Κατά τη διάρκεια του συνεδρίου, ο Πρόεδρος του Ελληνο-Αμερικανικού Επιμελητηρίου, Σίμος Αναστασόπουλος, κατά τον χαιρετισμό του επεσήμανε: «Όσον αφορά το ασφαλιστικό αποτελεί πεποίθηση όλων, περιλαμβανομένων και των εταίρων μας, ότι δεν υπάρχουν περιθώρια για περαιτέρω μειώσεις των συντάξεων. Οι προσπάθειες πλέον θα πρέπει να εντοπιστούν στην αποφασιστική, χωρίς αναβολές, διαχείριση του ασφαλιστικού, μέσω μιας συνολικής στρατηγικής που θα απαντά πρωταρχικώς στο τι είδους κοινωνικό κράτος θέλουμε στην Ελλάδα».

«Οι άμεσες παρεμβάσεις θα πρέπει επαναφέρουν την ανταποδοτικότητα των παροχών και την ισότητα μεταχείρισης των ασφαλισμένων ανεξάρτητα από τον κλάδο δραστηριοποίησής τους ή το ταμείο ασφάλισής τους και να ενθαρρύνουν την δημιουργία επαγγελματικών ταμείων ασφάλισης», τόνισε. Ολοκλήρωσε δε, λέγοντας: «Επαναφέρουμε επίσης στη συζήτηση το ρόλο που μπορεί να παίξει η ιδιωτική ασφάλιση ως συμπληρωματική της κοινωνικής δημόσιας ασφάλισης. Αναλογιζόμενοι τις συνέπειες της δημογραφικής γήρανσης στην Ελλάδα και με δεδομένη τη διαφαινόμενη δραματική μείωση των συντάξεων του πρώτου πυλώνα, ο μόνος τρόπος για να αποφευχθεί ο κίνδυνος φτώχειας των ηλικιωμένων και για να υπάρχουν επαρκείς συνταξιοδοτικές παροχές, είναι η ουσιαστική ενεργοποίηση του δεύτερου και του τρίτου πυλώνα ασφάλισης».

Ο υφυπουργός Εργασίας, Κοινωνικής Ασφάλισης και Πρόνοιας, Αντώνης Μπέζας, υποστήριξε: «Η σημερινή κατάσταση στο ασφαλιστικό δεν είναι μόνο αποτέλεσμα της κρίσης. Το σύστημα δέχεται οπωσδήποτε ισχυρές πιέσεις λόγω της ύφεσης και της υψηλής ανεργίας των τελευταίων χρόνων, ωστόσο το πρόβλημα ήταν γνωστό πολλά χρόνια νωρίτερα. Μιλάμε επομένως, για ένα σύστημα στρεβλό, πολύπλοκο και κατακερματισμένο, με πλήθος ειδικών συνταξιοδοτικών καθεστώτων και εξαιρέσεων, το οποίο δημιουργούσε στρεβλώσεις και παθογένειες. Για ένα σύστημα που δεν ήταν, ούτε οικονομικά αποτελεσματικό, αλλά ούτε και κοινωνικά δίκαιο. Για ένα σύστημα που οικοδομήθηκε, διαχρονικά, στη βάση αποσπασματικών λογικών, διευθετήσεων και συντεχνιακών παρεμβάσεων.

Επεσήμανε ότι «Ως Υπουργείο Εργασίας επιδιώκουμε τον περαιτέρω εξορθολογισμό της λειτουργίας των ασφαλιστικών οργανισμών, την ταχύτερη και καλύτερη εξυπηρέτηση των ασφαλισμένων και των συνταξιούχων, την αποτελεσματικότερη εποπτεία της διαχείρισής τους και συνολικά την εξοικονόμηση πολύτιμων δημόσιων πόρων. Προς την κατεύθυνση αυτή, το επόμενο διάστημα προωθείται η οριζόντια ενοποίηση βασικών λειτουργιών των ασφαλιστικών οργανισμών και συγκεκριμένα: Πρώτον, η ενοποίηση μέχρι το 2017 των εισπρακτικών μηχανισμών, Δεύτερον, η ενοποίηση των μηχανισμών απονομής συντάξεων, Τρίτον, η ανάπτυξη ενός ολοκληρωμένου σύγχρονου πληροφοριακού συστήματος ασφαλιστικής ιστορίας και ικανότητας, για όλους τους συνταξιούχους, Τέταρτον, η δημιουργία ενιαίου πληροφοριακού συστήματος για τον υπολογισμό και την απονομή των παροχών και των συντάξεων, Πέμπτον, η δημιουργία ενιαίου σώματος ελέγχου της εισφοροδιαφυγής και της εισφοροαποφυγής, μέσω της διερεύνησης του ελεγκτικού αντικειμένου της Ειδικής Υπηρεσίας Ελέγχου Ασφάλισης (ΕΥΠΕΑ) του ΙΚΑ. Τέλος, δήλωσε: «Οι συντάξεις όχι μόνο δεν κινδυνεύουν, αλλά η ομαλή και απρόσκοπτη καταβολή τους είναι σήμερα περισσότερο διασφαλισμένη από ποτέ».

Ο Ροβέρτος Σπυρόπουλος, Διοικητής, ΙΚΑ, έθεσε μια σειρά κεφαλαιωδών ερωτημάτων προς απάντηση προκειμένου να υπάρξει εθνική στρατηγική για την Ασφάλιση:

• Θα επιλέξουμε την καθολική ενοποίηση των υφιστάμενων Ασφαλιστικών Ταμείων σε ένα Ενιαίο Ταμείο Ασφάλισης με τρεις κλάδους (Μισθωτοί – Αυτοαπασχολούμενοι – Αγρότες) ή θα επιλέξουμε τη διακριτή ύπαρξη τριών Ταμείων Κύριας Ασφάλισης δηλαδή του Ταμείου Μισθωτών, του Ταμείου Αυτοαπασχολούμενων και του Ταμείου Αγροτών;
• Η είσπραξη των μηνιαίων ασφαλιστικών εισφορών για τις παροχές σύνταξης και υγείας θα διενεργείται από το ένα ή τα τρία Ταμεία Κύριας Ασφάλισης ή από την Εθνική Δομή Είσπραξης Δημόσιων Εσόδων;
• Θα υιοθετηθεί η πλήρης ένταξη του ΤΣΜΕΔΕ, του ΤΣΑΥ και του Ταμείου Νομικών στον ΟΑΕΕ ή ενδεχομένως γι’ αυτούς τους ασφαλιστικούς οργανισμούς θα μπορούσε να εξεταστεί η δυνατότητα μετεξέλιξής τους σε επαγγελματικά ταμεία ειδικού σκοπού;
• Η τελική επιλογή για το μέλλον των Επικουρικών Ταμείων αλλά και των Ταμείων Εφάπαξ αναζητείται μόνο μέσω του εγχειρήματος της ενοποίησής τους ή τελικά πρέπει να εξεταστεί και η δυνητική μετεξέλιξή τους και σε Επαγγελματικά Ταμεία;
• Είμαστε ή δεν είμαστε υπέρ της παράλληλης, με το δημόσιο πυλώνα κοινωνικής ασφάλισης, ύπαρξης των επαγγελματικών ταμείων; Και αν ναι, ποια πρέπει να είναι τα φορολογικά και άλλα κίνητρα που θα συμβάλουν στη δημιουργία τους;
• Ποιες είναι οι αναγκαίες προϋποθέσεις που πρέπει να συντρέχουν για να θεμελιώνει ένας ασφαλισμένος δικαιώματα παροχής υπηρεσιών υγείας;
• Πως πρέπει να καθορίζονται οι κανόνες αναδιανομής σε ένα βιώσιμο δημόσιο σύστημα ασφάλισης, με δεδομένο ότι ο κρατικός προϋπολογισμός έχει συγκεκριμένους περιορισμούς μεταφοράς οικονομικών πόρων για την ενίσχυση των συντάξεων;
• Το ύψος των εργοδοτικών και εργατικών εισφορών πρέπει ή όχι να συνδυαστεί με τους στόχους μη δημιουργίας ελλειμμάτων και διασφάλισης βιώσιμων συντάξεων και ύψος εισφορών που θα υποβοηθούν την ανταγωνιστικότητα των επιχειρήσεων;

Τέλος, έθεσε ως άμεση προτεραιότητα, η Πολιτεία να ξεκαθαρίσει το συντομότερο δυνατόν την έννοια της αναπηρίας στη χώρα μας κατά τα διεθνή πρότυπα, δεδομένου ότι αυτή συνδέεται ευθέως με την ανικανότητα προς εργασία και επομένως ως έννοια αφορά αποκλειστικά το Σύστημα Κοινωνικής Ασφάλισης και όχι την προνοιακή πολιτική της χώρας.

Η Μαργαρίτα Αντωνάκη, Γενική Διευθύντρια, Ένωση Ασφαλιστικών Εταιριών Ελλάδος, επεσήμανε την ανάγκη αύξησης συνταξιοδοτικής αποταμίευσης, το ότι κοινή συνισταμένη όλων των ευρωπαϊκών λύσεων είναι η εκτεταμένη στροφή προς τα ιδιωτικά κεφαλαιοποιητικά σχήματα συντάξεων, ώστε να ανταποκρίνεται στον αυξημένο χρόνο ζωής μετά την συνταξιοδότηση και την καθιέρωση συστήματος 3 Πυλώνων – Συνταξιοδοτικό εισόδημα από διάφορες πηγές.