Βέβαια η εκτίναξη αυτή έγινε και λόγω της κατάρρευσης του Εθνικού Προϊόντος, οπότε ο λόγος αυτόματα μεταβλήθηκε. Επί της ουσίας όμως στο κρατικό ταμείο μπήκαν λιγότερα χρήματα, καθώς μειώθηκε συνολικά η απόδοση της οικονομίας. Ο φόρος ουσιαστικά σκοτώνει το φόρο, θα μπορούσε να πει κανείς. Έτσι το 2010, τα φορολογικά έσοδα ανέρχονταν στα 95,9 δις δολάρια, το 2017 τα φορολογικά έφτασαν τα78,9 δις δολάρια, ενώ στην περίοδο 2015- 2017, τα φορολογικά έσοδα αυξήθηκαν από τα 71,6 δις στα 78,9 δις δολάρια.
Το ενδιαφέρον εστιάζεται πάντως στο γεγονός ότι οι φόροι στην κατανάλωση, που επιβάλλονται οριζόντια και πλήττουν τα χαμηλότερα εισοδηματικά στρώματα ενώ τροφοδοτούν το πάσης φύσεως λαθρεμπόριο, ήταν αυτοί που εκτινάχθηκαν. Σύμφωνα με τον ΟΟΣΑ, ενώ οι φόροι επί των εισοδημάτων και των κερδών διαμορφώθηκαν στο 9% του ΑΕΠ και στο 22,8% του συνόλου των εσόδων, οι φόροι σε αγαθά κι υπηρεσίες έφτασαν στο 15,4% του ΑΕΠ και στο 39,1% του συνόλου των φόρων. Αξίζει να δει κανείς την αντιστοιχία άλλων κρατών μελών της ΕΕ όπου η αναλογία των φόρων στην κατανάλωση ήταν πολύ μικρότερη. Ενδεικτικά φαίνεται ότι στις προηγμένες χώρες της Ευρωζώνης, οι φόροι στην κατανάλωση είναι μικρότεροι π.χ. Γερμανία (26,2% εσόδων), η Γαλλία (24,4% εσόδων) ή η Ολλανδία (29,1% εσόδων), μπορούν να προσεγγίσουν.
Βέβαια από τη λαίλαπα φορολόγησης τα ποσά από τους φόρους στην κατανάλωση κρατήθηκαν στα προ κρίσης επίπεδα. Συγκεκριμένα, το 2016- δηλαδή χωρίς να συμπεριληφθούν οι επιπτώσεις από τη νέα αύξηση του ΦΠΑ και των ΕΦΚ- τα έσοδα από αγαθά κι υπηρεσίες είχαν φτάσει στα 26,8 δις ευρώ, έναντι 27,7 δις ευρώ το 2010. Ωστόσο με δεδομένο ότι το εισόδημα των νοικοκυριών έπεσε κατά 25-30% είναι προφανές ότι οι έμμεσοι φόροι έπληξαν πιο βάναυσα τα πιο αδύναμα κοινωνικά στρώματα. Παράλληλα τροφοδότησαν παραβατικές συμπεριφορές με έξαρση της διακίνησης «μαϊμού» προϊόντων.
Με βάση στοιχεία του Γραφείου Διανοητικής Ιδιοκτησίας της ΕΕ, που έχει δώσει στη δημοσιότητα ο Οργανισμός Βιομηχανικής Ιδιοκτησίας το μέγεθος της παραποίησης- απομίμησης που έχει λάβει τεράστιες διαστάσεις. Εκτιμάται ότι λόγω της παρουσίας προϊόντων παραποίησης/απομίμησης, 13 τομείς της οικονομίας (φάρμακα, αλκοολούχα, κινητά, καλλυντικά, καπνικά, ηλεκτρονικά τσιγάρα κτλ) χάνουν ετησίως το 12,3 % των άμεσων πωλήσεών τους στην Ελλάδα. Το ποσό αυτό αντιστοιχεί περίπου σε 1,4 δισ. EUR, ή 125 EUR ανά Έλληνα κάτοικο ετησίως.
Ουσιαστικά λόγω υπερφορλόγησης και μείωσης εισοδημάτων ο καταναλωτής ωθήθηκε σε no name προϊόν με αμφίβολη προέλευση. Από τα αλκοολούχα, όπου η επώνυμη αγορά έχασε τα χρόνια της κρίσης σχεδόν το 40% του όγκου της προς χάριν των λαθραίων, μέχρι την αγορά αγροτικών προϊόντων με μηδενική την ιχνηλασιμότητα, ή του φαρμάκου με τα μη εγκεκριμένα φαρμακευτικά σκευάσματα και των ηλεκτρονικών τσιγάρων με τα αμφιβόλου και αγνώστου ταυτότητας αλλά με ισχυρισμούς για μειωμένους κινδύνους υγείας προϊόντα, η λαίλαπα της «χύμα» αγοράς έχει δημιουργήσει νέα δεδομένα. Πλέον η απειλή για την δημόσια υγεία αλλά και το ταμείο είναι ante portas καθώς τα επίχειρα δε θα αργήσουν να φανούν.
Γιώργος Αλεξάκης