροι επιχειρηματίες υποστηρίζουν ότι ο μηδενικός δανεισμός και το γεμάτο ταμείο προσφέρουν ασφάλεια στις εταιρείες και στους μετόχους απέναντι στην πολύχρονη ύφεση που διανύει ο επιχειρηματικός κόσμος της χώρας, ενώ παράλληλα δίνεται και η ευελιξία στις επιχειρήσεις να προχωρήσουν άμεσα σε εξαγορές ή σε οποιαδήποτε άλλη επιθετική κίνηση όταν προκύψει η ανάλογη ευκαιρία, χωρίς να πρέπει να κινήσουν χρονοβόρες διαδικασίες αύξησης κεφαλαίου ή έκδοσης μετατρέψιμου ομολογιακού δανείου.

 

Όσο η ύφεση της εγχώριας αγοράς διατηρείται, το άνοιγμα ή η ενίσχυση της παρουσίας σε ξένες αγορές θεωρείται ως η μοναδική διέξοδος για τις εισηγμένες εταιρείες προκειμένου να αναπληρώνουν τον χαμένο τζίρο και να λειτουργούν σε ένα σχετικά ικανοποιητικό επίπεδο δυναμικότητας.

 

Στ.Κ.Χαρίτος

[email protected]

Τελευταία τροποποίηση στις 22:24 - 11 Νοε 2013
Copyright © 1999-2024 Premium S.A. All rights reserved.