Από τη μία πλευρά, έντονη είναι η δυσαρέσκεια στη Ρηγίλλης από τις δηλώσεις του Άρη Σπηλιωτόπουλου στην εφημερίδα “Έθνος”, με τις οποίες αφήνει ανοικτό το ενδεχόμενο επιστροφής του κ. Καραμανλή στην πολιτική σκηνή. Από το περιβάλλον του πρώην πρωθυπουργού διαμηνύεται πάντως ότι ο κ. Σπηλιωτόπουλος δεν είχε έλθει σε συνεννόηση μαζί του πριν προβεί στις επίμαχες δηλώσεις και ότι ο κ. Καραμανλής κάθε άλλο παρά δείχνει με τις κινήσεις του (ή μάλλον με την απουσία οποιασδήποτε κίνησης από μέρους του) ότι επιθυμεί ενεργό πολιτικό ρόλο. Επισήμως, η Ν.Δ αποδίδει τα σενάρια περί Καραμανλή σε δάκτυλο του ΛΑ.Ο.Σ. Εντούτοις, ο αντιπρόεδρος του κόμματος, Δημήτρης Αβραμόπουλος, πήρε αποστάσεις χθες από αυτήν την ερμηνεία – και δικαιολογημένα ίσως, αφού η σχετική παραφιλολογία συντηρείται από βουλευτές της αξιωματικής αντιπολίτευσης. Φυσικά, το ΛΑ.Ο.Σ εκμεταλλεύεται τις ευκαιρίες που του προσφέρονται στο πιάτο.

Το δεύτερο μέτωπο αφορά τις κινήσεις της πρώην υπουργού εξωτερικών, Ντόρας Μπακογιάννη, η οποία φαίνεται να στηρίζει εμμέσως την υποψηφιότητα Δημαρά στην περιφέρεια Αττικής προκειμένου να αποδυναμώσει τον επίσημο υποψήφιο της Ν.Δ, Βασίλη Κικίλια. Στο σχέδιο αυτό φαίνεται να εντάσσεται και η συμμετοχή του υποστηρικτή της και πρώην προέδρου της ΟΝΝΕΔ, Χρήστου Κουρούση, στο ψηφοδέλτιο του συνδυασμού «Άρμα πολιτών», του Γιάννη Δημαρά. Ο κ. Κουρούσης είναι τυπικά μέλος της Ν.Δ, αλλά μετά την κίνησή του αυτή, είναι βέβαιο ότι θα διαγραφεί.

Η εσωκομματική αυτή αναταραχή δημιουργεί άμεσα προβλήματα στον Αντώνη Σαμαρά, ο οποίος προσπαθεί να συσπειρώσει την παράταξη εν όψει των αυτοδιοικητικών εκλογών, με κεντρικό σύνθημα το “Όχι” στο Μνημόνιο. Ανεξαρτήτως όμως αν η στάση του κ. Σαμαρά δικαιολογείται πολιτικά, αφού η Ν.Δ υιοθετεί οικονομικές θέσεις που παραπέμπουν στην κεντροαριστερά, οι κινήσεις υπονόμευσης εναντίον του ενδεχομένως τελικά να τον ωφελήσουν, συσπερώνοντας το κόμμα γύρω του. Και αυτό διότι καθίσταται σαφές ότι τα βασικά τους ελατήρια είναι οι προσωπικές φιλοδοξίες και όχι η πολιτική φυσιογνωμία της Ν.Δ. Πως αλλιώς εξάλλου μπορεί να εξηγήσει κανείς το γεγονός ότι η κυρία Μπακογιάννη, η οποία τάχθηκε υπέρ του Μνημονίου στηρίζει την αντι-μνημονιακή υποψηφιότητα Δημαρά; Και πώς να πειστούν οι ψηφοφόροι ότι η έμμεση τοποθέτηση Σπηλιωτόπουλου υπέρ της επιστροφής Καραμανλή δεν οφείλεται στην προσωπική του πικρία που δεν ανέλαβε κάποια θεσμική θέση στη Ν.Δ του κ. Σαμαρά;