CNBC
Σύμφωνα με το δίκτυο, η Ελλάδα μπορεί να αποτελέσει ένα από τα πρώτα προβληματικά σημεία για τις αγορές το 2015, αλλά δεν θα είναι αυτό που θα τις ταρακουνήσει. Ένα νέο δράμα ξεδιπλώνεται μεταξύ της Ελλάδας και των δανειστών της. Το κοινοβούλιο της χώρας, απέτυχε για τρίτη φορά χθες να εκλέξει Πρόεδρο της Δημοκρατίας, αλλά η προεδρική εκλογή αντιπροσώπευε ψήφο εμπιστοσύνης στην ελληνική κυβέρνηση ή στην εν λόγω περίπτωση έλλειψη αυτής.
«Ενώ η Ελλάδα αποτελούσε την κορυφή των πιστωτικών πιέσεων το 2010 και ειδικότερα το 2011, θεωρώ ότι πλέον συνιστά τοπικό θέμα», σχολίασε ο Robert Sinche, στρατηγικός αναλυτής της Amherst Pierpont Securities, ενώ πρόσθεσε «δεν πιστεύω σε καμία περίπτωση ότι θα εξελιχθεί στο ευρύ θέμα που ήταν μερικά χρόνια πριν».
Όπως εξηγεί ο ίδιος, η ευρωζώνη είναι διαφορετική σήμερα σε σχέση με το 2011: Οι αποδόσεις είναι πολύ χαμηλότερες, ενώ υπάρχει και η πιθανότητα αγοράς κρατικών ομολόγων από την ΕΚΤ. Πέραν αυτών, η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα αναμένεται να εξετάσει πρόσθετα μέτρα ποσοτικής χαλάρωσης κατά την συενδρίαση της 22ας Ιανουαρίου.
Από την πλευρά του ο Sameer Samana, επικεφαλής στρατηγικός αναλυτής της Wells Fargo, δήλωσε πως αν και η Ελλάδα αποτελεί ένα ζήτημα για τις αγορές, δεν είναι ωστόσο ο μεγαλύτερος κίνδυνος μέχρι στιγμής. Η ραγδαία πτώση της τιμής του πετρελαίου, οι εντάσεις μεταξύ Ρωσίας και Ουκρανίας, καθώς και η οικονομία της Κίνας ενδεχομένως να αποτελούν μεγαλύτερους κινδύνους για την παγκόσμια οικονομία και τις αγορές, διευκρινίζει ο ίδιος.
«Ανεξάρτητα αν πρόκειται για την Ελλάδα ή την Ρωσία, αν όλα αυτά πιέσουν την ΕΚΤ να κινηθεί ταχύτερα, τότε αυτό μπορεί να είναι η αχτίδα φωτός σε όλη αυτή την κατάσταση. Μπορεί η βραχυπρόθμη αναταραχή να αναγκάσει την ΕΚΤ να προχωρήσει άλλο ένα βήμα προς την χαλάρωση. Αυτό θα ήταν πιο σημαντικό», πρόσθεσε ο ίδιος.
New York Times
Από την πλευρά τους, οι New York Times εκτιμούν ότι ακόμα κι αν η πιθανότητα του Grexit έχει επιστρέψει, αλλά δεν έχει συμβεί το ίδιο και για τον πανικό γύρω από αυτό, σχολιάζει αρθρογράφος στους New York Times.
Όπως επισημαίνει η εφημερίδα, αυτό που λείπει από την τωρινή κρίση, έπειτα από την αποτυχία της κυβέρνησης να εκλέξει Πρόεδρο της Δημοκρατίας, είναι η ακραία αντίδραση των αγορών, που εκείνη την περίοδο (2010-2012) μεταβαλλόταν αναλόγως με το τι συνέβαινε μεταξύ Βρυξελλών και Αθήνας.
Οι ελληνικές αγορές, φυσικά και επλήγησαν άσχημα. Μια απόφαση για αθέτηση των συμφωνιών με τους διεθνείς πιστωτές ή ακόμη και για εγκατάλειψη του ευρώ, θα είχε σοβαρές συνέπειες για την οικονομία της Ελλάδας και τη θέση της στον κόσμο. Το Χρηματιστήριο Αθηνών έχει υποχωρήσει 21% από τις 8 Δεκεμβρίου και οι επενδυτές ξεπούλησαν τα ελληνικά ομόλογα με τέτοιον τρόπο χθες, που το κόστος του 10ετούς ομολόγου εκτινάχθηκε 1,2% στο 9,39% (η απόδοση του γερμανικού ομολόγου διαμορφώνεται στο 0,54%).
Αυτό που δεν υπάρχει τώρα είναι αυτού του είδους η μετάδοση που εξαπλώθηκε από το 2010 μέχρι το 2012. Εκείνη την περίοδο, οποιαδήποτε ένδειξη ότι η κρίση επιδεινωνόταν στην Ελλάδα, αμέσως μεταφραζόταν σε μεγαλύτερο πανικό για τις πολύ μεγαλύτερες οικονομίες της Ισπανίας και της Ιταλίας, καθώς οι επενδυτές θεωρούσαν ότι εάν η Ελλάδα κήρυττε στάση πληρωμών, έφευγε από το ευρώ, το ίδιο θα συνέβαινε και σε άλλες χώρες με ασταθή οικονομικά.
Στην πραγματικότητα, κάθε ημέρα ήταν και μια επιλογή: είτε μια ολομέτωπη κατάρρευση ήταν πιθανή (σε μια τέτοια περίπτωση οι επενδυτές θα πουλούσαν τα ισπανικά και ιταλικά ομόλογα μαζί με τις μετοχές και άλλα risky assets) ή λιγότερο πιθανή (σε μια τέτοια περίπτωση θα πουλούσαν αμερικανικά ομόλογα, γερμανικά ομόλογα και άλλα ασφαλέστερα assets και επέστρεφαν στα risky assets).
Αλλά τα πρόσφατα προβλήματα της Ελλάδας δεν φαίνεται να ενισχύουν την οικονομική και χρηματοπιστωτική αβεβαιότητα πέραν της Ελλάδας. Οι τιμές των ισπανικών και ιταλικών ομολόγων υποχώρησαν ελαφρώς την Δευτέρα και οι αποδόσεις τους αυξήθηκαν ελαφρώς, αλλά το ισπανικό κόστος δανεισμού διαμορφώνεται τώρα στο 1,67% και το ιταλικό στο 1,98%, πολύ πιο κοντά στην Γερμανία από ό,τι στην Ελλάδα.
Με άλλα λόγια, οι αγορές θεωρούν ότι τα προβλήματα της Ελλάδας –και το μέλλον της Ελλάδας- είναι σημαντικά μόνο για την Ελλάδα. Από το 2012, η ΕΚΤ έχει υποσχεθεί να κάνει «οτιδήποτε χρειαστεί» για να αποτρέψει μια κρίση εμπιστοσύνης στα ευρωπαϊκά ομόλογα και οι ευρωπαϊκές κυβερνήσεις κινήθηκαν προς την ενιαία εγγύηση των τραπεζών της ηπείρου.
Όλά αυτά ήταν αρκετά για να διαβεβαιώσουν τους επενδυτές πως ό,τι και να συμβεί με τις ελληνικές αγορές, μια επαναδιαπραγμάτευση της συμφωνίας διάσωσης και ακόμη και η επανεμφάνιση του Grexit στις εφημερίδες, έχει δημιουργηθεί ένα τείχος προστασίας που θα διατηρήσει την υπόλοιπη Ευρώπη ασφαλή.
Το μεγάλο ρίσκο ασφαλώς, είναι ότι οι αγορές κάνουν λάθος. Οι ίδιες πολιτικές δυνάμεις που εμφανίζονται έτοιμες να φέρουν ένα ακραίο αριστερό κόμμα στην εξουσία στην Ελλάδα, βρίσκονται και σε άλλα μέρη της Ευρώπης.
«Ο κίνδυνος δεν είναι πλέον ότι τα προβλήματα της Ελλάδας θα μολύνουν την υπόλοιπη Ευρώπη. Είναι ότι οι ίδιες δυναμικές της πολιτικής οικονομίας που προκαλούν αναταραχή στην Ελλάδα, αρκετά σύντομα θα εμφανιστούν στα μεγαλύτερα κράτη της».