Στο έγγραφο αναφέρεται ότι «η ισχυρή και διαρκής επιβολή όρων πολιτικής που θα συνδέονται με μέτρα ελάφρυνσης του χρέους θα μπορούσε να υπονομεύσει την αξιοπιστία και την αποτελεσματικότητά τους».

Το έγγραφο σημειώνει ότι «η αποτελεσματικότητα κάθε μέτρων ανασχεδιασμού του χρέους (debt reprofiling) θα εξαρτηθεί σε καθοριστικό βαθμό από την ικανότητα και τη βούληση των ελληνικών Αρχών να επιδιώξουν μία συνετή διαδρομή δημοσιονομικής πολιτικής και να εφαρμόσουν τις αναγκαίες διαρθρωτικές μεταρρυθμίσεις για μία βιώσιμη ανάπτυξη».

Με βάση τις υποθέσεις που γίνονται στο έγγραφο για την κατάσταση της ελληνικής οικονομίας, τα μέτρα ελάφρυνσης του χρέους που περιγράφει θα μπορούσαν να περιορίσουν την καθαρή παρούσα αξία του ελληνικού χρέους κατά 52,5%, σημειώνεται, με το 6,1% να προκύπτει από την παράταση των προθεσμιών λήξης του χρέους.

Το έγγραφο του ESM εστιάζει σε τρεις πιθανές οδούς ελάφρυνσης του βάρους: Την επιμήκυνση κάποιων δανείων, τη σύνδεση ορισμένων πληρωμών με το ΑΕΠ, την επιβολή ορίων στα επιτόκια ή την παροχή περιόδου χάριτος πριν αρχίσουν οι πληρωμές.

Συγκεκριμένα, ο ESM προτείνει οριοθέτηση των προγραμματισμένων πληρωμών στο 1% του ΑΕΠ για τη δεκαετία 2023-2033 και στο 1,5% για την περίοδο 2034-2044. Το εναπομείναν χρέος στη συνέχεια θα διαιρεθεί σε ίσα μέρη και η αποπληρωμή του θα αρχίσει το 2044.

Επίσης, συστήνει την επέκταση της περιόδου χάριτος πριν αρχίσουν οι πληρωμές ορισμένων τόκων – που κανονικά λήγει το 2022 – για μία ακόμα δεκαετία. Τα χρέη που θα απομείνουν από τη μεταφορά θα αποπληρωθούν σε ίσες δόσεις από το 2044.