Τα συνδικάτα βρίσκονται, όπως είναι φυσικό, “στα κάγκελα”, αφού πέρα από τις ΔΕΚΟ αναμένονται σημαντικές μειώσεις μισθών και στον ιδιωτικό τομέα. Από σήμερα, οι εργαζόμενοι στην Αγροτική Τράπεζα ξεκινούν επαναλαμβανόμενες 24ώρες απεργίες, ενώ για την Τρίτη 13 και την Τετάρτη 14 του μηνός, η ΟΤΟΕ έχει εξαγγείλει 48ωρη απεργία. Για την Τρίτη, η ΓΣΕΕ και η ΑΔΕΔΥ εξήγγειλαν παναττική στάση εργασίας, από τις 12 μέχρι τις 3 το απόγευμα και συλλαλητήριο στη μία το μεσημέρι στο Σύνταγμα, ενώ την Τετάρτη έχει κηρυχθεί γενική απεργία, στην οποία θα συμμετέχουν και οι εργαζόμενοι στα μέσα ενημέρωσης. Οι αντιδράσεις αναμένεται να κλιμακωθούν περαιτέρω τις αμέσως προσεχείς ημέρες, καθώς ο Υπουργός Οικονομικών θα ζητήσει την επέκταση του μέτρου των περικοπών αμοιβών και στις εισηγμένες ΔΕΚΟ (συμπεριλαμβανομένης και της ΔΕΗ), με την ιδιότητα του εκπροσώπου του βασικού μετόχου τους, που είναι φυσικά το δημόσιο. Παράλληλα, στο επόμενο υπουργικό συμβούλιο θα εγκριθεί και το νομοσχέδιο για την απελευθέρωση των κλειστών επαγγελμάτων, ενώ μέχρι το τέλος του έτους θα έχει κατατεθεί στη Βουλή και το νομοσχέδιο για την αναδιάρθρωση των αστικών συγκοινωνιών.
Χωρίς αμφιβολία, πρόκειται για διαρθρωτικές αλλαγές ακόμη πιο ριζικές από εκείνες που εγκρίθηκαν μετά την υπογραφή του Μνημονίου, το καλοκαίρι (π.χ. ασφαλιστικό), αφού ακουμπούν όχι μόνο το σκληρό πυρήνα του κράτους, που είναι οι ΔΕΚΟ, αλλά αναδιαμορφώνουν και τον τρόπο που λειτουργεί ο ιδιωτικός τομέας και η αγορά εργασίας στη χώρα μας. Ουσιαστικά, αν η σύμβαση με την Τρόικα, τον Μάιο, ήταν η κηδεία του συστήματος της μεταπολίτευσης, αυτόν τον μήνα μπαίνει και η ταφόπλακα.
Αν και ο πρωθυπουργός προτίθεται να έχει συναντήσεις με τους πολιτικούς αρχηγούς την Τρίτη, η αντιπολίτευση δεν δείχνει καμία διάθεση συναίνεσης. Ο πρόεδρος της ΝΔ, Αντ. Σαμαράς, μίλησε για «βαριά κοινωνική και πολιτική ατμόσφαιρα, γιατί η κυβέρνηση προωθεί ένα πολυνομοσχέδιο που -αιφνιδιαστικά και κατεπειγόντως- αλλάζει χωρίς διάλογο, χωρίς συναίνεση, χωρίς σοβαρό προγραμματισμό και με εντεινόμενες ενδοκυβερνητικές τριβές, τους όρους ζωής για εκατομμύρια Έλληνες πολίτες». Η Αλ. Παπαρήγα τόνισε στη Βουλή ότι «έχουμε να κάνουμε με την πιο επικίνδυνη κυβέρνηση της μεταπολίτευσης». «Είμαστε εντελώς αντίθετοι στην περαιτέρω μείωση των μισθών», επισημαίνει σε ανακοίνωσή του ο ΛΑΟΣ. Τέλος, ο ΣΥΡΙΖΑ κατήγγειλε «παραβίαση κάθε κανόνα κοινοβουλευτικής δεοντολογίας, καθώς κάθε φορά που θέλει η κυβέρνηση να περάσει αντιλαϊκά μέτρα ενεργοποιεί τη διαδικασία του κατεπείγοντος».
Άγνωστο παραμένει αν θα παραμείνει συμπαγής και η κοινοβουλευτική ομάδα του ΠΑΣΟΚ στην αυριανή και στις επόμενες ψηφοφορίες, αφού το κυβερνών κόμμα έρχεται ουσιαστικά σε ευθεία σύγκρουση με την εκλογική του βάση. Αν η κυβέρνηση περάσει αλώβητη και από αυτόν τον γύρο μέτρων (κάτι που δεν είναι καθόλου σίγουρο μέχρι στιγμής), τότε θα έχει ουσιαστικά νομοθετήσει το μεγαλύτερο μέρος των μεταρρυθμίσεων που προβλέπονται στο Μνημόνιο. Στη συνέχεια, θα απομένει, μέσα στους επόμενους έξι μήνες, το κρίσιμο follow up της εφαρμογής τους με τα κατάλληλα προεδρικά διατάγματα και εγκυκλίους. Αν όλα εξελιχθούν καλώς – και δεν έχουμε ραγδαίες εξελίξεις σε ευρωπαϊκό επίπεδο – τότε η ελληνική οικονομία θα πρέπει, σύμφωνα πάντα με τον σχεδιασμό της Τρόικας, να αρχίσει να ανακάμπτει από το τρίτο τρίμηνο του 2011.
Προς το παρόν όμως, προέχουν οι ψηφοφορίες στη Βουλή...