Η έκθεση, που είναι η τελευταία που υπογράφει ο καθηγητής Λιαργκόβας, καθώς η θητεία του δεν θα ανανεωθεί,. αναφέρει ακόμα πως "στο επόμενο διάστημα θα ήταν κρίσιμο να ενταχθεί στη γενικότερη συζήτηση η αναθεώρηση των στόχων για πρωτογενή πλεονάσματα προς τα κάτω και η οριστική «διευθέτηση» του χρέους. Κυβέρνηση και αντιπολίτευση μάλλον συμφωνούν στον στόχο αυτό και έχουν ως σύμμαχο το ΔΝΤ. Επίσης και συναφώς, η κυβέρνηση θα πρέπει να εξετάσει αν είναι σκόπιμο να υπερβαίνει τα προβλεπόμενα πρωτογενή πλεονάσματα".

Σημειώνεται δε πως "οι πολύ υψηλοί φορολογικοί συντελεστές κυρίως στην εργασία αλλά και στο κεφάλαιο και στην κατανάλωση οδηγούν σε σημαντικές στρεβλώσεις στην αγορά, δηλαδή σε μειωμένα κίνητρα για εργασία, κατανάλωση και επενδύσεις αλλά και σε αύξηση της φοροαποφυγής και φορο- διαφυγής που με τη σειρά τους οδηγούν σε ένα φαύλο κύκλο μειωμένων ρυθμών ανάπτυ- ξης και συνεπώς εσόδων του ΚΠ".

Όσον αφορά στην επίτευξη των δημοσιονομικών στόχων στο κείμενο αναφέρεται ότι δεν θα είναι εύκολη ακόμα κι αν υποτεθεί ότι θα εισέλθουμε στο 2018 με τακτοποιημένες τις σχέσεις μας όσον αφορά τους θεσμούς δηλαδή με την ολοκλήρωση της Τρίτης αξιολόγησης.

Τέλος, η επιστημονική επιτροπή αμφισβητεί και τη δυνατότητα άσκησης κοινωνικής πολιτικής υπογραμμίζοντας «τη γενική στόχευση ως προς την κοινωνική διάσταση υπηρετεί μεν η εφαρμογή του Κοινωνικού Εισοδήματος Αλληλεγγύης και η διανομή του «κοινωνικού μερίσματος», αλλά αυτήν ακριβώς αντιστρατεύονται άλλα μέτρα που προβλέπει το ίδιο το Σχέδιο Προϋπολογισμού (π.χ. η σαφής προτίμηση υπέρ των έμμεσων φόρων, ειδικά όσο οι έμμεσοι φόροι δεν χρηματοδοτούν αναδιανεμητικές μεταβιβάσεις, η κατάργηση των μειωμένων συντελεστών στα νησιά, η μείωση του επιδόματος θέρμανσης κ.α.. Επομένως το ίδιο το Σχέδιο Προϋπολογισμού αδυνατίζει εν μέρει το σχετικό επιχείρημα».

*Ολόκληρη η έκθεση στο συνοδευτικό υλικό