Σύμφωνα με τα ΝΕΑ, με γνωμοδότησή της προς τον υπουργό Δικαιοσύνης Χάρη Καστανίδη, η Αρχή καταργεί τη δικαιοδοσία των εισαγγελικών αρχών επί της λειτουργίας των συστημάτων βιντεοεπιτήρησης και προτείνει την έκδοση προεδρικού διατάγματος, με το οποίο θα ρυθμιστούν οι προϋποθέσεις εγκατάστασής και χρήσης τους, πάντοτε όμως υπό τη δική της εποπτεία. Έτσι, οι διατάξεις του Π.Δ. θα τεθούν υπό την κρίση της Αρχής, καθώς και του Συμβουλίου της Επικρατείας και θα αναφέρονται:

Στις αρμόδιες για την τοποθέτηση καμερών δημόσιες αρχές, στη διαδικασία και τις προϋποθέσεις εγκατάστασης και λειτουργίας συστημάτων επιτήρησης, τις αξιόποινες πράξεις και τα κριτήρια επικινδυνότητας που θα δικαιολογούν τη λειτουργία καμερών, το είδος των προσωπικών δεδομένων που θα τυγχάνουν επεξεργασίας και τέλος, τον χρόνο αποθήκευσης των δεδομένων, τη διαδικασία καταστροφής τους και άλλες τεχνικές λεπτομέρειες.

Η Αρχή εναποθέτει στον υπουργό Δικαιοσύνης την ευθύνη ρύθμισης του πλαισίου λειτουργίας των καμερών, επαναφέροντας ωστόσο σε ισχύ την εποπτεία της ίδιας της Αρχής σε κάθε εφαρμογή των συστημάτων βιντεοεπιτήρησης. Με το νέο καθεστώς δηλαδή οι κάμερες δεν θα λειτουργούν με την εγγύηση της εισαγγελικής αρχής, αλλά της αρμόδιας σε κάθε περίπτωση για την προστασία των προσωπικών δεδομένων Ανεξάρτητης Αρχής.

Σύμφωνα με τα όρια που θέτει η Αρχή, «επιτρέπεται η λειτουργία συστημάτων επιτήρησης με τη λήψη ή καταγραφή ήχου ή εικόνας σε δημόσιους χώρους, μόνο για α) τη διαφύλαξη της εθνικής άμυνας, β) τη διαφύλαξη της κρατικής ασφάλειας, γ) την αποτροπή και την καταστολή σοβαρών αξιόποινων πράξεων κατά προσώπων και περιουσιακών αγαθών, εφόσον με βάση πραγματικά στοιχεία συντρέχουν επαρκείς ενδείξεις τέλεσης αυτών και δ) τη διαχείριση της κυκλοφορίας».

Υπογραμμίζει ωστόσο η Αρχή ότι η εγκατάσταση και λειτουργία των συστημάτων αυτών σε δημόσιους χώρους γίνεται μόνο από δημόσιες αρχές, με απόλυτο σεβασμό στην αρχή της αναλογικότητας. Ο ενδεχόμενος κίνδυνος δηλαδή να δικαιολογεί την ενεργοποίηση των καμερών και συνεπώς να αιτιολογεί τον περιορισμό του ατομικού δικαιώματος.

Ως δημόσιοι χώροι νοούνται οι χώροι που προορίζονται για κοινή χρήση, όπως οι οδοί, οι πλατείες, τα άλση, ο αιγιαλός, η παραλία, τα λιμάνια, καθώς και κάθε άλλος χώρος προσβάσιμος σε απροσδιόριστο αριθμό προσώπων, όπως είναι τα εμπορικά κέντρα, οι χώροι αναψυχής, οι σταθμοί Μετρό, τα αεροδρόμια κ.λπ.