Όπως τόνισε ο κ. Μίχαλος, ο ψηφιακός μετασχηματισμός είναι σήμερα προϋπόθεση επιβίωσης για τις σύγχρονες οικονομίες. Οι χώρες που θα πετύχουν σε αυτή τη διαδικασία θα είναι οι πρωταγωνίστριες στην ανάπτυξη σήμερα και στο μέλλον.

Η Ελλάδα έχει χάσει πολύτιμο έδαφος σε αυτό το θέμα. Έχει μείνει πίσω. Εδώ και πολλά χρόνια, μιλάμε για ψηφιακό μετασχηματισμό -αποτελεί αγαπημένο θέμα στις προεκλογικές ατζέντες των κομμάτων. Δεν είχαμε όμως και ακόμα δεν έχουμε, φοβάμαι, μια ολοκληρωμένη, συνεκτική και διαχρονική ψηφιακή στρατηγική, παρά τις σοβαρές προσπάθειες που γίνονται τα τελευταία χρόνια. Αυτό πρέπει να αλλάξει. Δεν είναι θέμα επιλογής, είναι θέμα ανάγκης. Πρέπει όλοι, επιχειρήσεις, Πολιτεία, επιστημονική κοινότητα, φορείς, να πιστέψουμε στην αλλαγή. Και να διαμορφώσουμε τις συνθήκες για τον ψηφιακό μετασχηματισμό της ελληνικής οικονομίας. Να διαμορφώσουμε, ουσιαστικά, προοπτικές επιβίωσης και ανάπτυξης για τη χώρα στα επόμενα χρόνια.

Έχει εκτιμηθεί ότι η βελτίωση της ψηφιακής ωριμότητας της Ελλάδας μέχρι το 2021 μπορεί να οδηγήσει σε ενίσχυση του ελληνικού ΑΕΠ μέχρι και 4% -ή κατά 7,6 δισεκατομμύρια ευρώ. Η πρόσθετη αυτή ανάπτυξη μπορεί να δημιουργήσει τουλάχιστον 50.000 νέες θέσεις εργασίας.

Για να επιτευχθεί αυτή η ανάπτυξη, θα πρέπει να πραγματοποιηθούν στα επόμενα χρόνια δημόσιες και ιδιωτικές ψηφιακές επενδύσεις της τάξης των 10-12 δισεκατομμυρίων ευρώ.

Ο κ. Μίχαλος αναφέρθηκε διεξοδικά στους τομείς που αξιοποιούν τις νέες δυνατότητες της τεχνολογίας και στους οποίους πρέπει να επενδύσει η ελληνική οικονομία:

-Στον χώρο της υγείας: Η τεχνολογία μπορεί να συμβάλει ουσιαστικά στην προσπάθεια να καταστεί βιώσιμο το ελληνικό σύστημα υγείας. Με διαμόρφωση οργανωμένου συστήματος για τη διατήρηση ηλεκτρονικών φακέλων ασθενών, κ.ά.

-Μεταποίηση - βιομηχανία: Η Ελλάδα πρέπει να επενδύσει στη λεγόμενη «βιομηχανία 4.0». Η εμβάθυνση και ο συνδυασμός τεχνολογιών θα δημιουργήσει νέες δυνατότητες για την αύξηση της αξίας της παραγωγής, για την ανάπτυξη της καινοτομίας, για την ανταγωνιστικότητα στη διεθνή αγορά.

-Μικρομεσαίες Επιχειρήσεις: Η τεχνολογία έχει επιφέρει έναν «εκδημοκρατισμό» του παραγωγικού συστήματος, λόγω και της μείωσης του κόστους της εφαρμογής νέων τεχνολογιών. Τώρα και οι μικρότερες εταιρίες μποούν να παράγουν και να εξυπηρετούν τους πελάτες τους, με εργαλεία που παλιότερα ήταν προνόμιο μεγαλύτερων οργανισμών.

• Όσο αυξάνεται το ψηφιακό επίπεδο των μικρομεσαίων επιχειρήσεων, τόσο βελτιώνονται και οι προσδοκίες για την ανάπτυξή τους και για την απασχόληση που παρέχουν.
• Έρευνα της Εθνικής (2016), στην οποία προκύπτει ότι οι ΜμΕ που επένδυσαν σε ψηφιακή τεχνολογία την τελευταία πενταετία: α) Μετρίασαν την πτωτική πορεία του κύκλου εργασιών μεταξύ 2008-2014 κατά περίπου 18 ποσοστιαίες μονάδες, σε σύγκριση με τις παραδοσιακές ΜμΕ. β) Σημείωσαν μικρότερες απώλειες κερδοφορίας, με το μέσο περιθώριό τους να μειώνεται κατά 4 ποσοστιαίες μονάδες, έναντι 13 μονάδων που ήταν η αντίστοιχη μείωση για τις παραδοσιακές ΜμΕ.
• Παρ’ όλα αυτά, οι ελληνικές μικρομεσαίες επιχειρήσεις υστερούν σημαντικά, σε σχέση με τον ευρωπαϊκό μέσο όρο – κυρίως όσον αφορά την υιοθέτηση καναλιών ηλεκτρονικών συναλλαγών και τη χρήση νέων τεχνολογιών για τη δημιουργία νέων προϊόντων και υπηρεσιών, τονίζε.
• Είναι χαρακτηριστικό ότι -σύμφωνα με την έρευνα της ΕΤΕ- μία στις τρεις επιχειρήσεις δεν χρησιμοποιεί κανένα ψηφιακό εργαλείο. Το 25% διατηρούν απλώς μια ιστοσελίδα και παρουσία στα κοινωνικά δίκτυα. Ενώ μόλις το 4% των επιχειρήσεων διαθέτουν ολοκληρωμένο ψηφιακό σύστημα, δηλαδή: α) συνδυασμό πληροφοριακών συστημάτων για τη βελτίωση των εσωτερικών λειτουργιών και της παραγωγικής διαδικασίας β) και εργαλείων διαδικτύου για την αναβάθμιση της επικοινωνίας με πελάτες και προμηθευτές.

Στη συνέχεια, ο κ. Μίχαλος στάθηκε στα σημεία, στα οποία θα πρέπει να δώσουν ιδιαίτερη προσοχή οι εταιρείες του ιδιωτικού τομέα στην Ελλάδα:

• Η εφαρμογή και η αξιοποίηση των ψηφιακών τεχνολογιών – όπως και η αξιοποίηση των ψηφιακών δεξιοτήτων – δεν αποτελεί πλέον προαιρετική επιλογή για τις επιχειρήσεις. Είναι παράγοντας επιβίωσης.
• Μελέτη της Accenture εκτιμά ότι το 2026 κάθε επιχείρηση που ανήκει στον δείκτη S&P 500 θα εκτοπίζεται από μία καινούργια κάθε δύο εβδομάδες. Συνολικά, πάνω από τις μισές επιχειρήσεις που αυτή τη στιγμή απαρτίζουν τον δείκτη S&P 500 θα έχουν εκτοπιστεί μέσα στα επόμενα 10 χρόνια από ανερχόμενες επιχειρήσεις ή από επιχειρήσεις που σήμερα δεν υφίστανται.
• Οι επιχειρήσεις που μένουν πίσω, κινδυνεύουν όλο και περισσότερο να αποδυναμωθούν ή να ακυρωθούν, από νέες επιχειρήσεις, οι οποίες αξιοποιούν νέες τεχνολογίες και καινοτόμα επιχειρηματικά μοντέλα.
• Ωστόσο, κάθε κλάδος έχει τη δική του δυναμική και διαφορετικές ανάγκες.
• Οι επιχειρήσεις θα πρέπει να κατανοήσουν καλά τις αλλαγές γύρω τους. Να θέσουν τις σωστές προτεραιότητες, να διαμορφώσουν τις κατάλληλες ψηφιακές στρατηγικές και να εφαρμόσουν τις κατάλληλες δράσεις, για να ανταποκριθούν αποτελεσματικά.
• Θέματα ασφάλειας κυβερνοχώρου: εργαλεία, πολιτικές και σχέδια διαχείρισης κινδύνου για την προστασία της επιχείρησης και του χρήστη.

Τέλος, όπως τόνισε o κ. Μίχαλος  χρειάζεται πρώτα από όλα να διαμορφωθεί μια ολοκληρωμένη και συνεκτική στρατηγική. Που θα εφαρμόζεται με συνέπεια και συνέχεια, ανεξάρτητα με την εναλλαγή των κυβερνήσεων. Μια στρατηγική που θα ξεκινά από την υποδομή και την παροχή κινήτρων προς τις επιχειρήσεις και θα φθάνει μέχρι την ανάπτυξη των δεξιοτήτων.

Χρειάζεται μια ολοκληρωμένη στρατηγική προσέγγιση, με κίνητρα αλλά και με γενναίες παρεμβάσεις για την άρση των εμποδίων στην ψηφιακή επιχειρηματικότητα. Δεν χρειάζεται να επανεφεύρουμε τον τροχό. Η Ελλάδα μπορεί να ακολουθήσει το μοντέλο και τις πρακτικές άλλων μικρών, αλλά ψηφιακά πρωτοπόρων ευρωπαϊκών χωρών όπως η Ολλανδία, η Φινλανδία, το Βέλγιο, κατέληξε.