Είναι προφανές ότι ο βαθμός αβεβαιότητας για όλα αυτά, λόγω της πανδημίας, αλλά και των αργών ρυθμών στις Βρυξέλλες για το Ταμείο και των γνωστών ενδογενών αδυναμιών της εθνικής οικονομίας, είναι μεγάλος. Ωστόσο στο κείμενο καταγράφεται μια αισιόδοξη καταγραφή, που βέβαια συνοδεύεται κι από προβλέψεις για ένα πιο μετριοπαθές σενάριο ανάπτυξης (στο 4,5-5%) κάτι που συμβαίνει και για το θέμα των δαπανών του δημοσίου. Χαρακτηριστική είναι η αναφορά στην εισηγητική έκθεση που συνοδεύει το Προσχέδιο:
«Στην ανάκτηση της χαμένης δυναμικής αναμένεται να συμβάλουν όλες οι συνιστώσες της εγχώριας ζήτησης πλην της δημόσιας κατανάλωσης, η οποία προβλέπεται ότι θα μειωθεί κατά 1,8% λόγω των υψηλών δαπανών του 2020 για την αντιμετώπιση της πανδημίας. Η πραγματική ιδιωτική κατανάλωση αναμένεται να στηριχθεί από την εκ νέου θετική προοπτική της αγοράς εργασίας, αυξανόμενη σημαντικά κατά 5,8% έναντι του 2020. Η συνολική και η μισθωτή απασχόληση εκτιμάται ότι θα αυξηθούν κατά 5,2% και 6,4% αντίστοιχα, εν μέσω αύξησης του οικονομικά ενεργού πληθυσμού κατά 2,8% σε ετήσια βάση».
Επίσης στην εισηγητική έκθεση αναφέρεται ότι «αθροιστικά οι πόροι που προβλέπονται το 2021 από όλα τα εργαλεία του μηχανισμού του Next Generation EU, περιλαμβανομένων και των δανείων αναμένεται να ξεπεράσουν τα 5,5 δισ. ευρώ με αντίστοιχο ποσοστό απορρόφησης, με την εξαίρεση μόνο κάποιων δαπανών που πραγματοποιήθηκαν το 2020 και θα πληρωθούν, εφόσον περιληφθούν στα σχετικά εργαλεία, το 2021».
Βέβαια στην εισηγητική έκθεση σημειώνεται ότι απαιτείται η συνεργασία των συναρμόδιων υπουργείων και του ιδιωτικού τομέα για την άμεση υλοποίηση «ενός συνεκτικού Εθνικού Στρατηγικού Σχεδίου για τη βέλτιστη παραγωγική αξιοποίηση και μόχλευση όλων των διαθέσιμων κεφαλαίων από το ‘Next Generation EU’, καθώς και των πόρων από το Πολυετές Δημοσιονομικό Πλαίσιο 2021-2027».
Όπως τονίζεται «η επιτυχία του εν λόγω σχεδίου αποτελεί κλειδί ώστε να καταστεί πρόσκαιρη η επιδείνωση, λόγω της πανδημίας, των ανισορροπιών της ελληνικής οικονομίας που κληροδότησε η οικονομική κρίση του 2009 στην Ελλάδα (υψηλό δημόσιο χρέος, υψηλό ποσοστό ανεργίας, υψηλό ποσοστό μη εξυπηρετούμενων δανείων και μεγάλο επενδυτικό κενό)».
Πάντως ήδη η Αξιωματική Αντιπολίτευση έχει σπεύσει να κριτικάρει τις προβλέψεις αυτές κάνοντας λόγο για «προϋπολογισμό ανεδαφικών προβλέψεων και επιδεικτικής αδιαφορίας για τις κοινωνικές ανάγκες». Με δήλωσή τους ο Κοινοβουλευτικός Εκπρόσωπος Ευκλείδης Τσακαλώτος και η αρμόδια τομεάρχης Οικονομικών Έφη Αχτσιόγλου σημειώνουν ότι:
«Οι προβλέψεις του Προσχεδίου για τον ρυθμό ανάπτυξης το 2021 είναι ανεδαφικές. Προβλέποντας ύφεση φέτος 8,2% και ανάκαμψη 7,5% το 2021 η κυβέρνηση επιμένει σε μία ανάκαμψη τύπου V, η οποία με βάση τα μέτρα που λαμβάνει αλλά και τις υποθέσεις πάνω στις οποίες στηρίζεται είναι απολύτως μη ρεαλιστική.
Οι μειωμένες παρεμβάσεις του Προϋπολογισμού που προβλέπονται για τις συνέπειες της πανδημίας προμηνύουν τη συνέχιση της πολιτικής μη στήριξης και μη ενίσχυσης της υγείας και της παιδείας, των εργαζομένων και των νοικοκυριών, των μικρών και μεσαίων επιχειρήσεων. Ενώ οι πολίτες θα κληθούν στο μέλλον να πληρώσουν συσσωρευμένα χρέη.
Οι ανεδαφικές και υπεραισιόδοξες προβλέψεις της κυβέρνησης, σε σχέση με τα πραγματικά δεδομένα και αποτελέσματα της πολιτικής της, θα οδηγήσουν με μαθηματική ακρίβεια σε επώδυνες αναθεωρήσεις εις βάρος της κοινωνίας.
Η ανάγκη ουσιαστικής, άμεσης και γενναίας στήριξης της πραγματικής οικονομίας, των εργαζομένων και των νοικοκυριών αγνοείται επιδεικτικά από την κυβέρνηση του κ. Μητσοτάκη. Όπως αγνοείται και η ανάγκη ουσιαστικής αξιοποίησης του μαξιλαριού που άφησε ο ΣΥΡΙΖΑ, κάτι που θα έδινε τη δυνατότητα πρόσθετης στήριξης της οικονομίας χωρίς το χρέος να φτάσει στο 216% του ΑΕΠ, όπως προβλέπεται από το Προσχέδιο, καθώς η ύφεση θα ήταν σαφώς μικρότερη.
Τις μη ρεαλιστικές προβλέψεις και την εκτόξευση του χρέους επί διακυβέρνησης Νέας Δημοκρατίας η χώρα και οι πολίτες τις έχουν πληρώσει πολύ ακριβά στο παρελθόν. Το Προσχέδιο που κατέθεσε σήμερα η κυβέρνηση προμηνύει νέα μνημόνια. De jure ή De facto».
Γιώργος Αλεξάκης
