«Εξαιρώντας κανείς τα μέτρα λιτότητας που έτσι κι αλλιώς προέβλεπε και το προηγούμενο πρόγραμμα, οι διαρθρωτικές μεταρρυθμίσεις μπορούν να δώσουν μια ευκαιρία στην οικονομία της χώρας», γράφει η Zeit.
«Ακόμα και το αμφιλεγόμενο ταμείο αποκρατικοποιήσεων δεν είναι τίποτε άλλο παρά μία συμβολική παραχώρηση στους σκληροπυρηνικούς της Bundestag. Κι αυτό γιατί οι Έλληνες έχουν τουλάχιστον 30 χρόνια χρόνο – όσο και η διάρκεια των ομολόγων τους – για να βρουν το ποσό των 50 δισ. Ένα μέρος των χρημάτων θα προέλθει από την εκκαθάριση των τραπεζών. Το ότι με αυτήν την κατασκευή το ελληνικό κράτος θα «πουλήσει τα ασημικά» του σε τιμή ευκαιρίας είναι μάλλον απίθανο.», σημειώνεται χαρακτηριστικά.
Σχετικά με τις διαρθρωτικές μεταρρυθμίσεις, η γερμανική εφημερίδα τονίζει πως «είναι πιθανό με τον τρόπο που εισάγονται στα συμπεράσματα της Συνόδου Κορυφής να είναι από δημοκρατική σκοπιά προβληματικές, όμως οικονομικά έχουν νόημα – άλλωστε το ότι η Ελλάδα χρειάζεται μεταρρυθμίσεις είναι προφανές».
Η αδυναμία της νέας συμφωνίας είναι άλλη όμως, όπως αναφέρεται στο άρθρο. «Το νέο πακέτο προϋποθέτει, όπως και τα προηγούμενα, ότι μια έτσι κι αλλιώς καταρρέουσα οικονομία θα βάλει και πάλι μπρος χάρις στη λιτότητα. Μέσω όμως του κλεισίματος των τραπεζών η οικονομική ζωή στην Ελλάδα έχει μπει για τα καλά σε ψύξη. Για να επιτευχθούν οι νέοι στόχοι, η κυβέρνηση θα αναγκαστεί και σε άλλες περικοπές. Αυτό θα οδηγήσει στο ότι η οικονομία θα βυθιστεί ακόμα περισσότερο κι ότι η Αθήνα θα αποτύχει στους στόχους του προγράμματος. Η Τρόικα λοιπόν θα ζητήσει και άλλες περικοπές. Ακόμα όμως και η προ δύο εβδομάδων προβολή του χρέους της Ελλάδας από το ΔΝΤ είναι στο μεταξύ πεπαλαιωμένη.
Από αυτήν την τροχιά δεν υπάρχει διαφυγή. Η ομοσπονδιακή κυβέρνηση αρέσκεται να λέει ότι η ελληνική οικονομία πέρυσι παρουσίασε μικρή ανάπτυξη. Αλλά αυτό που δεν αρέσκεται να λέει: Αυτό οφείλεται στο γεγονός ότι το ελληνικό κράτος δεν περιέκοψε τόσο πολύ τις δαπάνες όσο προτύτερα».
Στον επίλογό του, το κείμενο της Zeit, καταλήγει πως για να έχει η Ελλάδα μία ευκαιρία να εφαρμόσει τις δομικές μεταρρυθμίσεις, θα πρέπει να χαλαρώσει η λιτότητα και να μειωθούν οι στόχοι για τα πρωτογενή πλεονάσματα. Αυτό σημαίνει όμως ότι οι πιστωτές θα πρέπει να διαγράψουν ένα πολύ μεγαλύτερο μέρος από τα χρέη της χώρας – κάτι το οποίο ειδικά οι Γερμανοί δεν είναι καθόλου πρόθυμοι να κάνουν. «Γι’ αυτό λοιπόν θα αποτύχει και αυτή η συμφωνία και η επόμενη σύνοδος κορυφής για την Ελλάδα είναι μόνο ζήτημα χρόνου», συνοψίζει.