Ο κ. Τσακαλώτος στο άρθρο του γράφει για τη Ευρώπη των δύο αφηγημάτων, εκείνο του νότου και του Αριστερού φάσματος, το κοινωνικό αφήγημα όπως το ονομάζει, ότι η Ευρώπη απογοητεύει ένα μεγάλο αριθμό πολιτών της και εκείνο του βορρά και της δεξιάς, ότι οι κανόνες είναι κανόνες. Ακόμη, κατηγορεί τους ευρωπαϊκούς θεσμούς ότι έχουν «κολλήσει» στην προ κρίσης εποχής, όταν ο πληθωρισμός και η δημοσιονομική ανευθυνότητα θεωρούνταν τα μεγάλα προβλήματα.
«Το αποτέλεσμα είναι ότι όχι μόνο έχουμε κολλήσει με τις πιο ανεξάρτητες εκ των κεντρικών τραπεζών, με εμμονή με τον κίνδυνο του πληθωρισμού. Αλλά και με ένα Σύμφωνο Ανάπτυξης και Σταθερότητας που λειτουργεί ως μόνιμος ζουρλομανδύας», γράφει μεταξύ άλλων ο κ. Τσακαλώτος. «Το επιχείρημα είναι ότι η ΕΕ βασίζεται σε κανόνες και ότι αλλάζοντάς τους συχνά μπορεί μόνο να υπονομευθεί η αξιοπιστία της ΕΕ και του ευρώ. Επιπλέον, οι πολίτες του βορρά έχουν κουραστεί να διασώζουν εκείνους του νότου που είτε δεν μπορούν είτε είναι απρόθυμοι να συμμορφωθούν με τους κανόνες. Υπάρχουν όρια στην αλληλεγγύη και η περαιτέρω αποδυνάμωση των κανόνων ρίχνει νερό στον μύλο των λαϊκιστών», γράφει ο υπουργός Οικονομικών.
«Με λίγα λόγια, η Ευρώπη μπορεί να διασωθεί ως ένα ενιαίο σύνολο, αν όλα τα κράτη-μέλη γίνουν περισσότερο σαν την Γερμανία. Εάν δεν το το πράξουν, τότε λαϊκίστικες και φυγόκεντρες δυνάμεις θα αναπτυχθούν στον Βορρά και θα υπονομεύσουν το ευρωπαϊκό ιδεώδες» αναφέρει ο Ευκλείδης Τσακαλώτος, αναφερόμενος στην πολιτική Σόιμπλε.
Στο σημείο αυτό ο Έλληνας υπουργός τονίζει πως η «κοινωνική αφήγηση» έχει μεγάλη πνευματική στήριξη, διότι εστιάζει στις καταστροφικές συνέπειες της λιτότητας και στις αυξανόμενες κοινωνικές και περιφερειακές ανισότητες. Το πιο σημαντικό είναι πως η «κοινωνική αφήγηση» αντιμετωπίζει τους φόβους εκείνων που στρέφονται προς την άκρα δεξιά, προτείνοντας μια αλλαγή στην ημερήσια διάταξη και τη μεταρρύθμιση των υφιστάμενων προτεραιοτήτων.
Επικαλείται επίσης τον Αμερικανό πολιτικό αναλυτή, ιστορικό και δημοσιογράφο Τόμας Φρανκ, ο οποίος έχει υποστηρίξει πως η ικανότητα της Ακροδεξιάς να κινητοποιεί την κοινωνική βάση του προοδευτικού μπλοκ στηρίζεται στο ότι οι προοδευτικοί δεν κινητοποιούν τη δική τους βάση, για να αμφισβητήσουν τη νεοφιλελεύθερη τάξη.