Η Διεθνής Οργάνωση Εργασίας, έδωσε χθες στη δημοσιότητα μια έκθεση, στην οποία προτείνονται τρία βραχυπρόθεσμα μέτρα και έξι πολιτικές με μακροχρόνιους στόχους, που θα πρέπει να τηρηθούν από την ελληνική Κυβέρνηση, ούτως ώστε να δημιουργηθούν νέες θέσεις εργασίας, να διευρυνθούν οι πηγές ανάπτυξης και να επιτευχθεί ένα ισχυρό πλήγμα κατά της ανεργίας.

Σύμφωνα με τον ILO (International Labour Organization)λοιπόν, η ελληνική κυβέρνηση πρέπει να δράσει σε πολλαπλά επίπεδα, διαφορετικά η επιστροφή των δεικτών εργασίας στα προ κρίσης επίπεδα θα γίνει αφού περάσουν πολλά χρόνια.

Η ILO τονίζει ότι η Ελλάδα θα πρέπει να λάβει άμεσα έκτακτα μέτρα, τα οποία θα εφαρμοστούν παράλληλα με τις υφιστάμενες δομές, ενώ μπορούν να χρηματοδοτηθούν και από το πρωτογενές πλεόνασμα.

Μεταξύ άλλων, ζητούμενο είναι:

• Τα σημαντικά προγράμματα έκτακτων μέτρων, τα οποία θα αξιοποιούν υφιστάμενα μέτρα, συμπεριλαμβανομένων τόσο μίας εγγύησης για την ενεργοποίηση όλων των νέων ανέργων και ομάδων που βρίσκονται σε μεγαλύτερη ανάγκη, όσο και ενίσχυσης των επιχειρήσεων "κοινωνικής οικονομίας" ως μέσα για τη δημιουργία θέσεων εργασίας.
• Η βελτίωση της πρόσβασης των μικρών επιχειρήσεων στο δανεισμό και, στο βαθμό που είναι εφικτή, κινητοποίηση της Ευρωπαϊκής Τράπεζας Επενδύσεων προς αυτό το σκοπό.
• Η επανεξέταση του ρυθμού και του μείγματος πολιτικών δημοσιονομικής εξυγίανσης, ώστε αφενός να μην υπονομεύονται οι προσπάθειες ανάκαμψης και αφετέρου να υπάρχουν περιθώρια για ζωτικής σημασίας προγράμματα έκτακτων μέτρων.
• Η θέση του πρωτογενούς προϋπολογισμού και η προχρηματοδότηση από τα Ευρωπαϊκά Διαρθρωτικά Ταμεία, η οποία μπορεί να αξιοποιηθεί συμπληρωματικά.

Εκτός των έκτακτων όμως δράσεων, όπως προαναφέρθηκε η ελληνική κυβέρνηση θα πρέπει να στοχεύσει και στη μακροπρόθεσμη αντιμετώπιση της ανεργίας με πολιτικές που θα έχουν αποτελέσματα με την πάροδο των χρόνων στη στήριξη της απασχόλησης.

Οι πολιτικές αυτές, είναι:

• Η προαγωγή της οικονομικής ανάπτυξης και βελτίωση της ανταγωνιστικότητας διευρύνοντας την οικονομική βάση και επενδύοντας στα υφιστάμενα πλεονεκτήματα με τους εξής τρόπους: (α) προγράμματα διευκόλυνσης της βιώσιμης επέκτασης των επιχειρήσεων και της ομαλότερης λειτουργίας της χρηματοδότησης επιχειρήσεων, (β) τόνωση του δυναμικού του τουρισμού και των συνδέσεων του με τον τομέα γεωργικών προϊόντων διατροφής και (γ) ενίσχυση των επενδύσεων που εντείνουν την οικονομική ανάπτυξη με αυξημένη συγχρηματοδότηση από την Ευρωπαϊκή Τράπεζα Επενδύσεων.
• Η αντιμετώπιση της αδήλωτης εργασίας και της φτώχειας των εργαζομένων ως εξής: (α) διευρύνοντας τη φορολογική βάση και βελτιώνοντας τα κίνητρα για τη χαμηλά αμειβόμενη εργασία, (β) μετακινώντας το φορολογικό βάρος από την εργασία, τις μικρές επιχειρήσεις και την κατανάλωση βασικών αγαθών προς άλλες φορολογικές βάσεις, όπως η περιουσία και (γ) ενδυναμώνοντας τη θεσμική φοροεισπρακτική ικανότητα.
• Η επανεξέταση του συστήματος κοινωνικής προστασίας και της ικανότητάς του να προσφέρει ασφάλεια εισοδήματος (α) ενισχύοντας τα συστήματα παρακολούθησης, ώστε να βελτιωθεί η στόχευση και να τονωθεί η κάλυψη, (β) συνδέοντας την στήριξη εισοδήματος με μέτρα απασχόλησης και (γ) ενδυναμώνοντας τη θεσμική ικανότητα σχεδιασμού, εφαρμογής, και αξιολόγησης προγραμμάτων.
• Η βελτίωση του ανθρώπινου κεφαλαίου (α) σχεδιάζοντας προγράμματα απόκτησης δεξιοτήτων σε σύμπραξη με εταιρείες, εργαζομένους και εκπαιδευτικά ιδρύματα, (β) αξιοποιώντας προγράμματα μαθητείας και εργασιακής εμπειρίας για τους νέους, και (γ) ενισχύοντας τις δημόσιες υπηρεσίες απασχόλησης και ενεργές πολιτικές για την αγορά εργασίας.
• Η αντιμετώπιση του κατακερματισμού των συλλογικών διαπραγματεύσεων και των κενών κάλυψης, ιδίως (α) ενισχύοντας τον κοινωνικό διάλογο σε διάφορα επίπεδα, (β) συνάπτοντας συμφωνίες σε καίριους κλάδους, όπως ο τουρισμός, με ταυτόχρονη προσαρμογή στην εκάστοτε τοπική πραγματικότητα, και (γ) παρακολουθώντας τυχόν παρεκκλίσεις από τις συλλογικές συμβάσεις.
• Η αναδόμηση του κοινωνικού διαλόγου, ώστε: (α) να διασφαλιστεί ότι είναι ισόρροπη η στρατηγική, (β) να καθιερωθεί τακτική παρακολούθηση των μισθών, των τιμών και των εργασιακών συνθηκών, (γ) να δίνεται η δυνατότητα αύξησης των μισθών και των εισοδημάτων από εργασία στο βαθμό που επιτρέπεται από την παραγωγικότητα, ενώ ταυτόχρονα θα προάγεται η ανάπτυξη των επιχειρήσεων και (δ) να ενεργεί ο βασικός εταίρος για την τεχνική βοήθεια του ILO.

Μετά την αρίθμηση των μέτρων και των πολιτικών που προτείνει η ILO στην έκθεσή της, ακολουθεί η σημείωση-πρόταση του γενικού διευθυντή της, Guy Ryder : «Η προτεινόμενη μετάβαση σε μια νέα στρατηγική για την ανάπτυξη και την απασχόληση, βασίζεται στην ανάλυση των βέλτιστων διεθνών πρακτικών προσαρμοσμένων στις ιδιαιτερότητες της Ελλάδας. Μια πιο ολοκληρωμένη προσέγγιση ασφαλώς και είναι δυνατή και προκειμένου να επιτευχθεί, η ILO είναι έτοιμη να συνεργαστεί με την ελληνική κυβέρνηση και τους κοινωνικούς εταίρους, καθώς και με την Ευρωπαϊκή Επιτροπή, που αποτελούν βασικούς παράγοντες για τη ζωτικής σημασίας ανάκαμψη στον εργατικό τομέα».