Τώρα βέβαια, τα θετικά τους στοιχεία χάνονται υπό το βάρος των σκανδάλων, της τραγικής οικονομικής κατάστασης της χώρας και από το γεγονός πως ο προεκλογικός αγώνας για την ευρωβουλή αναπόφευκτα έχει αποκτήσει χαρακτηριστικά εθνικών εκλογών.

Κατ αρχήν οι επικεφαλής των ψηφοδελτίων είναι προσωπικότητες αναγνωρισμένου κύρους. Τόσο ο κύριος Παπακωσταντίνου είναι ένας ικανότατος νέος πολιτικός, χαμηλών τόνων βαθύτατα ενημερωμένος και κυρίως ευπρεπής, όσο για την κυρία Γιαννάκου δεν χρειάζεται να πούμε πολλά. Είτε συμφωνούμε είτε διαφωνούμε με το πρόγραμμα της όταν ήταν Υπουργός Παιδείας, κατά κοινή ομολογία είναι μία έμπειρη πολιτικός η οποία έχει θάρρος γνώμης και αποφασιστικότητα.

Το δεύτερο θετικό στοιχείο, είναι πως και τα δύο κόμματα δεν πειραματίστηκαν για λόγους επικοινωνιακούς. Δεν υπήρξαν πυροτεχνήματα άλλων εποχών. Θα μου πείτε είναι κακό να επιλέγονται νέοι; Απεναντίας, έτσι θα έπρεπε αλλά χρειάζεται προσεκτικότερη επιλογή. Και αυτό γιατί όπως έχουμε αναφέρει στο Ευρωκοινοβούλιο, θα λαμβάνονται σταδιακά αποφάσεις που θα αφορούν σε μεγάλο βαθμό, την εσωτερική έννομη τάξη μας.

Είναι λοιπόν πολύ θετικό, που τα δύο μεγάλα κόμματα, είτε κράτησαν ανέπαφο τον σκληρό πυρήνα των ευρωβουλευτών τους, όπως το ΠΑΣΟΚ, με τον κύριο Λαμπρινίδη ή τις κυρίες Κοππά και Ποδηματά, ενώ είναι επίσης θετικό που η ελληνική παρουσία στον Ευρωκοινοβούλιο, ενισχύεται από πλευράς ΝΔ με δύο έμπειρα στελέχη του Υπουργείου Εξωτερικών τους κυρίους Κουμουτσάκο και Σκυλακάκη, τα οποία έρχονται να προστεθούν δίπλα στον έμπειρο κύριο Παπαστάμκο.

Ας ελπίσουμε πως αυτές οι επιλογές δεν ήταν μία παρένθεση και εφεξής ολοένα και περισσότεροι νέοι κυρίως πολιτικοί θα καλούνται να ψηθούν στην Ευρωκοινοβουλευτική αρένα των 25 χωρών.

Το έχω επισημάνει και στο παρελθόν. Τα ευρωψηφοδέλτια θα πρέπει να αποτελούν   φυτώρια για την δημιουργία μιας γενιάς, έμπειρων περί τα ευρωπαϊκά νέων πολιτικών. Πολιτικών που αύριο ή μεθαύριο, με τον άλφα ή βήτα τρόπο, εάν και εφόσον κληθούν να υπηρετήσουν σε κυβερνητικές θέσεις κλειδιά, θα είναι ενήμεροι, θα είναι έμπειροι, διεκδικητικοί και κυρίως θα μπορούν να κοιτάξουν τους ευρωπαίους εταίρους μας, ισότιμα, με την αυτοπεποίθηση που απορρέει από την αληθινή γνώση και εμπειρία και όχι από την αλαζονεία, όπως συμβαίνει κατά κόρον με όσους θεωρούν πως είμαστε ο περιούσιος λαός ή ότι η Ευρώπη μας χρωστάει.

Αυτή ίσως είναι και η πιο αναγκαία για το μέλλον του τόπου πολιτική μεταρρύθμιση.

Τάκης Λαϊνάς
[email protected]