ΕΚΤΥΠΩΣΗ
Εκτύπωση αυτής της σελίδας

Ενας λάθος διάλογος

14:27 - 08 Δεκ 2009 | Πολιτική
Κάθε τόσο, πάντα την πιο ακατάλληλη στιγμή, μιλάμε για το πανεπιστημιακό άσυλο. Ο «διάλογος» για το άσυλο είναι ο λάθος διάλογος, ο οποίος πάει να γίνει πάντα τη λάθος ώρα· και για αυτό δεν έγινε ποτέ και ούτε ποτέ θα γίνει. Και αν γίνει δεν θα αποδώσει τίποτα, παρά θα οδηγήσει για μία ακόμη φορά σε έκρυθμες καταστάσεις. Ο λόγος είναι απλός: η συζήτηση γίνεται με τους φοιτητές και τους καθηγητές

Οι φοιτητές και οι καθηγητές θέλουν να διατηρηθεί το άσυλο και πολύ καλά κάνουν. Είναι συμβολικό μεν αυτή τη στιγμή, αλλά ποτέ δεν ξέρεις πότε θα χρειαστεί η προστασία του στα αλήθεια. Και δεν εννοώ ότι θα έχουμε μια ξαφνική χούντα, αλλά σε κάθε περίπτωση το πανεπιστημιακό άσυλο προστατεύει και τη διακίνηση ιδεών που η κοινωνία δεν είναι έτοιμη να δεχτεί.

Μην ξεχνάμε ότι κάθε τόσο απαγορεύεται η προβολή μιας καλλιτεχνικής δημιουργίας, η οποία «προσβάλλει» την κοινή ηθική- κατά τη γνώμη μου, τέτοια έννοια δεν υπάρχει-, συνεπώς, το άσυλο των ιδεών και των απόψεων πρέπει πάντα να υπάρχει. Ο δεύτερος λόγος για τον οποίο δεν πρέπει να γίνει διάλογος για το άσυλο είναι ότι οι καθηγητές και οι φοιτητές δεν κάνουν κατάχρηση του ασύλου. Κατάχρηση του ασύλου κάνουν ορισμένοι μεμονωμένοι άνθρωποι, οι οποίοι δεν ξέρουμε ακριβώς ποια ιδιότητα έχουν.

Το πανεπιστήμιο πρέπει να προστατευτεί από αυτούς που το διαλύουν. Ο διάλογος λοιπόν που πρέπει να γίνει και ο οποίος θα έχει ουσιαστικό αποτέλεσμα δεν είναι για την κατάργηση του ασύλου, αλλά για την προστασία των πανεπιστημίων. Σε αυτόν τον διάλογο η γνώμη των καθηγητών, αλλά κυρίως και των φοιτητών, έχει πολύ μεγάλη αξία. Το πανεπιστήμιο φτιάχτηκε για τους φοιτητές. Εκείνοι είναι οι οποίοι πρέπει να επιζητούν την προστασία του, εκείνοι είναι οι οποίοι πρέπει να διεκδικήσουν τη διαφύλαξη των εγκαταστάσεων, εκείνοι είναι οι οποίοι πρέπει να προασπίσουν το δικαίωμά τους να κάνουν μάθημα- όπως διεκδικούν και το δικαίωμά τους να κάνουν γενικές συνελεύσεις και καταλήψεις.

Η κυβέρνηση λοιπόν θα πρέπει να ξεκινήσει έναν ευρύ διάλογο για το τι είδους πανεπιστήμιο θέλουμε, για το τι είδους πανεπιστήμιο θέλουν οι ίδιοι οι φοιτητές και οι καθηγητές τους. Και αφού καταλήξουν σε αυτό, θα πρέπει από κοινού να καταλήξουν και στις μεθόδους προστασίας του πανεπιστημίου.

Το πρόβλημα σε αυτή την υπόθεση είναι για μία ακόμη φορά τα κόμματα. Τα οποία χρησιμοποιούν τον φοιτητικό κόσμο σαν μάζα πίεσης και αντίδρασης σε οτιδήποτε. Παράλληλα λοιπόν με τον διάλογο πρέπει να γίνει και μια συμφωνία μεταξύ των κομμάτων, και κυρίως με τα αριστερά κόμματα, τα οποία έχουν και τη μεγαλύτερη επιρροή στο φοιτητικό κίνημα, για την προάσπιση αυτού του διαλόγου.

[email protected]

Copyright © 1999-2024 Premium S.A. All rights reserved.