Το χρέος και οι... καταραμένες ψυχές

Για την ακρίβεια, στο κείμενο ο Αλέξης Τσίπρας, ο Βόλφγκανγκ και η Κριστίν Λαγκάρντ παρουσιάζονται ως «καταραμένες ψυχές» που διαπληκτίζονται σε ένα δωμάτιο για μία αιωνιότητα, ενώ ο δημοσιογράφος προσθέτει και ένα νέο παράγοντα, τον Ντόναλντ Τραμπ τον οποίον μάλλον δεν ενδιαφέρει ιδιαίτερα η ελάφρυνση του ελληνικού χρέους.

Γράφοντας για το έργο και το ρόλο των πρωταγωνιστών, ο κ. Έλιοτ μιλά για την ελληνική οικονομία η οποία έχει συρρικνωθεί σε ποσοστό μεγαλύτερο του 25% και το αδιέξοδο που έχει δημιουργηθεί με την αξιολόγηση λόγω των διαφωνιών που συνεχίζουν να υπάρχουν.

Οι ευθύνες του πρωθυπουργού

Πολλές ευθύνες έχει ο Έλληνας πρωθυπουργός, Αλέξης Τσίπρας, ο οποίος υποχώρησε στην πίεση των δανειστών το καλοκαίρι του 2015 αν και προεκλογικά είχε πρόγραμμα κατά της λιτότητας, συμφώνησε τελικά σε πιο δρακόντειους όρους διάσωσης από τις προηγούμενες ελληνικές κυβερνήσεις. «Για έναν αυξανόμενο αριθμό Ελλήνων, ο Τσίπρας δεν είναι πλέον αντικομφορμιστής. Είναι απλά ένας ακόμη άνθρωπος με κοστούμι», γράφει χαρακτηρίστηκα ο κ. Έλιοτ, ενώ υπενθυμίζει την ένταση που προκλήθηκε από το μποναμά στους συνταξιούχους και το προσωρινό πάγωμα των βραχυπρόθεσμων μέτρων για το χρέος.

Στην συνέχεια ο ίδιος επισημαίνει πως ο κ. Σόιμπλε βρίσκεται αντιμέτωπος με πολιτικές πιέσεις, καθώς οι Γερμανοί πιστεύουν ότι ήδη έχει δοθεί αρκετή βοήθεια στην Ελλάδα, μία χώρα που θεωρούν ότι δεν κάνει αρκετά για να βοηθήσει τον εαυτό της.

Η Κριστίν Λαγκάρντ από την πλευρά της αντιμετωπίζει το πρόβλημα των κανόνων του ΔΝΤ που δεν του επιτρέπουν να βάλει χρήματα αν το χρέος δεν είναι βιώσιμο και «υπάρχουν αναφορές από την Ουάσιγκτον ότι το ΔΝΤ εκτιμά πως το ελληνικό χρέος θα φτάσει το 275% του ΑΕΠ μέχρι το 2060 και θα ενταχθεί έτσι στην κατηγορία του «μη βιώσιμου».

«Το ''Κεκλεισμένων των Θυρών'' είναι γνωστό στα αγγλικά ως ''Χωρίς έξοδο''. Για την Ελλάδα, αν η ζωή γίνει ακόμη πιο αφόρητη, υπάρχει μία έξοδος διαφυγής», καταλήγει ο αρθρογράφος του Guardian.