«Ο πυρήνας του ερωτήματος είναι αν οι Έλληνες πολίτες είναι έτοιμοι ή όχι να δεχτούν ότι σε μια νομισματική ένωση η οικονομική βοήθεια και αλληλεγγύη παρατείνονται μόνο αν οι αποδέκτες της δεχτούν και από κοινού συμφωνημένους όρους. Αυτό βρίσκεται στο επίκεντρο της διαμάχης των τελευταίων μηνών», αναφέρει το άρθρο, το οποίο επισημαίνει ότι οι δανειστές δεν πρόκειται να υποχωρήσουν.

Μάλιστα, ο αρθρογράφος σημειώνει ότι ένα «όχι» θα σημαίνει ότι καμία άλλη κυβέρνηση της ευρωζώνης δεν θα θελήσει να δικαιολογήσει στους ψηφοφόρους της μια περαιτέρω οικονομική βοήθεια στην Ελλάδα, καθώς επίσης και ότι η ΕΚΤ δεν θα θεωρήσει ότι έχει πλέον την εντολή για περαιτέρω στήριξη της Ελλάδας μέσω του ELA.

Ένα «ναι» θα οδηγήσει σε νέες διαπραγματεύσεις, υποστηρίζει επίσης ο αρθρογράφος. «Κατά τη δική μου ερμηνεία, η πολιτική βούληση για τη βελτίωση των συνθηκών για τους Έλληνες πολίτες, καθώς και για τη μείωση του χρέους έχει αυξηθεί. Ωστόσο, είναι σαφές ότι οι πιστωτές θα εξακολουθήσουν να απαιτούν ένα σκληρό πρόγραμμα με υψηλά πρωτογενή πλεονάσματα, αλλά και σημαντικές προσπάθειες για την καταπολέμηση της διαφθοράς, τη βελτίωση της δημόσιας διοίκησης και να εργαστούν προς την κατεύθυνση ενός πιο δίκαιου φορολογικού συστήματος», προσθέτει.

Ένα «ναι» θα δώσει την προοπτική της παραμονής στη ζώνη του ευρώ, αλλά οι συνθήκες δεν θα είναι εύκολες, υποστηρίζει το άρθρο. Ένα «όχι» θα οδηγήσει σε Grexit με αβέβαιο μέλλον και υψηλό κόστος για την ελληνική κοινωνία, τουλάχιστον αρχικά. Αν ήμουν Έλληνας, θα ψήφιζα "ναι", καταλήγει ο αρθρογράφος,