Σχετικά με την μεταρρύθμιση που αναμένεται στις εργασιακές σχέσεις, η έκθεση σημειώνει ότι το σχετικό πόρισμα της Διεθνούς Επιτροπής Εμπειρογνωμόνων «θα βοηθήσει την κυβέρνηση να απεγκλωβισθεί από τη λογική άκαμπτων κόκκινων γραμμών, αλλά και θα πρέπει να εξετασθούν υπό το φως των προβλημάτων που έχουν επισημανθεί στο παρελθόν ιδίως αυτών που σχετίζονται ανάμεσα σε άλλα με τις διαδικασίες λήψης αποφάσεων για κήρυξη απεργίας, τις επιχειρησιακές συμβάσεις και την τήρηση της εργατικής νομοθεσίας από τις επιχειρήσεις».

Η έκθεση του Γραφείου εκτιμά ότι «θεσμοί που προάγουν την ευελιξία και την ασφάλεια των εργαζομένων ευνοούν την ανάπτυξη αν και βέβαια όχι μόνον αυτοί», αλλά σημειώνει ότι «θα ήταν όμως ουσιώδες μέρος ενός γενικότερου μετασχηματισμού του ρυθμιστικού συστήματος της χώρας. Η ευελιξία βελτιώνει την ικανότητα προσαρμογής της ελληνικής οικονομίας σε μεταβαλλόμενες συνθήκες».

«Θα της επιτρέψει, επίσης, να αντιμετωπίσει καλύτερα μια ενδεχόμενη νέα ύφεση της παγκόσμιας οικονομίας. Ας σημειωθεί ότι στην υπόθεση αυτή βασίζονται οι μεταρρυθμίσεις των αγορών εργασίας που προωθούνται παντού – πρόσφατα σε Γαλλία και Ιταλία. Σημειώνουμε εκ περισσού, ότι τέτοιες μεταρρυθμίσεις έπρεπε να είναι και ήταν μέρος ενός γενικότερου σχεδίου. Αλλά, η ανταγωνιστικότητα των επιχειρήσεων δεν επηρεάζεται μόνον και, πιθανόν, ούτε κυρίως, από τη ρύθμιση των αγορών εργασίας», τονίζεται.

Η ευελιξία δεν μειώνει το ρόλο του κράτους

Μάλιστα, η έκθεση υπογραμμίζει ότι «η επιστροφή στο παρελθόν θα δυσκόλευε την έξοδο της χώρας από την κρίση» και ότι «η υπόθεση της ευελιξίας δεν μειώνει τον ρόλο του κράτους, απλά τον κατευθύνει σε άλλα έργα. Επιβάλλει ένα νέο επιμερισμό έργων μεταξύ «αγοράς» και «κράτους» και στην περιοχή αυτή πολιτικής».

«Οι ομαδικές απολύσεις είναι πάντοτε μια τραυματική εμπειρία. Συχνά είναι αναπόφευκτες ακόμα και όταν οι οικονομίες αναπτύσσονται. Συνδέονται ακόμα και τότε με τις διαρθρωτικές προσαρμογές, που χαρακτηρίζουν τον καπιταλισμό. Είναι αναμφίβολα πιθανότερες όταν οι οικονομίες περιέρχονται σε ύφεση ή βαθιά κρίση», επισημαίνει η έκθεση, αλλά προσθέτει με νόημα:

«Δεν έχει γίνει όμως σαφές ότι η διοικητική απαγόρευσή τους αυξάνει την ανεργία σε περίοδο της κρίσης! Πολιτικοί και δημόσιοι υπάλληλοι είναι οι λιγότερο κατάλληλοι για την έγκριση κάποιου ποσοστού καθώς, συνήθως, δεν έχουν καλύτερη πληροφόρηση από τους ίδιους τους παράγοντες της οικονομίας – επιχειρηματίες και μισθωτούς. Οι δημόσιες υπηρεσίες είναι συχνά εγκλωβισμένες στην τυπική τήρηση των νόμων, ενώ η νομοθεσία ενσωματώνει με χρονική υστέρηση την πληροφόρηση που έχουν οι παράγοντες της αγοράς».

Μαρία Μιχάλη