Ήδη το όλο θέμα έχει τεθεί επί τάπητος καθώς τα τεχνικά κλιμάκια έχουν πιάσει δουλειά στο πλαίσιο της 5ης μεταμνημονιακής αξιολόγησης. Επεξεργάστηκαν μάλιστα τα έως τώρα στοιχεία από τον Εξωδικαστικό και τη ρύθμιση της α’ κατοικίας (1.548 αιτήσεις) αξιολογώντας το όλο πλαίσιο ως μη παραγωγικό. Αναμένεται, δε, το ζήτημα να είναι και βασικό «πιάτο» στο μενού των επικεφαλής των θεσμών αυτήν την εβδομάδα καθώς στόχος είναι να περιοριστεί η «ασπίδα» προστασίας, στα πολύ χαμηλά στρώματα, ώστε να καταστεί πιο εύκολη η προσπάθεια «ανάκτησης πλούτου» από πιθανούς στρατηγικούς κακοπληρωτές ή ακόμη και από μεσαία εισοδήματα (έστω κι αν αυτά επλήγησαν από την κρίση). Γι΄ αυτό με συνεχείς ανακοινώσεις και δηλώσεις η κυβέρνηση έχει καλέσει όσους πραγματικά έχουν ανάγκη να σπεύσουν να καταθέσουν αίτηση υπαγωγής στο υπάρχον πλαίσιο. Άλλωστε, όπως αναφέρουν οι «παροικούντες στην Ιερουσαλήμ» το βασικό σημείο της νέας ρύθμισης (με βάση τη βούληση των θεσμών και των τραπεζών) θα είναι η προσπάθεια να βάλει ο οφειλέτης το χέρι στην τσέπη με άσκηση πίεσης.
Τούτων δοθέντων η Αθήνα επεξεργάζεται το πώς θα μπορέσει να βάλει στο νέο πλαίσιο κάποιες δικλείδες ασφαλείας για την αποτροπή αυτόματων μέτρων αναγκαστικής εκτέλεσης, ειδικά για όσους «έχασαν τα έδαφος κάτω από τα πόδια τους στην κρίση», ώστε να μπορέσει να διαχειριστεί και πολιτικά το θέμα των πλειστηριασμών και των πτωχεύσεων, αλλά και να διαμορφώσει ένα ελάχιστο πλέγμα προστασίας για όσους έχουν πραγματικά ανάγκη.
Έτσι, φέρεται, εν όψει της σύνταξης του νέου Πτωχευτικού, να αξιοποιεί σχετική κοινοτική οδηγία που προβλέπει και πάλι εξωδικαστική διαδικασία με τρεις εναλλακτικές. Δηλαδή είτε, με απευθείας διαβούλευση του οφειλέτη με την τράπεζα, είτε με διαμεσολάβηση τρίτου εμπειρογνώμονα, είτε με τη λειτουργία ηλεκτρονικής πλατφόρμας υπό μια κρατική διοικητική αρχή, με παράλληλη διασφάλιση ότι θα μπορούν για ένα διάστημα να «παγώνουν» τα όποια μέτρα αναγκαστικής εκτέλεσης.
Επιπλέον, η κυβέρνηση καλείται να βρει λύσεις για το πώς θα αξιοποιείται ο Κώδικας Δεοντολογίας της Τράπεζας της Ελλάδας και οι Ελάχιστες Δαπάνες διαβίωσης με δίκαιο τρόπο. Επίσης θα πρέπει να απαντήσει στη δεδομένη πίεση, που θα ασκηθεί για πτωχεύσεις με εκποίηση της πρώτης κατοικίας. Εκεί, σύμφωνα με πληροφορίες, εξετάζεται το θέμα της «δεύτερης ευκαιρίας» δηλαδή μετά την εκποίηση κινητής και ακίνητης περιουσίας του οφειλέτη, το όποιο χρέος να διαγράφεται οριστικά σε 1-3 χρόνια. Βέβαια παραμένει πάλι ως πρόκληση το αν θα δίνεται η δυνατότητα παραμονής έναντι ενοικίου π.χ. μέσω του στεγαστικού επιδόματος, που θα λαμβάνει ο οφειλέτης;
Γιώργος Αλεξάκης