Φέτος για άλλη μια χρονιά, από τον Ιούλιο μέχρι και το Σεπτέμβριο, τα ξενοδοχεία, ειδικά στους δημοφιλείς προορισμούς της χώρας, εμφανίζουν πληρότητες που αγγίζουν ακόμη και το 100%, ενώ από τον Οκτώβριο και μετά οι περισσότερες ξενοδοχειακές επιχειρήσεις κατεβάζουν ρολά, περιμένοντας να περάσει ο χειμώνας.
Είναι γεγονός ότι φέτος υπάρχουν κάποιες ενδείξεις επιμήκυνσης της τουριστικής σεζόν μέχρι και τις τελευταίες ημέρες του μήνα, αλλά η εποχικότητα του ελληνικού τουρισμού παραμένει ένα σημαντικό πρόβλημα.
Μάλιστα, στο αίτημα να παραμένουν τα ξενοδοχεία ανοιχτά και το χειμώνα στις παραθαλάσσιες περιοχές και τα νησιά, οι ξενοδόχοι απαντούν ότι είναι δύσκολο να διατηρούν τις εγκαταστάσεις τους σε λειτουργία σε περιόδους μη αιχμής, ρισκάροντας τα λειτουργικά τους έξοδα να υπερβούν τα όποια έσοδα.
Μάλιστα, σύμφωνα με την τελευταία μελέτη του Ινστιτούτου Τουριστικών Ερευνών και Προβλέψεων που έγινε για λογαριασμό του Ξενοδοχειακού Επιμελητηρίου της Ελλάδος, η υψηλή τουριστική ζήτηση για το προϊόν «ήλιος και θάλασσα» τους καλοκαιρινούς μήνες έχει οδηγήσει στη διαμόρφωση των ανάλογων τουριστικών υποδομών που καλύπτουν αυτή ακριβώς την ζήτηση, δημιουργώντας έτσι ένα «φαύλο κύκλο» και αποκλείοντας εκ των πραγμάτων τους τουρίστες που αναζητούν κάτι εναλλακτικό.
Όπως αναφέρει η έρευνα, η στρατηγική που ακολουθούν συνήθως οι ανταγωνίστριες χώρες είναι η προώθηση κάποιων εναλλακτικών μορφών τουρισμού, όπως ο πολιτιστικός τουρισμός, ο οικοτουρισμός και ο θαλάσσιος τουρισμός. Μάλιστα, η χώρα με τις καλύτερες επιδόσεις όσον αφορά στην εποχικότητα, η Ισπανία, έχει προωθήσει σειρά προγραμμάτων επιδοτούμενου τουρισμού στις περιόδους μη αιχμής, τα οποία έχουν στεφτεί από επιτυχία, τόσο όσον αφορά στην αντιμετώπιση της εποχικότητας, όσο και ως προς το οικονομικό τους αποτέλεσμα.
Το ζήτημα αυτό της εποχικότητας αποτέλεσε το βασικό θέμα της πρώτης ημέρας του 13ου συνεδρίου του Συνδέσμου Ελληνικών Τουριστικών Επιχειρήσεων, το οποίο ξεκίνησε χτες και ολοκληρώνεται σήμερα.
Οι λύσεις που προτείνονται για αντιστροφή του κλίματος εστιάζονται, εκτός από την ανάπτυξη εναλλακτικών μορφών τουρισμού, στην προσέλκυση επισκεπτών τρίτης ηλικίας, η κατά κεφαλήν κατανάλωση των οποίων για ένα ταξίδι διακοπών είναι, όπως δείχνουν τα στατιστικά στοιχεία 74% μεγαλύτερη συγκρινόμενη με την αντίστοιχη δαπάνη των νεότερων. Παράλληλα δίνεται έμφαση στην καθιέρωση προσφορών και ελκυστικών πακέτων καθ’ όλη τη διάρκεια του χρόνου, ενώ τέλος θεωρείται επιβεβλημένη η στροφή σε αγορές εκτός ΕΕ (π.χ. Κίνα, Η.Π.Α., Καναδάς), όπου οι θεσμικοί και κλιματολογικοί παράγοντες διαμορφώνουν τουριστική ζήτηση εκτός αιχμής για προορισμούς όπως η Ελλάδα.