Αύριο συνέρχεται το Washington Group, οι ισχυροί της Ευρωζώνης και το Ταμείο, για την πορεία του ςλληνικού ζητήματος ενώ ο υπ. Οικονομικών Ευκλείδης Τσακαλώτος και ο αναπληρωτής υπ. Οικονομικών Γιώργος Χουλιαράκης που είναι από την Τρίτη στις ΗΠΑ, αναμένεται να έχουν τετ α τετ στο περιθώριο της Εαρινής Συνόδου του Ταμείου και της Παγκόσμιας Τράπεζας με τους Ευρωπαίους εταίρους, τον ESM, αλλά και την Κρ. Λαγκάρντ και τον Π. Τόμσεν.

Στο μεταξύ τη Δευτέρα αναμένετι η ανακοίνωση των δημοσιονομικών στοιχείων τη Δευτέρα από την Ευρωπαϊκή Στατιστική Αρχή, ενώ άτυπο Eurogroup της Σόφιας, όπου θα παρουσιαστεί το αναπτυξιακό σχέδιο της χώρας είναι προγραμματισμένο για την Παρασκευή 27/4.

Κεντρικό θέμα πάντως με πολιτικές προεκτάσεις είναι το θέμα με τα αν η μείωση στο αφορολόγητο θα εφαρμοστεί από το 2019 αντί για το 2020, αλλά και το αν θα ισχύσουν τελικά θετικά αντίμετρα ή θα αναβληθούν για αργότερα. Η κυβέρνηση ήδη, έσπευσε χθες στο φόντο των προβλέψεων του ΔΝΤ (Fiscal Monitor που δημοσιοποιήθηκε χθες το απόγευμα και βλέπει πρωτογενές πλεόνασμα 2,9% του ΑΕΠ φέτος, έναντι στόχου 3,5%, δηλαδή κενό 1,1 δισ. ευρώ (0,6% του ΑΕΠ) να ξορκίσει ενδεχόμενο νέων μέτρων με σχετικό non paper αποδίδοντας δόλο σε μερίδα των ΜΜΕ. Γνωρίζει, καλά, άλλωστε το Μαξίμου ότι ένα τέτοιο ενδεχόμενο θα είναι καταλύτης για πολιτικές εξελίξεις σε μια περίοδο που τα εθνικά είναι σε έξαρση και όπου, σύμφωνα με πληροφορίες, κάποιες δημοσκοπήσεις δεν της δίνουν καλό βαθμό.

Σύμφωνα πάντως με πληροφορίες από το μέτωπο των θεσμών, το Μάιο όταν ξεκινήσουν οι συζητήσεις με τους επικεφαλείς και θα υπάρχει μια σαφής δημοσιονομική εικόνα από τη Eurostat θα συνεκτιμηθεί το τι μέλλει γενέσθαι, αν δηλαδή οι μειώσεις σε αφορολόγητο και συντάξεις θα εφαρμοστούν μαζί από 1.1.2019 για να πιαστεί το πρωτογενές πλεόνασμα 3,5% το 2019 κι αν θα ενεργοποιηθούν ή θετικά αντίμετρα που έχει ψηφίσει η Βουλή.

Πάντως τότε προφανώς όλα θα μπουν πακέτο σε ένα σκληρό παζάρι που θα έχει στο μενού του τη μεταμνημονιακή εποπτεία, (με άλλα λόγια ποιος θα έχει τον πρώτο ρόλο σε αυτή την ευαίσθητη γωνία της Μεσογείου), τις ιδιωτικοποιήσεις (όπως πάντα μια και η διαχείριση πλουτοπαραγωγικών πηγών – όσων έχουν μείνει – μετράει) αλλά και το χρέος (το εργαλείο ελέγχου της εθνικής κυριαρχίας).

Γιώργος Αλεξάκης