Συγκεκριμένα, μειώσεις συντάξεων και αφορολογήτου κατά 35% (από τα 1.900 ευρώ στα 1.250) με σκοπό την διεύρυνση της φορολογικής βάσης, περιλαμβάνει η έκθεση που παρέλαβε ο πρωθυπουργός προχθές στο Μαξίμου από τον υψηλό καλεσμένο του γ.γ. του ΟΟΣΑ, Άνχελ Γκουρία, δείχνοντας πως η «έξοδος» δεν θα είναι και τόσο... καθαρή!
Για την ακρίβεια η έκθεση του ΟΟΣΑ «αδειάζει» το Μαξίμου σε δύο επίπεδα:
1) Ως προς τη μείωση της ανεργίας: Στο μήνυμά του για την εργατική Πρωτομαγιά, ο πρωθυπουργός ανέφερε εχθες ότι «η πιο σημαντική είδηση, αυτά τα τρία χρόνια (σσ: εννοεί το 3ο Μνημόνιο) είναι χωρίς αμφιβολία η σταθερή μείωση των ποσοστών ανεργίας».
Για την επιτυχία αυτή ο ΟΟΣΑ έχει άλλη άποψη. Όπως προκύπτει από την Έκθεσή του για την Ελλάδα, η μείωση της ανεργίας προήλθε από τη κατάργηση των συλλογικών διαπραγματεύσεων και την μείωση του κατώτατου μισθού, που επέβαλαν προηγούμενες κυβερνήσεις στα προηγούμενα Μνημόνια. Η Έκθεση αναφέρει: «οι μεγάλες αλλαγές στον καθορισμό των μισθών κατά την περίοδο 2010 έως 2013 επικεντρώθηκαν κυρίως στο να παρέχουν στις επιχειρήσεις ευελιξία μισθών και απασχόλησης. Οι συλλογικές συμφωνίες πάγωσαν και ο μηχανισμός επέκτασης των συμφωνιών ανεστάλη (…) Ο κατώτατος μισθός ορίσθηκε δια νόμου και μειώθηκε (…) Μετά από αυτές τις αλλαγές, η απασχόληση άρχισε να ανακάμπτει (…) Οι αλλαγές στην αγορά εργασίας οδήγησαν σε μεγάλες περικοπές μισθών που όμως γρήγορα αποκατέστησαν την ανταγωνιστικότητα της Ελλάδας».
2) Επαναφορά συλλογικών συμβάσεων και αυξήσεις μισθών: «Tο τέλος των μνημονίων (…) μας δίνει τη δυνατότητα να σχεδιάσουμε ξανά το παραγωγικό μοντέλο της χώρας, βάζοντας στο επίκεντρο τον εργαζόμενο. Αυτό σημαίνει πρώτα και κύρια την αποκατάσταση των συλλογικών συμβάσεων και την αύξηση του κατώτατου μισθού» ανέφερε το μήνυμα του πρωθυπουργού.
Ο ΟΟΣΑ όμως μιλά για …«μη αυτόματη» επέκταση των συλλογικών συμβάσεων. Όπως αναφέρει στην έκθεσή του για την Ελλάδα, «οι τομεακές συλλογικές συμβάσεις χωρίς αυτόματες επεκτάσεις μπορούν να έχουν σημαντική αποδοτικότητα και οφέλη (…) μειώνοντας το κόστος της διαπραγμάτευση για μισθούς και συνθήκες εργασίας, ιδίως για τις μικρές επιχειρήσεις».
Επί της ουσίας δηλαδή αναγνωρίζει μεν ο ΟΟΣΑ πως είναι πλέον ώρα να ενισχυθούν οι συλλογικές διαπραγματεύσεις για να αυξηθεί το εισόδημα των εργαζομένων και να ξεκολλήσουν από τον κατώτατο μισθό των 58 ευρώ, αλλά όχι αυτομάτως και στο μέτρο που εξυπηρετεί τις -μικρές και μεσαίες κυρίως- επιχειρήσεις.